سه شرط موفقیت در کسب و کار

موفقیت در کسب و کار و به تبع آن در آمدزایی و کسب حلال، یکی از آرزوهای هر فردی است که وارد کار معاملات و تجارت می شود.  اما آنچه که مهم است اینکه از چه طریق و روشی بتوانیم به این مهم دست یابیم که هم در کار موفق باشیم و هم بتوانیم سود سرشاری از فعالیتمان حاصل کنیم.
امام صادق(علیه السلام) در روایتی می فرمایند: برای موفقیت در کسب و کار سه شرط نیاز است. [1]
الف: تخصص و باهوشی در فن و حرفه مورد نظر
شاید بتوان یکی از آسیب‌هایی که در عدم موفقیت در کسب و کار در جامعه‌ی امروز بدان اشاره کنیم عدم تخصص در فن و حرفه‌ی مورد فعالیت باشد. جوانان امروز فقط به صرف اینکه در کاری سود زیاد یا در آمد هنگفتی را از دیگران مشاهده می کنند فکر می کنند آنها نیز در این امر موفق می باشند در حالی که یکی از مهترین گزینه های موفقیت در کار که تخصص و تجربه باشد را دارا نمی باشند. لذا بعد از مدتی نتیجه ای جز شکست برای آنها حاصل نمی شود.

ب: امین باشد و در کار و مال مردم، امانت و درستی را حفظ کند
امانت داری و عدم خیانت در کار مردم یکی از گزینه های اصلی در داد و ستد بشمار می رود، بطوری که خداوند در قرآن نیز به کم فروشان و خیانت کنند گان به مردم اشاره کرده و آنها را مورد عتاب و سرزنش قرار می دهد. «وَيْلٌ لِلْمُطَفِّفينَ؛ الَّذينَ إِذَا اکْتالُوا عَلَي النَّاسِ يَسْتَوْفُونَ؛ وَ إِذا کالُوهُمْ أَوْ وَزَنُوهُمْ يُخْسِرُونَ؛ أَ لا يَظُنُّ أُولئِکَ أَنَّهُمْ مَبْعُوثُونَ؛ لِيَوْمٍ عَظيمٍ [مطففین/ 1،2، 3، 4، 5]  وای بر کم فروشان!؛ آنان که وقتی برای خود پیمانه می کنند، حق خود را بطور کامل می گیرند؛ امّا هنگامی که می خواهند برای دیگران پیمانه یا وزن کنند ، کم می گذارند!؛ آیا آنها گمان نمی کنند که برانگیخته می شوند، در روزی بزرگ.»

ج: با کارفرما و صاحب کار، خوش‌برخورد و خوش‌قلب باشد
اخلاق حسنه و نیکو، یکی از سفارشات اکید دین اسلام بشمار می رود.از نتایج خوش اخلاقی، می توان به داشتن مشتری‌های بسیار و تبلیغ برای کسب و کار فرد اشاره داشت. که امروزه از آن به داشتن روابط عمومی بالا اشاره می شود.

پی نوشت:
1). «كُلُ‏ ذِي‏ صِنَاعَةٍ مُضْطَرٌّ إِلَى ثَلَاثِ خِصالٍ يَجْتَلِبُ بِهَا الْمَكْسَبَ وَ هُوَ أَنْ يَكُونَ حَاذِقاً بِعَمَلِهِ مُؤَدِّياً لِلْأَمَانَةِ فِيهِ مُسْتَمِيلًا لِمَنِ اسْتَعْمَلَه‏»؛ ابن شعبه حرانى، حسن بن على، تحف العقول، جامعه مدرسين، قم، چاپ دوم، 1404 / 1363ق، ص322.