اعمال ماه رجب

17:19 - 1392/02/23
رهروان ولایت ـ رجب نام نهرى در بهشت كه از شير سپيدتر و از عسل شيرين‏ تر است،هركه يك روز از رجب را روزه بدارد به يقين از آن نهر بياشامد.
ماه رجب

در این نوشتار فضیلت اعمال مشترک در ماه رجب به همراه ترجمه آمده است،که حتما برای استفاده بیشتر از مضامین بلند این دعاها به ترجمه آنها توجه بفرمایید.

در بيان فضيلت و اعمال ماه مبارك رجب

بدان‏كه اين ماه و ماه شعبان و ماه رمضان در شرافت،كامل و تمامند و روايات بسيارى در فضيلت آنها وارد شده است‏ بلكه از رسول خدا صلى اللّه عليه و آله روايت شده است كه رجب ماه بزرگ خدا است و ماهى در احترام و فضيلت به آن نمى‏رسد و در اين ماه جنگ‏ با كافران حرام است!!و رجب ماه خدا و شعبان ماه من و رمضان ماه امّت من است،كسى‏كه يك روز از ماه رجب را روزه‏ بدارد،مستحقّ خشنودى بزرگ خدا مى‏شود و خشم حق از او دور مى‏گردد و درى از درهاى دوزخ به رويش بسته مى‏شود. و از حضرت موسى بن جعفر عليهما السلام روايت شده است:هركه يك روز از ماه رجب را روزه بدارد بهشت بر او واجب مى‏شود.و نيز فرمود:رجب نام نهرى در بهشت كه از شير سپيدتر و از عسل شيرين‏تر است،هركه يك روز از رجب را روزه بدارد به يقين از آن نهر بياشامد.و از امام صادق عليه السّلام نقل شده است كه رسول خدا صلى اللّه عليه و آله فرمود:ماه رجب ماه استغفار امّت من است پس در اين ماه بسيار طلب آمرزش كنيد كه خدا آمرزگار و مهربان است و رجب را«اصبّ»[يعنى فروريزنده‏تر]مى‏گويند،زيرا رحمت خدا در اين ماه بر امّت‏ من بسيار ريخته مى‏شود،پس بسيار بگوييد،استغفر اللّه و اساله التّوبة ابن بابويه به سند معتبر از سالم روايت نموده كه گفت:در اواخر ماه رجب كه چند روزى از آن مانده بود به خدمت امام صادق عليه السّلام‏ رفتم.چون نظر مبارك آن حضرت بر من افتاد،فرمود:آيا در اين ماه روزه گرفته‏اى؟گفتم:نه به خدا اى پسر رسول خدا.فرمود:آنقدر ثواب از تو فوت شده كه اندازه آن را جز خدا كسى نمى‏داند،به يقين اين ماهى است كه خدا آن را بر ماههاى ديگر فضيلت داده و احترام آن را عظيم نموده و گرامى داشتن روزه‏داران اين ماه را بر خود واجب كرده!!گفتم:يابن رسول اللّه،اگر در باقيمانده‏ اين ماه روزه بدارم آيا به بخشى از ثواب روزه‏داران آن نايل مى‏شودم؟فرمود:اى سالم هركه يك روز از آخر اين ماه را روزه بدارد،خدا او را از سختى سكرات مرگ و از هراس پس از مرگ و از عذاب قبر ايمن مى‏كند،و هركه دو روز آخر اين ماه را روزه بدارد،به آسانى از صراط مى‏گذرد،و هركه سه روز آخر اين ماه را روزه بدارد از وحشت بزرگ روز قيامت،و از سختيها و هولهاى آن روز ايمن مى‏شود،و برات آزادى از آتش دوزخ را به او عطا مى‏كنند. در هر صورت براى روزه ماه رجب فضيلت بسيار وارد شده و در روايت آمده: اگر كسى قدرت بر روزه ماه رجب را ندارد، هر روز اين تسبيحات را صد بار بخواند، تا ثواب روزه ماه رجب را دريابد:
سُبْحَانَ الْإِلَهِ الْجَلِيلِ سُبْحَانَ مَنْ لا يَنْبَغِي التَّسْبِيحُ إِلا لَهُ سُبْحَانَ الْأَعَزِّ الْأَكْرَمِ سُبْحَانَ مَنْ لَبِسَ الْعِزَّ وَ هُوَ لَهُ أَهْلٌ
منزّه است خداى بزرگ،منزّه است آن‏كه تسبيح جز براى او سزاوار نيست،منزّه است خداى عزيزتر و گرامى‏تر، منزّه است آن‏كه جامه عزّت در پوشيد كه تنها او براى آن‏جامه شايسته است.

اعمال مشترک ماه رجب

و آن بر دو بخش است: بخش اوّل:اعمال مشترك آن است كه به متعلق به همه ماه است و اختصاص به روز معيّنى ندارد،و آن چند عمل است: اوّل:در تمام روزهاى ماه رجب اين دعا را بخواند كه روايت شده:حضرت زين العابدين عليه السّلام در آغاز رجب‏ در حجر اسماعيل خواند:
يَا مَنْ يَمْلِكُ حَوَائِجَ السَّائِلِينَ وَ يَعْلَمُ ضَمِيرَ الصَّامِتِينَ لِكُلِّ مَسْأَلَةٍ مِنْكَ سَمْعٌ حَاضِرٌ وَ جَوَابٌ عَتِيدٌ اللَّهُمَّ وَ مَوَاعِيدُكَ الصَّادِقَةُ وَ أَيَادِيكَ الْفَاضِلَةُ وَ رَحْمَتُكَ الْوَاسِعَةُ فَأَسْأَلُكَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَقْضِيَ حَوَائِجِي لِلدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ
اى كه مالك حاجات خواهندگانى،و از باطن لب فروبستگان خبر دارى،از سوى تو براى هر خواهشى،گوشى شنوا،و پاسخى آماده است،خدايا به حق وعده‏هاى صادقانه‏است و نعمتهاى فراوانت، رحمت گسترده‏ات،از تو مى‏خواهم كه بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستى،و حاجات دنيا و آخرتم را برآورى، چه همانا تو بر هر كارى توانايى.

دوّم:اين دعا را بخواند،دعايى كه امام صادق عليه السّلام در هر روز ماه رجب مى‏خواندند:
خَابَ الْوَافِدُونَ عَلَى غَيْرِكَ وَ خَسِرَ الْمُتَعَرِّضُونَ إِلا لَكَ وَ ضَاعَ الْمُلِمُّونَ إِلا بِكَ وَ أَجْدَبَ الْمُنْتَجِعُونَ إِلا مَنِ انْتَجَعَ فَضْلَكَ بَابُكَ مَفْتُوحٌ لِلرَّاغِبِينَ وَ خَيْرُكَ مَبْذُولٌ لِلطَّالِبِينَ وَ فَضْلُكَ مُبَاحٌ لِلسَّائِلِينَ وَ نَيْلُكَ مُتَاحٌ لِلْآمِلِينَ وَ رِزْقُكَ مَبْسُوطٌ لِمَنْ عَصَاكَ وَ حِلْمُكَ مُعْتَرِضٌ لِمَنْ نَاوَاكَ عَادَتُكَ الْإِحْسَانُ إِلَى الْمُسِيئِينَ وَ سَبِيلُكَ الْإِبْقَاءُ عَلَى الْمُعْتَدِينَ اللَّهُمَّ فَاهْدِنِي هُدَى الْمُهْتَدِينَ وَ ارْزُقْنِي اجْتِهَادَ الْمُجْتَهِدِينَ وَ لا تَجْعَلْنِي مِنَ الْغَافِلِينَ الْمُبْعَدِينَ وَ اغْفِرْ لِي يَوْمَ الدِّينِ .
آنان‏كه بر غير تو بار يافتند نااميد گشتند،و آنان‏كه به كارى جز تو پرداختند زيانكار شدند،و آنان‏كه به درگاه غير تو وارد شدند به تباهى رسيدند، و سودجويان دچار قحطى شدند،مگر آنان‏كه از فضل تو سود جستند،در رحمتت به روى مشتاقان باز است،خيرت به خواهندگان‏ عطا شده،احسانت براى نيازمندان گوارا است،و عطايت براى آرزومندان آماده است و روزى‏است حتى براى روگردانان از فرمانت گسترده است،و بردبارى‏است كسانى را كه به دشمنى‏ات برخاسته‏اند نيز شامل است،شيوه‏ات به بدركاران احسان،و روشت زندگى‏ بخشيدن به متجاوزان است،خدايا مرا به راه ره‏يافتگان بدار،و تلاش تلاش‏گران را روزى‏ام فرما، و مرا از بى‏خبران دورشده قرار مده،و روز جزا آمرزشت را نصيبم كن.
سوّم:شيخ در كتاب«مصباح»از معلّى بن خنيس از امام صادق عليه السّلام روايت كرده:در ماه رجب اين دعا را بخوان:
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ صَبْرَ الشَّاكِرِينَ لَكَ وَ عَمَلَ الْخَائِفِينَ مِنْكَ وَ يَقِينَ الْعَابِدِينَ لَكَ اللَّهُمَّ أَنْتَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ وَ أَنَا عَبْدُكَ الْبَائِسُ الْفَقِيرُ أَنْتَ الْغَنِيُّ الْحَمِيدُ وَ أَنَا الْعَبْدُ الذَّلِيلُ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ امْنُنْ بِغِنَاكَ عَلَى فَقْرِي وَ بِحِلْمِكَ عَلَى جَهْلِي وَ بِقُوَّتِكَ عَلَى ضَعْفِي يَا قَوِيُّ يَا عَزِيزُ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الْأَوْصِيَاءِ الْمَرْضِيِّينَ وَ اكْفِنِي مَا أَهَمَّنِي مِنْ أَمْرِ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ .
خدايا شكيبايى شاكرانت،و كردار ترسيدگانت،و باور عبادت‏كنندگانت را از تو مى‏خواهم، خدايا تو برتر و بزرگى،و من بنده بينوا و تهيدستم،تو بى‏نياز و ستوده‏اى،و من بنده‏ خوارم،خدايا بر محمّد و خاندانش درود فرست،و عطاى اين خواسته‏ها را بر من منت بگذار به توانگرى‏ات بر تهيدستى‏ام،و به بردبارى‏ات بر نادانى‏ام، به توانت بر ناتوانى‏ام اى عزيز،خدايا بر محمّد و خاندانش آن‏جانشيان پسنديده درود فرست، و مرا از كارهاى دنيا و آخرت نسبت به چيزى‏كه بى‏تابم كرده كفايت كن اى مهربان‏ترين مهربانان.
مؤلف گويد:سيّد ابن طاووس هم اين دعا را در كتاب«اقبال»نقل كرده،و از نقل او پيداست كه اين دعا از جامع‏ترين دعاهاست، و در تمام اوقات مى‏توان آن را خواند. چهارم:شيخ طوسى فرموده:در هر روز ماه رجب مستحب است اين دعا را بخوانند:
اللَّهُمَّ يَا ذَا الْمِنَنِ السَّابِغَةِ وَ الْآلاءِ الْوَازِعَةِ وَ الرَّحْمَةِ الْوَاسِعَةِ وَ الْقُدْرَةِ الْجَامِعَةِ وَ النِّعَمِ الْجَسِيمَةِ وَ الْمَوَاهِبِ الْعَظِيمَةِ وَ الْأَيَادِي الْجَمِيلَةِ وَ الْعَطَايَا الْجَزِيلَةِ يَا مَنْ لا يُنْعَتُ بِتَمْثِيلٍ وَ لا يُمَثَّلُ بِنَظِيرٍ وَ لا يُغْلَبُ بِظَهِيرٍ يَا مَنْ خَلَقَ فَرَزَقَ وَ أَلْهَمَ فَأَنْطَقَ وَ ابْتَدَعَ فَشَرَعَ وَ عَلا فَارْتَفَعَ وَ قَدَّرَ فَأَحْسَنَ وَ صَوَّرَ فَأَتْقَنَ وَ احْتَجَّ فَأَبْلَغَ وَ أَنْعَمَ فَأَسْبَغَ وَ أَعْطَى فَأَجْزَلَ وَ مَنَحَ فَأَفْضَلَ يَا مَنْ سَمَا فِي الْعِزِّ فَفَاتَ نَوَاظِرَ [خَوَاطِرَ] الْأَبْصَارِ وَ دَنَا فِي اللُّطْفِ فَجَازَ هَوَاجِسَ الْأَفْكَارِ يَا مَنْ تَوَحَّدَ بِالْمُلْكِ فَلا نِدَّ لَهُ فِي مَلَكُوتِ سُلْطَانِهِ وَ تَفَرَّدَ بِالْآلاءِ وَ الْكِبْرِيَاءِ فَلا ضِدَّ لَهُ فِي جَبَرُوتِ شَأْنِهِ يَا مَنْ حَارَتْ فِي كِبْرِيَاءِ هَيْبَتِهِ دَقَائِقُ لَطَائِفِ الْأَوْهَامِ وَ انْحَسَرَتْ دُونَ إِدْرَاكِ عَظَمَتِهِ خَطَائِفُ أَبْصَارِ الْأَنَامِ يَا مَنْ عَنَتِ الْوُجُوهُ لِهَيْبَتِهِ،
خدايا اى صاحب نعمتهاى فراوان و عطاهاى قسمت شده،و رحمت گسترده،و قدرت فراگير،و نعمتهاى برجسته،و موهبتهاى بزرگ،و بخششهاى زيبا،و عنايات درخور،اى آن‏كه به‏ شباهت با چيزى وصف نشود،و به مثال و نمونه‏اى مثلش نزنند،و از سوى هيچ پنجه‏اى مغلوب نگردد،اى آن‏كه آفريد و روزى داد،و الهام نمود و به سخن آورد، و نوآورى نمود و آغاز كرد،و برتر شد و بالا رفت،و اندازه داد و نيكو اندازه داد،و شلك داد و استوار نمود و حجّت آورد و رساند،و نعمت بخشيد و فراوان گرداند و بخشيد و افزون ساخت،و عطا فرمود و فزونى بخشيد،اى كه در عزّت بالا،پس از ديدگاه ديده‏ها درگذشت، و در لطف نزديك شد پس از دغدغه افكار بيرون رفت،اى آن‏كه در فرمانروايى يگانه است پس براى او در عرصه سلطنتش همتايى‏ نيست،و به نعمتها و بزرگمنشى تنهاست،پس براى او در عظمت جايگاهش ضدّى نيست،اى آن‏كه در شكوه هيبتش‏ دقايق و لطايف انديشه‏ها سرگردان شده،و در برابر درك عظمتش ديدگان تيزبين خلايق وامانده‏ است،اى آن‏كه رخساره در برابر جلالتش به خوارى افتاده،
وَ خَضَعَتِ الرِّقَابُ لِعَظَمَتِهِ وَ وَجِلَتِ الْقُلُوبُ مِنْ خِيفَتِهِ أَسْأَلُكَ بِهَذِهِ الْمِدْحَةِ الَّتِي لا تَنْبَغِي إِلا لَكَ وَ بِمَا وَأَيْتَ بِهِ عَلَى نَفْسِكَ لِدَاعِيكَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ وَ بِمَا ضَمِنْتَ الْإِجَابَةَ فِيهِ عَلَى نَفْسِكَ لِلدَّاعِينَ يَا أَسْمَعَ السَّامِعِينَ وَ أَبْصَرَ النَّاظِرِينَ وَ أَسْرَعَ الْحَاسِبِينَ يَا ذَا الْقُوَّةِ الْمَتِينَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ خَاتَمِ النَّبِيِّينَ وَ عَلَى أَهْلِ بَيْتِهِ وَ اقْسِمْ لِي فِي شَهْرِنَا هَذَا خَيْرَ مَا قَسَمْتَ وَ احْتِمْ لِي فِي قَضَائِكَ خَيْرَ مَا حَتَمْتَ وَ اخْتِمْ لِي بِالسَّعَادَةِ فِيمَنْ خَتَمْتَ وَ أَحْيِنِي مَا أَحْيَيْتَنِي مَوْفُورا وَ أَمِتْنِي مَسْرُورا وَ مَغْفُورا وَ تَوَلَّ أَنْتَ نَجَاتِي مِنْ مُسَاءَلَةِ الْبَرْزَخِ وَ ادْرَأْ عَنِّي مُنْكَرا وَ نَكِيرا وَ أَرِ عَيْنِي مُبَشِّرا وَ بَشِيرا وَ اجْعَلْ لِي إِلَى رِضْوَانِكَ وَ جِنَانِكَ [جَنَّاتِكَ‏] مَصِيرا وَ عَيْشا قَرِيرا وَ مُلْكا كَبِيرا وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ كَثِيرا.
و گردنها در برابر بزرگى‏اش فروتن گشته،و دلها از ترسش هراسان شده است،از تو مى‏خواهم به حق اين ستايش كه جز براى تو شايسته نيست،و به آن وعده‏اى كه براى خوانندگانت از مؤمنين،خود را به آن پاى‏بند كرده‏اى و به آنچه اجابت آن را براى دعاكنندگان بر خودت ضمانت نموده‏اى، اى شنواترين شنوايان،اى بيناترين بينايان،اى چابك‏ترين حسابرسان،اى صاحب نيروى استوار،بر محمّد خاتم پيامبران و بر اهل بيتش درود فرست،و در اين ماه بهترين چيزى را كه قسمت كرده اى نصيب من كن،و بهترين چيزى كه در قضاى خود حتم نموده‏اى بر من حتم كن،و آن را براى من به خوشبختى ختم كن،در زمره آنان‏كه كارشان را به خوشبختى ختم نمودى،و تا زنده‏ام زندگى همراه با عناياتى فراوان روزى‏ام كن،و بميران خوشحال و آمرزيده،و از پرسش و پاسخ برزخ رهايى‏ام بخش، و نكير و منكر دو فرشته مأمور بر سؤال مردگان را از من دور كن و مبشر و بشير را كه مژده‏دهندگان سعادتند به من بنمايان،و برايم به جانب خشنودى و بهشت راه هموارى‏ قرار ده و زندگى خوش و فرمانروايى بزرگى برايم مقرّر فرما،و بر محمّد و خاندانش درود بسيار فرست.
مؤلف گويد:اين دعا دعايى است كه در مسجد صعصعه هم خوانده مى‏شود. پنجم:شيخ روايت كرده كه از ناحيه مقدّسه به دست شيخ كبير ابى جعفر محمّد بن عثمان بن سعيد رضى اللّه عنه اين توقيع شريف[يعنى دست‏نويس‏ شريف]بيرون آمد كه هر روز از روزهاى رجب بخوان:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خدا كه رحمتش بسيار و مهربانى‏اش هميشگى است
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِمَعَانِي جَمِيعِ مَا يَدْعُوكَ بِهِ وُلاةُ أَمْرِكَ الْمَأْمُونُونَ عَلَى سِرِّكَ الْمُسْتَبْشِرُونَ بِأَمْرِكَ الْوَاصِفُونَ لِقُدْرَتِكَ الْمُعْلِنُونَ لِعَظَمَتِكَ أَسْأَلُكَ بِمَا نَطَقَ فِيهِمْ مِنْ مَشِيَّتِكَ فَجَعَلْتَهُمْ مَعَادِنَ لِكَلِمَاتِكَ وَ أَرْكَانا لِتَوْحِيدِكَ وَ آيَاتِكَ وَ مَقَامَاتِكَ الَّتِي لا تَعْطِيلَ لَهَا فِي كُلِّ مَكَانٍ يَعْرِفُكَ بِهَا مَنْ عَرَفَكَ لا فَرْقَ بَيْنَكَ وَ بَيْنَهَا إِلا أَنَّهُمْ عِبَادُكَ وَ خَلْقُكَ فَتْقُهَا وَ رَتْقُهَا بِيَدِكَ بَدْؤُهَا مِنْكَ وَ عَوْدُهَا إِلَيْكَ أَعْضَادٌ وَ أَشْهَادٌ وَ مُنَاةٌ وَ أَذْوَادٌ وَ حَفَظَةٌ وَ رُوَّادٌ فَبِهِمْ مَلَأْتَ سَمَاءَكَ وَ أَرْضَكَ حَتَّى ظَهَرَ أَنْ لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ فَبِذَلِكَ أَسْأَلُكَ وَ بِمَوَاقِعِ الْعِزِّ مِنْ رَحْمَتِكَ وَ بِمَقَامَاتِكَ وَ عَلامَاتِكَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أَنْ تَزِيدَنِي إِيمَانا وَ تَثْبِيتا يَا بَاطِنا فِي ظُهُورِهِ وَ ظَاهِرا فِي بُطُونِهِ وَ مَكْنُونِهِ يَا مُفَرِّقا بَيْنَ النُّورِ وَ الدَّيْجُورِ يَا مَوْصُوفا بِغَيْرِ كُنْهٍ وَ مَعْرُوفا بِغَيْرِ شِبْهٍ حَادَّ كُلِّ مَحْدُودٍ وَ شَاهِدَ كُلِّ مَشْهُودٍ وَ مُوجِدَ كُلِّ مَوْجُودٍ وَ مُحْصِيَ كُلِّ مَعْدُودٍ وَ فَاقِدَ كُلِّ مَفْقُودٍ،
خدايا از تو درخواست مى‏كنم،به حق معانى تمام دعاهايى كه متوليان امرت تو را به آن مى‏خوانند،آنان‏كه امين راز تو هستند، و به امر تو شادند،و بيان‏كنندگان نيرويت و آشكاركنندگان بزرگى‏ات مى‏باشند،از تو مى‏خواهم به حق آنچه‏ از مشيتت درباره ايشان گفته شد،پس آنان را قرار دادى معادن كلماتت و پايه‏هاى توحيدت،و آيات و مقاماتت كه تعطيلى براى آنها در جايى نيست،تو را با آنها شناسد هركه بشناسدت،بين تو و آنها تفاوتى نيست جز اينك ايشان‏ بندگان و آفريده تواند كه بازوبسته‏شدن كارشان به دست توست،آغازشان از تو و انجامشان به جانب توست،آنان بازوان‏ و گواهان و بخشندگان و مدافعان و نگهبانان و بازرسان‏اند،آسمان و زمينت را با حقيقت آنان انباشتى تا آشكار شد كه معبودى جز تو نيست،پس به حق همه اينها و به جايگاههاى عزّت ا زرحمتت و به مقامات‏ و نشانه‏هاى از تو مى‏خواهم كه بر محمّد و خاندانش درود فرستى،و بر ايمان و پايداريم بيفزايى،اين هان در عين ظهور، اى ظاهر در عين نهان،و مستورى،اى جداكننده بين روشنايى و تاريكى،اى وصف شده بدون اينكه ژرفاى وجودش درك شود و اى شناخته شده بدون تشبيه،مرزبند هر محدود،گواه هر گواهى پذير،هستى‏بخش هرچه هست،و شماره كننده هر شماره و گم‏كننده هر گم‏شده،
لَيْسَ دُونَكَ مِنْ مَعْبُودٍ أَهْلَ الْكِبْرِيَاءِ وَ الْجُودِ يَا مَنْ لا يُكَيَّفُ بِكَيْفٍ وَ لا يُؤَيَّنُ بِأَيْنٍ يَا مُحْتَجِبا عَنْ كُلِّ عَيْنٍ يَا دَيْمُومُ يَا قَيُّومُ وَ عَالِمَ كُلِّ مَعْلُومٍ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ عَلَى عِبَادِكَ الْمُنْتَجَبِينَ وَ بَشَرِكَ الْمُحْتَجِبِينَ وَ مَلائِكَتِكَ الْمُقَرَّبِينَ وَ الْبُهْمِ الصَّافِّينَ الْحَافِّينَ وَ بَارِكْ لَنَا فِي شَهْرِنَا هَذَا الْمُرَجَّبِ الْمُكَرَّمِ وَ مَا بَعْدَهُ مِنَ الْأَشْهُرِ الْحُرُمِ وَ أَسْبِغْ عَلَيْنَا فِيهِ النِّعَمَ وَ أَجْزِلْ لَنَا فِيهِ الْقِسَمَ وَ أَبْرِرْ لَنَا فِيهِ الْقَسَمَ بِاسْمِكَ الْأَعْظَمِ الْأَعْظَمِ الْأَجَلِّ الْأَكْرَمِ الَّذِي وَضَعْتَهُ عَلَى النَّهَارِ فَأَضَاءَ وَ عَلَى اللَّيْلِ فَأَظْلَمَ وَ اغْفِرْ لَنَا مَا تَعْلَمُ مِنَّا وَ مَا لا نَعْلَمُ وَ اعْصِمْنَا مِنَ الذُّنُوبِ خَيْرَ الْعِصَمِ وَ اكْفِنَا كَوَافِيَ قَدَرِكَ وَ امْنُنْ عَلَيْنَا بِحُسْنِ نَظَرِكَ وَ لا تَكِلْنَا إِلَى غَيْرِكَ وَ لا تَمْنَعْنَا مِنْ خَيْرِكَ وَ بَارِكْ لَنَا فِيمَا كَتَبْتَهُ لَنَا مِنْ أَعْمَارِنَا وَ أَصْلِحْ لَنَا خَبِيئَةَ أَسْرَارِنَا وَ أَعْطِنَا مِنْكَ الْأَمَانَ وَ اسْتَعْمِلْنَا بِحُسْنِ الْإِيمَانِ وَ بَلِّغْنَا شَهْرَ الصِّيَامِ وَ مَا بَعْدَهُ مِنَ الْأَيَّامِ وَ الْأَعْوَامِ يَا ذَا الْجَلالِ وَ الْإِكْرَامِ .
معبودى غير تو نيست،اهل بزرگمنشى و جودى، اى كه چگونگى نپذيرى و به جايى درنگنجى،اى پوشيده از هر ديده،اى جاودان،اى به خود پاينده و داناى‏ هر دانسته،بر محمّد و خاندانش درود فرست،و بر بندگان برگزيده‏ات،و انسانهاى در پرده‏ات،و فرشتگان مقربّت،و شجاعان صف كشيده گرداگرد عرشت،و مبارك گردان بر ما در اين ماهمان ماه بزرگ و ماه‏ مكرّم،و آنچه پس از اين است از ماههاى محترم،در اين ماه نعمتعايت را بر ما فراوان كن،و نصيبهاى ما را سرشار فرما،و سوگندهايمان را به انجام برسان،به حق اسم بزرگ‏تر و بزرگ‏تر،و عظيم‏تر و گرامى‏ترت كه چون بر روز نهادى روشن شد و چون بر شب گذاردى تاريك گشت،و از گناهانمان بيامرز آنچه را تو مى‏دانى و آنچه را ما نمى‏دانيم، و ما را از گناهان حفظ كن به بهترين نگاهدارى،و ما را از حوادثى كه مقدّر نموده‏اى كفايت فرما،و بر ما به حسن توجّهت منّت گذار، و به غير خودت وامگذار،و ما را از خيرت منع مكن،و به عمرهايمان به اندازه‏اى كه مقدّر فرموده‏اى بركت ده،و رازهاى‏ پنهان ما را سامان ده،و از جانب خود به ما امان بده،و ما را با حسن ايمان به كار گمار،و به ماه‏ رمضان و روزها و سالهاى پس از آن برسانمان،اى داراى جلالت و بزرگوارى.
ششم:شيخ روايت نموده كه:از ناحيه مقدّسه به دست شيخ ابو القاسم رحمه الله اين دعا در ايّام رجب صادر شده:
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِالْمَوْلُودَيْنِ فِي رَجَبٍ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ الثَّانِي وَ ابْنِهِ عَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدٍ الْمُنْتَجَبِ وَ أَتَقَرَّبُ بِهِمَا إِلَيْكَ خَيْرَ الْقُرَبِ يَا مَنْ إِلَيْهِ الْمَعْرُوفُ طُلِبَ وَ فِيمَا لَدَيْهِ رُغِبَ أَسْأَلُكَ سُؤَالَ مُقْتَرِفٍ مُذْنِبٍ قَدْ أَوْبَقَتْهُ ذُنُوبُهُ وَ أَوْثَقَتْهُ عُيُوبُهُ فَطَالَ عَلَى الْخَطَايَا دُءُوبُهُ وَ مِنَ الرَّزَايَا خُطُوبُهُ يَسْأَلُكَ التَّوْبَةَ وَ حُسْنَ الْأَوْبَةِ وَ النُّزُوعَ عَنِ الْحَوْبَةِ وَ مِنَ النَّارِ فَكَاكَ رَقَبَتِهِ وَ الْعَفْوَ عَمَّا فِي رِبْقَتِهِ فَأَنْتَ مَوْلايَ أَعْظَمُ أَمَلِهِ وَ ثِقَتِهِ [ثِقَتُهُ‏] اللَّهُمَّ وَ أَسْأَلُكَ بِمَسَائِلِكَ الشَّرِيفَةِ وَ وَسَائِلِكَ الْمُنِيفَةِ أَنْ تَتَغَمَّدَنِي فِي هَذَا الشَّهْرِ بِرَحْمَةٍ مِنْكَ وَاسِعَةٍ وَ نِعْمَةٍ وَازِعَةٍ وَ نَفْسٍ بِمَا رَزَقْتَهَا قَانِعَةٍ إِلَى نُزُولِ الْحَافِرَةِ وَ مَحَلِّ الْآخِرَةِ وَ مَا هِيَ إِلَيْهِ صَائِرَةٌ
خدايا!از تو درخواست مى‏كنم به حقّ دو مولود ماه رجب،محمّد بن على دوّم(امام جواد ع)،و فرزندش على بن محمّد برگزيده‏ (امام هادى ع)و به وسيله آن دو امام به جانب تو تقرّب مى‏جويم به بهترين تقرّب،اى آن‏كه نيكى تنها از سوى او خواسته شده،و تنها در آنچه نزد اوست رغبت شده است،از تو مى‏خواهم خواهش جرم‏پيشه معصيت‏كارى كه گناهانش او را هلاك نموده،و عيوبش او را به اسارت كشيده، پس عادتش بر گناه طولانى شد،و امورش با بلاهاى سخت به هم آميخت،از تو مى‏خواهد:توبه و خوبى بازگشت،كنده شدن‏ از گناه،رهايى جانش از آتش،گذشت از آنچه بر گردن اوست،زيرا مولاى من تو بزرگ‏ترين آرزو و اميد او هستى.خدايا!از تو مى‏خواهم به حق مسائل شريفت،و وسايل والايت،كه مرا در اين ماه به‏ رحمت گسترده است،و نعمت تقسيم شده‏ات فروگيرى،و نفسى به من عنايت كنى كه به آنچه روزى‏اش نموده‏اى قناعت ورزد تا گاهى كه به گور درآيد و به آخرت رسد،و به آنچه عاقبت اوست بازگردد.

هفتم:و نيز شيخ از جناب ابو القاسم بن روح رضى الله عنه كه نايب خاص حضرت صاحب الامر(عج)است روايت كرده:كه فرمود: در ماه رجب در هر زيارتگاهى از زيارتگاههاى شريف كه باشى به اين زيارت صاحب مزار را زيارت كن.پس چون وارد حرم مى‏شوى بگو:
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي أَشْهَدَنَا مَشْهَدَ أَوْلِيَائِهِ فِي رَجَبٍ وَ أَوْجَبَ عَلَيْنَا مِنْ حَقِّهِمْ مَا قَدْ وَجَبَ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ الْمُنْتَجَبِ وَ عَلَى أَوْصِيَائِهِ الْحُجُبِ اللَّهُمَّ فَكَمَا أَشْهَدْتَنَا مَشْهَدَهُمْ [مَشَاهِدَهُمْ‏] فَأَنْجِزْ لَنَا مَوْعِدَهُمْ وَ أَوْرِدْنَا مَوْرِدَهُمْ غَيْرَ مُحَلَّئِينَ عَنْ وِرْدٍ فِي دَارِ الْمُقَامَةِ وَ الْخُلْدِ وَ السَّلامُ عَلَيْكُمْ إِنِّي [قَدْ] قَصَدْتُكُمْ وَ اعْتَمَدْتُكُمْ بِمَسْأَلَتِي وَ حَاجَتِي وَ هِيَ فَكَاكُ رَقَبَتِي مِنَ النَّارِ وَ الْمَقَرُّ مَعَكُمْ فِي دَارِ الْقَرَارِ مَعَ شِيعَتِكُمُ الْأَبْرَارِ وَ السَّلامُ عَلَيْكُمْ بِمَا صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدَّارِ أَنَا سَائِلُكُمْ وَ آمِلُكُمْ فِيمَا إِلَيْكُمُ التَّفْوِيضُ وَ عَلَيْكُمُ التَّعْوِيضُ فَبِكُمْ يُجْبَرُ الْمَهِيضُ وَ يُشْفَى الْمَرِيضُ ،
سپاس خدا را كه ما را در ماه رجب در محضر اوليايش حاضر كرد،و آنچه را كه از حق ايشان بر ما فرض بود واجب‏ فرمود،و درود خدا بر محمّد برگزيده خدا،و جانشينان پرنجاتبخش،خدايا!چنان‏كه ما را به محضر ايشان حاضر نمودى،به وعده آنها در حق ما وفا كن،و ما را به جايگاه ورود آنان و فيض وجودشان وارد فرما،بى‏آنكه از ورود به خانه هميشگى و بهشت جاويد رانده شويم،و سلام بر شما،من به قصد شما آمده‏ام و در خواهش و حاجتم به شما تكيه كردم،حاجتم آزادى‏ام از دوزخ و جاى گرفتن در كنار شما در خانه ابدى است،هرماه با پيروان نيكوكارتان،و سلام بر شما به خاطر شكيبايى‏تان،چه نيكوست اين خانه آخرت،من خواهنده و آرزومند شمايم در آنچه اختيار و تغييرش به دست شماست. تنها«به وسيله شما»شكستگى جبران شود و بيمار درمان پذيرد،
وَ مَا تَزْدَادُ الْأَرْحَامُ وَ مَا تَغِيضُ إِنِّي بِسِرِّكُمْ مُؤْمِنٌ [مُؤَمِّمٌ‏] وَ لِقَوْلِكُمْ مُسَلِّمٌ وَ عَلَى اللَّهِ بِكُمْ مُقْسِمٌ فِي رَجْعِي بِحَوَائِجِي وَ قَضَائِهَا وَ إِمْضَائِهَا وَ إِنْجَاحِهَا وَ إِبْرَاحِهَا [إِيزَاحِهَا] وَ بِشُئُونِي لَدَيْكُمْ وَ صَلاحِهَا وَ السَّلامُ عَلَيْكُمْ سَلامَ مُوَدِّعٍ وَ لَكُمْ حَوَائِجَهُ مُودِعٍ [مُودِعٌ‏] يَسْأَلُ اللَّهَ إِلَيْكُمُ الْمَرْجِعَ وَ سَعْيَهُ [سَعْيُهُ‏] إِلَيْكُمْ غَيْرَ [غَيْرُ] مُنْقَطِعٍ وَ أَنْ يَرْجِعَنِي مِنْ حَضْرَتِكُمْ خَيْرَ مَرْجِعٍ إِلَى جَنَابٍ مُمْرِعٍ وَ خَفْضِ عَيْشٍ مُوَسَّعٍ وَ دَعَةٍ وَ مَهَلٍ إِلَى حِينِ [خَيْرِ] الْأَجَلِ وَ خَيْرِ مَصِيرٍ وَ مَحَلٍّ فِي النَّعِيمِ الْأَزَلِ وَ الْعَيْشِ الْمُقْتَبَلِ وَ دَوَامِ الْأُكُلِ وَ شُرْبِ الرَّحِيقِ وَ السَّلْسَلِ [السَّلْسَبِيلِ‏] وَ عَلٍّ وَ نَهَلٍ لا سَأَمَ مِنْهُ وَ لا مَلَلَ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ وَ تَحِيَّاتُهُ عَلَيْكُمْ حَتَّى الْعَوْدِ إِلَى حَضْرَتِكُمْ وَ الْفَوْزِ فِي كَرَّتِكُمْ وَ الْحَشْرِ فِي زُمْرَتِكُمْ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ عَلَيْكُمْ وَ صَلَوَاتُهُ وَ تَحِيَّاتُهُ وَ هُوَ حَسْبُنَا وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ
و آنچه را رحم‏ها بيفزايد و كم كنند انجام پذيرد،من به راز شما ايمان دارم‏ و به گفتارتان تسليمم،و خدا را به شما سوگند مى‏دهم در اينكه از حرم شما بازگردم به همراه حاجاتم و رواشدن آنها و به امضا رسيدنشان و موفقّانه برآمدنشان و دور شدن سختى‏هاى آنها و به همراه كارهايم نزد شما و اصلاح آنها،و سلام بر شما سلام وداع‏كننده‏اى حوايجش‏ را به شما سپرده،از خدا مى‏خواهد دوباره به سوى شما بازگردد،و راهش با جانب شما قطع نشود،و اينكه خدا مرا برگرداند از محضر شما به بهترين وجه و با دستى پر،به جايى سرسبز،و زيستگاهى خوش و گسترده و راحت و آسوده،تا رسدن‏ مرگ و بهترين سرانجام،و جايگاهى در ناز و نعمت ازلى،و زنگى آينده ابدى،و خوردنيهاى مداوم،و نوشيدن شراب طهور،و آب گوارا،نوشيدن چند بار و يكبار،كه از نوشيدنش خستگى و ملالى دست ندهد و رحمت خدا و بركات و تحيّاتش بر شما،تا بازگشتم به محضر شما،و رستگارى در حكومتتان،و محشور شدن در زمره شما،و رحمت خدا و بركت و درودها و تحيّاتش بر شما،و او ما را بس است و نيكو وكيلى است.

هشتم:سيّد ابن طاووس از محمّد بن ذكران كه معروف به سجّاد است چه آنقدر سجده كرد و در حال سجده گريست كه نابينا شد روايت كرده كه گفت:به امام صادق عليه السّلام عرض كردم فدايت شود اين ماه ماه رجب است مرا در اين ماه دعايى تعليم كن كه‏ حق تعالى مرا به آن سود بخشد،حضرت فرمود:بنويس«بسم اللّه الرّحمن الرّحيم»و در هر روز از رجب در صبح و شام پس‏ از نمازهاى روزوشب بگو:
يَا مَنْ أَرْجُوهُ لِكُلِّ خَيْرٍ وَ آمَنُ سَخَطَهُ عِنْدَ [مِنْ‏] كُلِّ شَرٍّ يَا مَنْ يُعْطِي الْكَثِيرَ بِالْقَلِيلِ يَا مَنْ يُعْطِي مَنْ سَأَلَهُ يَا مَنْ يُعْطِي مَنْ لَمْ يَسْأَلْهُ وَ مَنْ لَمْ يَعْرِفْهُ تَحَنُّنا مِنْهُ وَ رَحْمَةً أَعْطِنِي بِمَسْأَلَتِي إِيَّاكَ جَمِيعَ خَيْرِ الدُّنْيَا وَ جَمِيعَ خَيْرِ الْآخِرَةِ وَ اصْرِفْ عَنِّي بِمَسْأَلَتِي إِيَّاكَ جَمِيعَ شَرِّ الدُّنْيَا وَ [جَمِيعَ‏] شَرِّ الْآخِرَةِ فَإِنَّهُ غَيْرُ مَنْقُوصٍ مَا أَعْطَيْتَ وَ زِدْنِي مِنْ فَضْلِكَ يَا كَرِيمُ .
اى آن‏كه هر خيرى را از او اميد دارم،و از خشمش در هر شرّى ايمنى جويم،اى آن‏كه در برابر عبادت اندك مزد بسيار عطا مى‏كند،اى آن‏كه به هركه از او بخواهد مى‏بخشد،اى آن‏كه به هركه از او نخواهد و او را نشناسد نيز مى‏بخشد، عطايش از روى مهربانى و رحمت است،با درخواستم از تو همه خير دنيا و خير آخرت را به من عنايت كن،و با درخواستم‏ از تو همه شره دنيا و شره آخرت را بازگردان،زيرا آنچه را تو عطا كردى كاستى ندارد،و از احسانت بر من بيفزاى اى كريم.
راوى گفت:حضرت محاسن(موهاى صورت)شريف خود را در پنجه چپ گرفت و اين دعا را با حالت درماندگى و زارى همراه حركت دادن انگشت اشاره دست راست خواند،و پس از اين گفت:
يَا ذَا الْجَلالِ وَ الْإِكْرَامِ يَا ذَا النَّعْمَاءِ وَ الْجُودِ يَا ذَا الْمَنِّ وَ الطَّوْلِ حَرِّمْ شَيْبَتِي عَلَى النَّارِ
اى داراى بزرگى و بزرگوارى،اى داراى بخشش و جود،اى داراى عطا و كرم،محاسنم را بر آتش دوزخ‏ حرام كن.
نهم:از پيامبر روايت شده:هركه در ما رجب صد مرتبه بگويد:
أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ الَّذِي لا إِلَهَ إِلا هُوَ وَحْدَهُ لا شَرِيكَ لَهُ وَ أَتُوبُ إِلَيْهِ
آمرزش مى‏خواهم از خدايى كه معبودى جز او نيست،اوست يگانه،برايش شريكى نمى‏باشد،و به سوى او باز مى گردم.
و آن را با صدقه به انجام‏ رساند،حق تعالى پايان كارش را ختم به رحمت و آمرزش كند،و هركه چهارصد مرتبه بگويد:ثواب شهادت صد شهيد را براى او بنويسد. دهم:و نيز از آن حضرت روايت شده:هركه در ماه رجب هزار مرتبه بگويد:
لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ
معبودى جز خدا نيست،
خداى عزّتمند پرشكوه صد هزار كار نيك براى او ثبت كند،و برايش صد شهر در بهشت بنا كند. يازدهم:روايت شده،هركه در ماه رجب به هنگام صبح،هفتاد مرتبه،و در زمان پسين(شامگاه)هم هفتاد مرتبه‏ بگويد:
أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ وَ أَتُوبُ إِلَيْهِ
از خدا آمرزش مى‏طلبم و به او باز مى‏گردم
و چون به پايان رساند،دستها را بلند كند و بگويد:
اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِي وَ تُبْ عَلَيَّ
خدايا مرا بيامرز و توبه‏ام را بپذير
پس اگر در ماه رجب از دنيا برود،خدا از او خشنود باشد و به بركت‏ ماه رجب،آتش دوزخ با او تماس نگيرد. دوازدهم:در همه اين ماه هزار مرتبه بگويد:
أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ ذَا الْجَلالِ وَ الْإِكْرَامِ مِنْ جَمِيعِ الذُّنُوبِ وَ الْآثَامِ
از خداى داراى بزرگى و بزرگوارى،از همه گناهان و گنهكاريها،آمرزش مى‏جويم.
تا خداى مهربان او را بيامرزد.
سيزدهم:سيّد ابن طاووس در كتاب«اقبال»از حضرت رسول صلى اللّه عليه و آله براى خواندن سوره «قل هو اللّه احد» در ماه رجب‏ ده هزار مرتبه،يا هزار مرتبه،يا صد مرتبه فضيلت بسيار نقل كرده،و نيز روايت كرده:هركه در روز جمعه ماه رجب صد مرتبه سوره‏ توحيد را بخواند،در قيامت برايش نورى پديد مى‏آيد كه او را به بهشت راهنمايى كند. چهاردهم:سيّد روايت كرده:هركه در ماه رجب يك روز روبه بدارد،و چهار ركعت نماز بگذارد و به اين ترتيب كه در ركعت اوّل صد مرتبه«آية الكرسى»بخواند و در ركعت دوّ دويست مرتبه سوره توحيد،نمى‏ميرد تا مقامش را خود در بهشت‏ ببيند،يا ديگرى براى او ببيند. پانزدهم:و نيز سيّد از پيامبر روايت كرده:هركه در روز جمعه ماه رجب بين نماز ظهر و عصر چهار ركعت نماز بخواند به اين صورت كه‏ در هر ركعت يكبار سوره«حمد»و هفت بار«آية الكرسى»و پنج مرتبه«سوره توحيد»سپس ده بار بگويد:
أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ الَّذِي لا إِلَهَ إِلا هُوَ وَ أَسْأَلُهُ التَّوْبَةَ
آمرزش مى‏خواهم از خدايى كه معبودى جز او نيست و از او درخواست توبه دارم.
حق تعالى براى او از روزى كه اين نماز را خوانده تا روزى كه از دنيا برود براى هر روز هزار كار نيك بنويسد، و در عوض هر آيه‏اى كه خوانده است شهرى در بهشت از ياقوت سرخ،و به جاى هر حرف قصرى در بهشت از گوهر سپيد عطا كند،و براى او زنان زيباروى بهشتى را به همسرى او درآورد و از او خشنود گردد بى‏آنكه برايش خشمى به دنبال‏ داشته باشد،و در زمره عبادت‏كنندگان به شمار آيد،و سرانجام او را به سعادت و آمرزش پايان دهد ...تا آخر حديث. شانزدهم:سه روز اين ماه را كه پنجشنبه و جمعه و شنبه باشد روزه بدارد،زيرا روايت شده:هركه در يكى از ماههاى حرام‏ اين سه روز را روزه بدارد،حق تعالى براى او ثواب نهصد سال عبادت را مى‏نويسد. هفدهم:در تمام ماه رجب شصت ركعت نماز بخواند در هر شب دو ركعت به اين ترتيب كه در هر ركعت يك مرتبه‏ سوره«حمد»و سه مرتبه «قل يا ايّها الكافرون» و يك مرتبه سوره توحيد بخواند،و چون سلام‏ دهد دستها را بلند كرده و بگويد:
لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَرِيكَ لَهُ لَهُ الْمُلْكُ وَ لَهُ الْحَمْدُ يُحْيِي وَ يُمِيتُ وَ هُوَ حَيٌّ لا يَمُوتُ بِيَدِهِ الْخَيْرُ وَ هُوَ عَلَى كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدِيرٌ وَ إِلَيْهِ الْمَصِيرُ وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلا بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ النَّبِيِّ الْأُمِّيِّ وَ آلِهِ.
معبودى جز خدا نيست،يگانه و بى‏شريك است،فرمانروايى و سپاس مخصوص اوست‏ زنده مى‏كند و مى‏ميراند و او زنده‏اى است كه هرگز نمى‏ميرد،خيز تنها به دست اوست،و او بر هر كارى توانا است،و بازگشت همه به سوى اوست، و جنبش و نيرويى نيست جز به عنايت او،خداى برتر و بزرگ،خدايا!بر محمّد پيامبر درس ناخوانده و خاندانش درود فرست.
سپس دستها را به صورت خويش بمالد،از پيامبر روايت شده،هركه اين عمل را بجا آورد،خدا دعايش اجابت كند،و پاداش‏ شصت حج و شصت عمره را به او عطا فرمايد. هجدهم:از پيامبر صلى اللّه عليه و آله روايت شده:هركه در يك شب از ماه رجب،در دو ركعت نماز صد مرتبه سوره توحيد بخواند مانند كسى‏ است كه ر راه خدا صد سال روزه گرفته و حق تعالى براى اين عمل صد قصر در بهشت به او مرحمت فرمايد،هر قصرى در جوار پيامبرى از پيامبران عليهم السّلام. نوزدهم:و نيز از آن حضرت روايت شده:هركه در يك شب از شبهاى رجب ده ركعت نماز بجاى آورد به اين ترتيب كه‏ در هر ركعت سوره«حمد»و يك بار «قل يا ايّها الكافرون» و سه بار سوره توحيد را بخواند حق تعالى هر گناهى كه پيش از آن‏ مرتكب شده بيامرزد.تا آخر حديث. بيستم:علاّمه مجلسى در كتاب«زاد المعاد»فرموده:از حضرت امير المؤمنين عليه السّلام روايت شده:حضرت رسول صلى اللّه عليه و آله فرمود:هركه‏ در هر شب و هر روز ماههاى رجب،شعبان و رمضان،هر يك از«حمد»و«اية الكرسى»و «قل يا ايّها الكافرون» و «قل هو اللّه احد» و «قل اعوذ بربّ الفلق» و «قل اعوذ بربّ النّاس» را سه مرتبه قرائت كند و سه مرتبه بگويد:
سُبْحَانَ اللَّهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَ اللَّهُ أَكْبَرُ وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلا بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ
منزّه است خدا و سپاس خداى را و معبودى جز خدا نيست و خدا بزرگ‏تر از هرچيز است و جنبش‏ و نيرويى جز به خدا نيست،خداى برتر و بزرگ
و سه مرتبه بگويد:
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
خدايا درود فرست بر محمّد و خاندانش‏
و سه مرتبه:
اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِلْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ
بار خدايا مردان و زنان مؤمن را ببخش و بيامرز
و چهار صد مرتبه :
أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ وَ أَتُوبُ إِلَيْهِ
از خدا آمرزش مى‏جويم و به سوى او مى‏پويم‏
خداى تعالى گناهانش را بيامرزد،هرچند به عدد قطره‏هاى باران و برگ درختان و كف روى آب درياها باشد،تا آخر حديث.و نيز علاّمه مجلسى فرموده كه در هر شب از شبهاى اين ماه هزار مرتبه گفتن«لا اله الاّ اللّه»(معبودى جز خدا نيست) وارد شده.[1]

پی نوشت:

1:مفاتیح الجنان مترجم شیخ حسین انصاریان

Plain text

  • تگ‌های HTML مجاز:
  • آدرس صفحات وب و آدرس‌های پست الکترونیکی بصورت خودکار به پیوند تبدیل می‌شوند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
3 + 0 =
*****