سوره مسد، وحی خداوند

شبهه: برخی شبهه افکنان در عبارت پردازی های غیر واقعی خود این چنین وانمود کرده اند که  سوره مسد سخنان پیامبر اسلام است که نسبت به یکی از دشمنانش ابراز کرده است و سپس آن را به اسم الله اظهار کرده است.
در مورد این شبهه به نکاتی اشاره خواهیم کرد.

نکته اول: همه آیات الهی از زبان پیامبر اسلام صادر شده است؛ ولی این به معنی  صادر شدن آنها از منبعی غیر از وحی، نیست. «إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْىٌ يُوحَى[نجم/4] آنچه مى ‏گويد جز وحيى كه(از مبدأ اعلى) به او القاء مى‏‌شود نيست.»
نکته دوم: به نظر می‌رسد شبهه افکن از آنجا این شبهه برایش بوجود آمده که افرادی معلوم الحال خواسته اند وانمود کنند از ساحت خدا به دور است که آیاتی حاوی توهین به ابولهب را نازل کند؛ بنابراین سخن رسول خدا بوده است. در حالی که قرآن به ابولهب توهین نکرده است؛ بلکه جواب او را داده است. چنانکه تفسیر نمونه می‌نویسد:« به هنگام شنيدن دعوت آشكار و عمومى پيغمبر اكرم و انذار او نسبت به عذاب الهى گفت:" زيان و هلاكت بر تو باد، آيا براى همين حرفها ما را فرا خواندى"؟! قرآن مجيد در پاسخ اين مرد بد زبان مى‏‌فرمايد:" بريده باد هر دو دست ابو لهب، يا مرگ و خسران بر او باد" (تبت يدا أبي لهب و تب‏).[1] باید بدانیم که خداوند بغیر از صف مهربانی و بخشش، شدت و غضب نیز دارد. ««اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ شَديدُ الْعِقابِ وَ أَنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحيمٌ[مائده/98] بدانيد كه خداوند سخت‏ كيفر است و هم خداوند بسيار آمرزنده و مهربان است‏.» و ابولهب از کسانی است که عذاب خدا زودتر از آخرت، در این دنیا گریبانش را گرفت.[2]

پی نوشت
[1]. تفسیر نمونه، مکارم شیرازی، ناصر، دارالکتب الاسلامیه، 1374ش، ج27، ص416.
[2]. همان، ص420.