- همکاری و اعتماد به اروپایی‌ها، تکرار تجربه شکست‌خورده‌ی پانزده سال قبل است که با شعار «به عقب باز نمی‌گردیم» هیچ تناسبی ندارد.
آقای روحانی در سال ۱۳۸۲ به‌عنوان دبیر شورای عالی امنیت ملی مسئول مذاکرات هسته‌ای بوده است؛ البته، این مذاکرات با سه کشور انگلیس، آلمان و فرانسه انجام گرفت که ماحصل آن امضای قرارداد سعدآباد شد.
بر اساس آن قرارداد، ایران ملزم شد تمامی فعالیت‌های غنی‌سازی اورانیوم و باز فرآوری را به حالت تعلیق درآورد. کار به‌جایی رسید که ایران را حتی از داشتن سانتریفیوژ در مقیاس آزمایشگاهی هم محروم و بر پذیرش پروتکل الحاقی مجبور کردند. در مقابل، طرف‌های اروپایی با درج مطالب کلی در متن بیانیه که حدومرزش اصلاً دقیق و مشخص نبود، راه کارشکنی را کاملاً باز کردند و اتفاقاً -به فاصله‌ی کوتاهی- همین کارشکنی‌ها رخ داد و باوجود اجرای تعهدات از سوی ایران، چند قطعنامه‌ی دیگر علیه کشورمان تصویب شد. [۱]
اکنون و در اردیبهشت ۱۳۹۷ که آمریکا خروج از برجام را رسماً اعلام کرد، آقای روحانی می‌گوید ما برجام را با اروپایی‌ها ادامه خواهیم داد! این در حالی است که وی در سال ۹۲ گفته بود: «بنده معتقدم مذاکره با آمریکا راحت‌تر از مذاکره با اروپاست چراکه اروپایی‌ها به دنبال آقا اجازه از آمریکا هستند... آمریکایی‌ها کدخدای ده هستند، با کدخدا بستن راحت‌تر است.»[۲]
آقای رئیس‌جمهور! هم به خاطر تجربه‌ی مذاکرات سال ۸۲ و هم بنا بر سخنان خودتان در سال ۹۲، نمی‌توان با اروپایی‌ها به نتایج خوبی رسید اما متأسفانه جنابعالی حاضر به پذیرش این واقعیت نیستید و قصد تکرار تجربه‌ی نافرجام گذشته رادارید. راستی مگر شعار نداده بودید: «به عقب بازنمی‌گردیم»؟!
پی‌نوشت:
[۱] توافق سعدآباد در سال ۱۳۸۲
[۲] ۲۳ اردیبهشت ۹۲، دانشگاه شریف تهران