بدون شک با انجام هر گناه مستحق عذاب الهی خواهیم بود.
گفته شد یکی از راههای فریب دادن انسانها توسط شیطان، القاء برخی شبهات در نفس انسان و سست کردن اراده آنان نسبت به انجام برخی گناهان یا ترک اوامر الهی است، برای این کار رحمت الهی را بهانه کرده که خدا بسیار مهربان است و با چند گناه کوچک ما را عذاب نمیکند؛ ما در مطلب قبلی به طور مفصل این شبهه شیطانی را توضیح دادیم.
در این مطلب میگوییم: این مطلب با حکمت الهی نیز سازگاری ندارد. با این بیان که خداوند متعال حکیم است و انسان حکیم کار بیهوده و لغو انجام نمیدهند، اگر قرار باشد جهنم و عذابی در کار نباشد، آمدن انبیا، کتب و رسل و نبرد حق علیه باطل در طول تاریخ لغو خواهد بود.
خداوند متعال همیشه انسانها را به تبعیت از انبیای خود فرا خوانده و از آنان خواسته است نه تنها در اعقادات، بلکه در رفتار خود نیز تابع سفیران او باشند، قرآن کریم در این رابطه میفرماید: «ما آتاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَ ما نَهاكُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا وَ اتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ شَديدُ الْعِقاب [حشر/7] آنچه را پيامبر به شما عطا كرد بگيريد و از آنچه شما را نهى كرد، باز ايستيد و از خدا پروا كنيد زيرا که كيفر خدا سخت است» همچنین یکی از سخنان همه انبیا این بوده است که اگر به دستورات الهی عمل نشود، عذابی دردناک در انتظار انسان است: «وَ مَنْ يَعْصِ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ يَتَعَدَّ حُدُودَهُ يُدْخِلْهُ ناراً خالِداً فيها وَ لَهُ عَذابٌ مُهين [نساء/14] و هر كه از خدا و رسولش نافرمانى كند و از حدود او تجاوز نمايد، خدا او را در آتشى در آورد كه در آن جاودانه است و براى او عذابى خواركننده است».
قرآن کریم در مورد انسانهایی که دوست دارند در جامعه منکرات و فحشا زیاد شود، میفرماید: «إِنَّ الَّذينَ يُحِبُّونَ أَنْ تَشيعَ الْفاحِشَةُ فِي الَّذينَ آمَنُوا لَهُمْ عَذابٌ أَليمٌ فِي الدُّنْيا وَ الْآخِرَةِ [نور/19] كسانى كه دوست دارند كارهاى بسيار زشت در ميان اهل ايمان شايع شود، در دنيا و آخرت عذابى دردناك خواهند داشت». همچنین قرآن کریم در آیات متعددی بیان کرده که در صورت تعدی از فرمان الهی و انجام محرمات الهی یا ترک واجبات الهی، در برزخ و قیامت دچار عذاب میشوید.
حال سوال ما این است که اگر قرار باشد خداوند متعال به این سخنان عمل نکرده و بر انجام گناه هیچ اثری مترتب نشود، آنگاه آمدن این آیات لغو خواهد بود. آمدن این همه پیامبر و کشته شدن برخی از آنان وسط دشمنان خدا، نزول وحی و آوردن کتاب، همگی لغو خواهد بود. چون بود و نبود آن هیچ فرقی نمیکند.
بسیاری از آیات قرآن کریم در مورد گناهان و عذاب مرتب بر آنها نازل شده است، حال اگر هیچ عذابی بر آنها مترتب نباشد و خدا بدون توبه و بدون عذرخواهی انسان، گناهان را ببخشد؛ آمدن این آیات لغو و بیهوده بوده است و خداوند حکیم هرگز کار بیهوده و لغو انجام نمیدهد.
در نتیجه هر عملی از انسان تاثیر خود را دارد، چه خوب و چه بد، هر عملی که در اسلام حرام شده، مانند عدم رعایت حجاب، ترک نماز و روزه، ترک خمس و زکات، غیبت کردن و تهت زدن و ... بدون شک دارای عذاب بوده و اگر انسان بدون توبه از دنیا برود، به عذاب آنها دچار میشود.
پس نباید با این بهانه که خدا رئوف است، خود را فریب داده و مرتکب گناهان شویم و آنها را کوچک بشماریم، هر عملی که در اسلام حرام اعلام شده رو باید ترک کرد و هر عملی که واجب شده را باید انجام داد تا راه سعادت را بپیماییم و در دنیا و آخرت به زندگی طیب و پاک برسیم.
برخی با دادن وعده رحمت الهی به خود، در انجام دستورات الهی سستی کرده و مرتکب گناه میشوند و میگویند خدا مهربان است و میبخشد؛ این سخن مخالف حکمت الهی است، خداوند متعال در آیات بسیاری از قرآن کریم به عذاب گناهان اشاره میکند و مجرمان را گرفتار عذاب و جهنم توصیف میکند؛ حال اگر عذابی در کار نباشد و خداوند متعال بدون توبه بگذرد و گناهکاران را عذاب نکند، آمدن این آیات و آمدن انبیا لغو و بیهوده خواهد بود.