- تا وقتی شاهد این حجم از شایعه، دروغ و تهمت در فضای مجازی هستیم نمی‌توان انتظار داشت که جامعه، روی آرامش را ببیند و آبروی افراد محفوظ بماند.
«لا تقل ما لا تعلم بل لا تقل کل ما تعلم»[1]
به فرموده‌ی امیرالمؤمنین علیه‌السلام نه‌تنها باید از اموری که آگاهی نداریم سخن نگوییم بلکه باید توجه داشت که همه‌ی دانسته‌ها را هم نباید بیان کنیم. قسمت اول روایت که کاملاً واضح است ولی توضیح درباره‌ی قسمت دوم این است که ابتدا باید جوانب امر را سنجید و شرایط موجود را لحاظ کرد و سپس به ایراد سخن پرداخت که در ضرب‌المثلی این‌گونه بیان‌شده است: جز راست نباید گفت؛ هر راست نشاید گفت.
این روایت و آیات و روایات فراوانِ دیگری که در این زمینه هست درمان درد روزافزون جامعه‌ی ما است؛ دردی که با گسترش و نفوذ فضای مجازی در میان مردم، در حال شدیدتر و وخیم‌تر شدن است. خیلی راحت، یک خلاف‌کار را منتسب به یک عالم بزرگوار، یک مفسد اقتصادی را از بیت یک مرجع تقلید، فلان خبر دزدی و اختلاس را به شخصی بی‌گناه و در یک‌کلام، هر خلاف و جرمی را به هرکس که بخواهند نسبت می‌دهند و در بسیاری از موارد هم کسی نیست تا به روشنگری و برخورد با عاملان این کارها بپردازد.
متأسفانه در فضای مجازی و باهدف ایجاد بدبینی، هر حرفی زده می‌شود، هر شایعه و تهمتی به هرکسی نسبت داده می‌شود و در اکثر موارد هم بررسی و روشنگری عمومی صورت نمی‌گیرد. این ولنگاری و بی‌انضباطی، قطعاً مفاسد فراوانی به دنبال خواهد داشت و به نفع اخلاق و فضیلت یک جامعه‌ی اسلامی نیست.
پی‌نوشت:
[1] نهج‌البلاغه، حکمت شماره 383