-نامه اخیر سردار سلیمانی به آقای روحانی بسیار مورد توجه رسانه های مختلف قرار گرفت.
چند روز پیش سردار سلیمانی با نوشتن نامه‌ای از مواضع اخیر آقای روحانی حمایت کرد.[1] در ضمن نامه کلمه‌ای گفته‌شده که در پس آن دنیایی حرف وجود دارد. آقای سلیمانی گفتند : این همان دکتر روحانی است که ما شناخت داشتیم و داریم و باید باشد. [2]
اینکه ایشان با چنین تعبیری از آقای روحانی یاد نموده‌اند ناظر به سوابق انقلابی آقای روحانی است. سوابقی که در 5 سال اول دوران ریاست جمهوری ایشان و تا به اینجا نمودی نداشت اما الآن و باسیاست تهدید و تحریم غرب ، نمود پیداکرده است.[3]
آقای روحانی خود از طلابی هستند که سالیانی عمر خود را در پی کسب معارف دین اسلام گذرانده‌اند[4] اما الآن می‌بایست به یک نکته توجه ویژه کنند، در حکومت اسلامی به‌غیراز خدا ، به هیچ‌چیز دیگری نباید امید بست. شاید آقای روحانی با خود فکر می‌کرد که با برجام و مذاکرات بتواند شرایط بهتری را برای امت اسلامی رقم زند و سد دشمنی‌ها و عداوت‌ها را بشکند. به خاطر همین هم می‌گفت : هم چرخ سانتریفیوژ و هم چرخ اقتصاد.[5] اما بعداً متوجه شد که اسلام قابل‌جمع با کفر نیست و هرقدر هم که با کفر همراه شوند نمی‌توانند همراهی آن را به دست آورند.
خداوند در حدیث قدسی می‌فرماید :
" به عزّت و جلالت و عظمت خود قسم قطع می‌کنم امید هر امیدوار به غیر خودم را" [6]
هر امیدوار در هر زمینه‌ای .
در اوایل انقلاب هیچ‌کس احتمال پیروزی نمی‌داد و احتمال خروج شاه از کشور و پایه‌ریزی انقلاب تقریباً محال بود. اما مردی باصلابت و با تکیه به خدا وارد میدان شد و این انقلاب را رقم زد. مسلماً اگر انقلابیون در نگاه خویش چشم طمع به کمک سایر کشورها داشتند هیچ‌گاه این پیروزی‌ها نصیبشان نمی‌شد کما اینکه در بخش‌هایی که چشم طمع به کشورهای غربی داشته‌ایم همواره پسرفت بوده و در بخش‌هایی که با تکیه به خدا و توان داخلی اقدام کرده‌ایم همواره موفقیت و کامیابی نصیبمان شده.[7]
آقای روحانی که من می‌شناختم یعنی آقای روحانی که چشم به کمک دیگران ندارد، به توان داخلی اعتماد دارد و انقلابی عمل می‌کند. سردار سلیمانی دست‌بوس چنین رئیس‌جمهوری است.
اکنون‌که دشمنی‌ها آشکارشده و بغض‌ها و کینه‌ها واضح گردیده امید است امیدواران به غرب و شرق دست از این امید واهی بردارند و این تجربه‌ها را برای خود نگاه داشته و از این به بعد انقلابی عمل کنند. در طول این مدت شاهد این بودند که مذاکره با غرب هیچ برکتی نداشته و جز پسرفت چیزی نصیبمان نکرده، امید است با پند گیری از امثال مذاکرات سعدآباد و الجزایر و اخیراً برجام ، دیگر امیدشان به خدا باشد و نه کدخدا.
همان‌طور که قرآن فرموده که همه‌چیز به دست خداست و به غیر خدا نباید امید بست.
"وَ لِلَّهِ غَيْبُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ إِلَيْهِ يُرْجَعُ الْأَمْرُ کُلُّهُ فَاعْبُدْهُ وَ تَوَکَّلْ عَلَيْهِ" [8]
پی‌نوشت: