- تخصص در تعمیر خودرو یک امرلازم محسوب می شود که در صورت عدم تخصص هم خرابی ماشین موجب ضمان مکانیک شده و هم با جان مردم در ارتباط می باشد که موجب به خطر افتادن جان انسانها میشود.
یکی از ملزومات هر شغل و صنفی تخصص در کار می باشد به این صورت که فردی که می خواهد تعمیر وسیلهای را به عهده بگیرد باید تخصص لازم در شناختن ابزار و وسایل استفاده شده در کالا را داشته باشد که در غیر اینصورت موجب خرابتر یا از کارافتادن وسیلهی مورد تعمیر خواهد شد. در روایات اسلامی از ورود شخص به کاری که در آن تخصص لازم را ندارد نهی و منع شده است از جمله روایت امام صادق(علیه السلام) که می فرمایند:
«عمل کنندهی ناآگاه و جاهل مثل کسی است که از مسیر غیر راه حرکت می کند [بیراهه می رود] و طبعا بر سرعت حرکت او فایدهای وجود ندارد، جز اینکه شخص را از هدفش دورتر می کند.» [1]
کسی که شغل تعمیرکاری خودرو را به عهد می گیرد، باید تخصص لازم را داشته باشد و در صورتی که تخصص لازم در امر شناسایی و تعمیرخودرو نداشته باشد چند مفسده درپی خواهد داشت:
الف: مردم به گمان داشتن تخصص، وسایل نقلیهی خود را نزد این فرد می برند و او بخاطر عدم تخصص، موجب خرابی بیشتر خودرو می شود و در این صورت مدیون و ضامن صاحب ماشین می شود.
ب: به خطر انداختن جان فرد
نکته قابل توجه این است که تخصص بالاخص در اموری مانند تعمیرخوردو تنها در فضای آکادمیک و آموزشی حاصل نمی شود و نیاز به تجربه و شاگردی کردن نزد استاد متبحر و مکانیک می باشد، البته بسیاری از افراد هم هستند که بدون استفاده از فضای آکادمیک و تنها با آموزش نزد استاد به تبحر و تخصص کافی دست پیدا می کنند.
پینوشت:
1). «الْعَامِلُ عَلَى غَيْرِ بَصِيرَةٍ كَالسَّائِرِ عَلَى غَيْرِ الطَّرِيقِ لَا يَزِيدُهُ سُرْعَةُ السَّيْرِ إِلَّا بُعْداً»؛كلينى، الكافي (ط - الإسلامية)، دار الكتب الإسلاميه، تهران، چاپ چهارم، 1407 ق، ج1، ص43.