خدا جهنم رو قرار داده تا گناهان پاک بشن، لذا ما ابتدا میریم جهنم برزخی و اونجا تاوان گناهانمون رو میدیم، اگر پاک شدیم، میریم بهشت اصلی؛ پس جهنم هم جلوه رحمت خداست.
تو مسجد بودم که پسر جوانی که میگفت دانشجو هست از بین نماز گزارها اومد جلو و پرسید: حاج آقا به نظرتون اگر من شما رو خیلی دوست داشته باشم، راضی میشم شما برید بسوزید، آیا هیچ مادری راضی میشه بچش تو آتیش بسوزه؟
من: گاهی بله! اگر بچه سالم باشه نه، ولی اگر بچه مریض باشه ممکنه.
جوان: حتی اگه مریض بد حال هم باشه، هیچ مادری حاضر نمیشه اون رو بسوزونه.
من: حتی اگه تنها راه درمان و سالم شدن بچش آتیش زدنش باشه؟
جوان: ها! یعنی چی؟
من: بذار قبل از بحث یه سوال ازت بپرسم.
جوان: بفرمایید
من: نگاهت به عذاب الهی و جهنم چیه؟ فکر میکنی خدا ما رو میبره تو جهنم میندازه؟ و عذاب برای گوش مالی ماست؟
جوان: بله دیگه، ما گناه کردیم -البته شماها میگید- خدا هم ناراحت شده و از شدت عصبانیت ما رو میسوزونه.
من: عجب، کی اینجوری برات گفته؟ این نگاه کاملا غلطه، این نگاه قرآنی نیست، کی چنین حرفی زده؟
جوان: والله همه روحانی ها همین رو میگن.
من: نه دوست من اشتباه میکنی، شاید برداشت تو از حرفاشون این بوده که اشتباهه و باید دیدت رو نسبت به عذاب الهی تغییر بدی.
جوان: پس چی درسته حاج آقا، جهنم چیه، حتما گل و بلبله و پاداش کارامونه نه؟
من: نه! منتها جهنم هم عین رحمت خداست و دقیقا مادر تو هم اگه بود همین کار رو میکرد.
جوان: ما رو گرفتی حاجی، کجای جهنم رحمته، ما رو میخوان کباب کنن، اونم با آتیشی که شماها میگید اگه یه ذرهاش بیاد تو دنیا کل دنیا آتیش میگیره، این دیگه چه رحمتیه؟
من: قبول داری خدایی که آفریننده انسانه، انسان و تواناییها و استعدادهاش و حتی بیماریها و چیزهایی که انسان رو نابود میکنه رو بهتر از هر کسی میشناسه، درست مثل مهندسی که یه چیزی رو اختراع کرده، خوب طبیعیه که خود او بهتر از هر کسی وسیله خودش رو میشناسه و خوب میدونه به چه دردی میخوره.
جوان: بله خوب، دقیقا.
من: آفرین، حالا سوال دومم اینه که آیا خدا برای این بشر دفترچه راهنما فرستاده یا نه؟ مسیر خوب و بد رو بهش نشون داده یا نه؟
جوان: بله، درسته، قرآن کتاب هدایت و راهنمای زندگی انسانه.
من: احسن، خوب گفتی؛ حالا به نظرت خدا این دستورات رو برا چی داده؟
جوان: خوب، برای اینکه ما به بهشت یا جهنم برسیم دیگه.
من: نه عزیزم، نه، اینجا دیگه احسن نداری، چون دقیقا اشتباه تو همین جاس که اون سوال اول رو مطرح کردی.
جوان: اِه، حاج آقا یعنی دستورات الهی برا این نیست که ما با انجام اونا بریم بهشت؟
من: چرا؛ ولی این هدف، هدف پیش پا افتادهای هست.
جوان: پس هدف نهایی چیه؟
من: خوب دقت کن، خدا مثل یه طبیب خوب و ماهر برای اینکه انسان بزرگ بشه و بیماری و آفت به سراغش نیاد، یه نسخه نوشته و تو قرآن به ما داده، تو این نسخه واجبات نقش رشد دهنده رو دارن و محرمات هم نقش بیمار کننده، لذا کسی که واجبات رو ترک کنه و گناهان رو مرتکب بشه، به شدت بیمار شده و در عالم برزخ گام از گام بر نمیداره.
جوان: عجب، چه تحلیل زیبایی!
من: ببین دوست من، خدا هم برای جسم ما برنامه داره و هم برای روح ما؛ البته چون روح، دوام داره و جسم از بین میره، روح مهمتره، لذا سلامت روح برای خدا خیلی مهمه.
جوان: خوب ادامه بده حاجی جان.
من: همین نماز و روزه و خمس و زکات، برای پرورش روحه، همین ترک گناهانی مانند زنا و دزدی و غیبت و شراب و گوشت خوک و ... برای جلوگیری از بیمار شدن روحه. بنابراین اگر کسی گناهان کبیره مرتکب شد و یا واجبات الهی رو ترک کرد، به شدت بیمار میشه، اما بیماری روحیای که در برزخ کاملا خودش رو نشون میده، حتی برخی از علما که چشم برزخی دارن، این بیماریها رو میبینن.
جوان: یعنی گناه عین بیماریه
من: دقیقا؛ حالا سوال بعدی من از شما: به نظرت راه درمانی برای چنین شخصی هست؟
جوان: فکر نکنم.
من: چرا هست.
جوان: اون چیه حاجی، تو عالم برزخ که دیگه نمیشه توبه کرد.
من: بله نمیشه توبه کرد، ولی راه از بیرون بردن بیماری همون عذاب و آتیشه، پس عذاب خدا و جهنم از بین برنده گناهان من و پاک کننده روح و روان منه، توجه کردی؟
جوان: بله، خوب هم توجه کردم، حرفات خیلی قشنگه حاجی جان.
من: حالا برگردیم به سوال اولت، ببین یه مادر هم وقتی ببینه بچش مریضه و راهی جز آمپول نیست، میگه بزن، وقتی ببینه سلامتی بچش تنها در گروه قطع شدن مثلا دستش یا پاشه، میگه عیب نداره فقط نمیره، پاشو قطع کنید. قبول داری؟
جوان: بله، خوب، اینجا هم از روی دلسوزیه.
من: خدا هم اینجوریه، جهنم رو قرار داده تا گناهان پاک بشن، لذا ما ابتدا میریم جهنم برزخی و اونجا تاوان گناهانمون رو میدیم، اگر پاک شدیم، اصلا به جهنم اصلی که در قیامت هست نمیریم، ولی اگر گناهان خیلی زیاد بوده، میریم جهنم اصلی و بعد از تمام شدن عذاب گناهان، میایم بیرون و میریم بهشت اصلی. این یعنی جهنم عین رحمت خداست، داروی تلخیه که بیماری رو از بین میبره.
جوان: یعنی هیچ کی تو جهنم نمیمونه؟
من: اون آخر سر یه عده خیلی کم که با خدا دشمنی داشتن میمونن، یعنی منکرین خدا و کسانی مثل نمرود، فرعون و ... که با خدا عناد و دشمنی میکردن، میمونن، بقیه آزاد میشن؛ اونا هم به خاطر اینه که دیگه بیماریشون خوب شدنی نیست، لذا تا ابد باید بسوزن، چون روح و روانشون از بین رفته و نابود شده دیگه چیزی نمونده که خوب بشه.
جوان: واقعا عالی بود تا حالا این تحلیل رو نشنیده بودم؛ شما خیلی خوب تونستید نگاه من به جهنم رو تغییر بدید.
من: خواهش میکنم، موفق باشی، خدا حافظت باشه.