امام حسین(علیه السلام) در کلام نخبگان تاریخ

قیام امام حسین(علیه‌السلام)، الهام بخش حرکات زیادی در طول تاریخ بوده است، به گونه‌ای که اندیشمندان زیادی از مسلمانان وغیر مسلمانان در مقابل آن سر خم کرده‌اند، و در مورد آن سخن گفته‌اند و از آن تمجید کرده‌اند که در ادامه به کلام برخی از اندیشمندان غیر مسلمان در این زمینه اشاره می‌کنیم:

برخی از این اندیشمندان به تحلیل حادثه عاشورا برخواسته‌اند و تلاش کرده‌اند تا تبیین صحیحی از حادثه عاشورا ارائه دهند؛ به عنوان نمونه می‌توان از سخن، چارلز دیکنز یکی از برجسته‌ترین رمان نویس‌های انگلستان یاد کرد که در مقابل کسانی که حادثه عاشورا را جنگ قدرت می‌دانند، می‌نویسد: «من‌متوجه ‌نمی‌شوم، اگر امام‌ حسین(علیه‌السلام) برای تمایلات دنیوی خود مبارزه کرد، چرا همسر خواهر و بچه‌هایش را همراه خود برد؟ پس منطق می‌گوید او خود را فدای اسلام کرد(ونه‌ قدرت طلبی).»[1]

 و برخی دیگر مانند: توماس کارلایل از نویسندگان ومورخین بسیار برجسته‌ی جهان، جامعه اسلامی را مدیون قیام امام حسین(علیه‌السلام) معرفی می‌کند و می‌گوید: «در سراسر تاریخ اسلام، دوران زندگی امام حسین(علیه‌السلام) بی همتاست، بدون شهادت ایشان اسلام مدت‌ها قبل از بین می‌رفت. امام حسین(علیه‌السلام)  ناجی اسلام بود و به دلیل شهادت او بود که اسلام اینچنین بنیان استواری یافت که اکنون  نابودی اسلام نه تنها غیرممکن است بلکه حتی قابل تصور هم نیست!»[2]

و گروهی مانند: جواهر لعل و نهرو از رهبران استقلال هند که از او به عنوان نخستین نخست وزیر هند یاد می‌شود، پیرامون امام حسین(علیه‌السلام) می‌نویسد: «بهترین درسی که از تراژدی کربلا می‌آموزیم، این است که امام حسین(علیه‌السلام) و پیروانش، حقیقتا به خدا باور داشتند، آنها نشان دادند برتری عددی، وقتی به تقابل بین دروغ و حقیقت می‌رسد، چیزی به حساب نمی‌آید ... پیروزی امام حسین(علیه‌السلام) باوجود تعداد کم شان مرا شگفت زده می‌کند.»[3]

حتی برخی از نخبگان تاریخ معاصر قیام امام حسین(علیه‌السلام) را حقیقتی معرفی می‌کنند که می‌تواند الهام بخش تمام حرکات اجتماعی باشد، مانند گاندی -بزرگ‌ترین رهبر سیاسی هند که استقلال هندوستان از استعمار انگلستان مدیون اوست- که درباره‌ی امام حسین(علیه‌السلام) می‌نویسد: «جذابیتِ فراگیری در شهادت امام حسین(علیه‌السلام) وجود دارد، امام حسین(علیه‌السلام) هر آنچه که داشت را فدا کرد اما از تسلیم شدن دربرابر حکومت ظالمانه امتناع کرد، او هرگز برای این حقیقت که نیروی مادی‌اش بسیار کمتر از دشمن است، اهمیتی قائل نشد. قدرت ایمان برایِ وی بزرگ‌ترین قدرت می باشد که در برابر آن تمامی قدرت های مادی را هیچ می‌انگارد. این فداکاری چراغ هدایت هر جامعه و ملتی می‌باشد.»[4]

همچنین برخی نیز با الهام گیری از قیام عاشورا، در مسیر مبارزات خویش ثابت قدم مانده‌اند که در این زمینه نیز می‌توان از نلسون ماندلا ــ رهبر آزادگان و جنبش ضد آپارتاید (تبعیض نژادی) آفریقای جنوبی ــ یاد کرد، وی که تلاش‌های خویشتن را در مسیر رفع تبعیض نژادی مدیون قیام امام حسین(علیه‌السلام) می‌داند می‌نویسد: «من بیشتر از بیست سال را در زندان طی کردم یک شب تصمیم گرفتم با تمام شرایط تعیین شده از سوی دولت، خودم  را تسلیم کنم (و دیگر به دنبال آزادی نباشم) اما ناگهان بیاد امام حسین(علیه‌السلام) و نهضت کربلا افتادم و امام حسین(علیه‌السلام) این توان را به من داد  که برای حق و آزادگی بایستم و من این کار را کردم.»[5]

در خاتمه نوشتار خویش را با سخنی از آنتونی بارا نویسنده‌ی مسیحی سکولار و نویسنده‌ی کتاب «حسین(علیه السلام) در اندیشه ی مسیحیت» به پایان می‌برم، که خطاب به شیعیان می‌گوید: «گر حسین از آنِ ما بود، در هر سرزمینی برای او بیرقی بر می‌افراشتیم و در هر روستایی برای او منبری برپا می‌کردیم و مردم را با نام حسین به مسیحیّت فرا می‌خواندیم... شما شیعیان و مسلمانان قدر امام‌حسین را نمی‌دانید!! شما شیعیان باید در انتقال پیام‌های امام حسین(علیه‌السلام) در روز عاشورا به جهانیان کاملا صادق باشید.»[6]

_____________________________________________
پی‌نوشت
[1]. yon.ir/5XRVx
[2]. yon.ir/RTDZF
[3]. https://goo.gl/LoqohW
[4]. yon.ir/tUdXr
[5]. http://www.azquotes.com/quote/798630
[6]. yon.ir/8Me4V