برخی از ائمه اهل سنت مثل مالک ابن انس، رئیس مکتب فقهی مالکی، گفته دسته بسته بودن اصلا سنت نیست.
اسمش فاروق بود. تو اتوبوس کنارم نشسته بود. مسیر طولانی بود و سر صحبت که وا شد از سیاست و اقتصاد گرفته تا آب و هوا و وضع جاده ها و رانندگی، صحبت شد. نیمه ی راه بودیم که از کارم پرسید.
فاروق: حاج آقا برای تبلیغ میری؟
من: بله، اگه خدا قبول کنه، برای تبلیغ دین خدا میرم.
فاروق: حاج آقا واسه تبلیغ شیعه میری نه دین.
من: دین یکی هستش و اسمش هم اسلامه. تشیع و تسنن هم دوتا مذهب از مذاهب اسلام هستن که هر کدوم مبلغین خودش رو داره.
فاروق: ولی شیعه با سنی خیلی فرق داره!
من: تو اصول کمتر؛ اما تو فروع، بله. تفاوت‌ها زیادتره. منظور؟
فاروق: فکر نمی کنی که اشتباه می کنید؟
من: همه ی انسان‌ها ممکنه اشتباه کنن؛ اما برای نشون دادن اشتباه و کمک به فرد، باید روشن و با دلیل و منطق سخن گفت!
فاروق: مثلا: نمازی که می خونید؛ خوب نمازتون یه اشتباه روشنه، یک میلیارد و نیم آدم دارن دست بسته نماز می خونن و شما در مقابل و مخالف اونها، دستاتون رو باز می ذارید.
من: اول این که، فقط ما شیعیان نیستیم که دست‌هامون رو موقع نماز باز می ذاریم. دوم این که به فرض بیش از یک میلیارد نفر، دست بسته نماز بخونن، چه ربطی داره؟! مگه درستی و نادرستی فکر و یا عمل رو با کمیت می سنجن؟! اگه این طور باشه که بیش از 5 میلیارد نفر تو دنیا اصلا دین اسلام رو قبول ندارن؛ پس ما هممون، از شیعه و سنی، داریم اشتباه می کنیم؟
فاروق: آخه مگه میشه بیش از یک میلیارد نفر نمازخون، نمازشون با نماز پیامبر(ص) فرق کنه؟!
من: چرا نمیشه؟ این جمعیت انبوه، هر کدومشون، شاید تو هر کار دیگه ای تخصص داشته باشن؛ اما تو دین شناسی و تفقه که متخصص نیستن.
فاروق: خب، علمای این یک میلیارد هم همه دست بسته می خوندن و همون ها به مردم گفتن.
من: اول این که علما هم ممکنه اشتباه کنن و دوم این که شما مطمئن هستی همه یه نظر دادن؟
فاروق: یعنی چی؟ یعنی می خوای بگی تو علمای اهل سنت هم کسی قائله که با دست باز میشه نماز خوند؟
من: بله؛ به طور نمونه: جناب مالک ابن انس، رئیس مکتب فقهی مالکی، در پاسخ به پرسشی درباره ی کسی که در نماز بخواهد دست روی دست بگذارد، می نویسد: لا اعرف ذلک فی الفریضه؛ یعنی در نماز واجب هیچ سنت و حدیثی برای این کار سراغ ندارم.[المُدَونه الکبری، ص 169]
فاروق: عجب، اینو نمی‌دونستم.
من: پس لازمه بیشتر مطالعه کنی، حتی لازمه منابع ما رو هم ببینی.
_______________
المُدَونه الکبری، مالک ابن انس، دار الکتب العلمیه، 1415 ق، ص 169.