- غرور زیاد و طغیان عظیم سبب شده بود تا محمدرضا شاه خیال کند حتی با اعتقادات و دین مردم هم می‌تواند بازی کند و آن را طبق هوس خود تغییر دهد.
آرامش ظاهری در مملکت، درآمدهای سرشار نفتی و توصیف ایران به «جزیره ثبات» توسط عوامل خارجی، سبب شده بود تا محمدرضا پهلوی بیش از پیش، دچار غرور و طغیان شود؛ تا جایی که در مراسم افتتاح مجلس دوره‌ی بیست و چهارم در شهریور ماه 1354، كه تمامی اعضای آن عضو حزب رستاخیز بودند، با این عبارت كه «فرهنگ ایرانی را از عوامل بیگانه‌ای كه در این فرهنگ راه یافته نجات دهید» برنامه‌ی اسلام‌زدایی خود را با قاطعیت آغاز كرد. [1] وی در اولین اقدام، تقویم هجری شمسی را منسوخ و تقویم شاهنشاهی را جایگزین کرد كه نه تنها گروه‌های مذهبی بلكه گروه‌های غیرمذهبی و حتی بیشتر ملی‌گراها نیز آن را نپذیرفتند، زیرا مبدأ آن موهوم می‌دانستند. بی‌پایه بودن این تاریخ آنجا آشكار شد كه طرفداران سلطنت، سال 1350 را دو هزار و پانصدمین سال تأسیس شاهنشاهی در ایران قلمداد كردند و بنابراین سال 1355 باید سال 2505 شاهنشاهی می‌بود، اما پنج سال پس از برگزاری جشن‌های 2500ساله، سی سال سلطنت محمدرضا را نیز به آن افزودند و سال را 2535 اعلام كردند![2]
این اقدام عجیب، شاه را نزد ایرانیان منفورتر از گذشته کرد تا جایی که مجبور به عقب‌نشینی شد. وی جعفر شریف امامی را به جای جمشید آموزگار به نخست‌وزیری منصوب كرد و شریف امامی در همان اولین روز نخست‌وزیری، در شهریور 1357، این تقویم ساختگی را لغو و تاریخ را به هجری شمسی برگرداند.
البته دیگر نمی‌شد جلوی خشم مردم را گرفت چون ماهیت رژیم شاه برای مردم، برملا شده بود و مدتی بعد به سقوط سلسله ننگین پهلوی انجامید.
پی‌نوشت:
[1] رستمی، فرهاد؛ پهلوی‌ها (خاندان پهلوی به روایت اسناد)، جلد 3، صص 167ـ169
[2] مكی، حسین؛ تاریخ بیست ساله ایران، جلد 6، صص 287