- ترس از خدا آن ترسی نیست که نقطه مقابل آن شجاعت باشد، ترس از خدا همان ترس از قصور و تقصیر در انجام اعمال و وظایفی است که خداوند بر ما واجب کرده می باشد.
در آیه ۲ انفال آمده که مومنان فقط کسانی هستند که از خدا می ترسند، بنابراین مومنان از دید قرآن جماعت ترسو و ذلیلی هستند. ترس از خدا آن ترس و ترسویی ای نیست که نقطه مقابل آن شجاعت باشد. بلکه ترس از خدا ماهیتی متفاوت دارد. از این رو در زبان عربی نیز به آن "جُبن" نمی گویند.
ترس از خدا همان ترس از قصور و تقصیر در انجام اعمال و وظایفی است که خداوند بر ما واجب کرده می باشد. درآیه ای از قرآن کریم خداوند فرموده است:« و هر كس را كه از مقام پروردگارش بترسد دو باغ است.» [الرحمن/46] امام صادق(علیه السلام) در تفسیر این آیه فرمودند:« کسى که بداند خداوند او را مى بیند و سخن او را مى شنود و اعمال خیر و شر او را مى داند این آگاهى او را از ارتکاب اعمال زشت باز مى دارد پس وى همان کسى است که از مقام پروردگارش ترسان است و نفس خود را از پیروى خواهش نفسانى از داشته است.»[الكافي، کلینی، ج2، ص70]