- تا قبل از انقلاب 57 شاهدیم که بالاترین افراد مملکت در مقابل بیگانگان هیچ اختیاری از خود نداشته و تصمیم گرندهی نهایی بیگانگان بودند و هیچگونه پاسخگویی در مقابل مردم وجود نداشته است، اما بعد از انقلاب مردم مسئولین خود را انتخاب می کنند و از طرفی مطالبه گر هم می باشند.
«مادر جان! مرده شور این سلطنت را ببرد که من، شاه و فرمانده قوا هستم و بدون اطلاع من هواپیماهای ما را برده اند ویتنام».
آن موقع جنگ ویتنام بود و آمریکایی ها که از قدیم در ایران نظامی داشتند، هر وقت احتیاج پیدا می کردند، از پایگاه های ایران و امکانات ایران به نفع خود استفاده می کردند و حتی اگر احتیاج داشتند، از هواپیماها و یدکی های ما برای پشتیبانی از نیروهای خودشان در ویتنام استفاده می کردند؛ حالا بماند که چقدر سوخت مجانی می زدند و اصلاً تمام بنزین هواپیماها و سوخت کشتی هایشان را از ایران می بردند. همین آقای ارتشبد نعمت الله نصیری که ما به او می گفتیم «نعمت خرگردن» و یک گردنِ کلفتی مثل خر داشت، می آمد خدمت محمد رضا - و گاهی من هم در این ملاقات ها بودم - می گفت: آمریکایی ها فلان پرونده و فلان اطلاعات را خواسته اند! و محمدرضا می گفت: بدهید [1]
اینها گوشه ای از خاطرات تاج الملوک همسر شاه است که زبونی و بی اختیاری شاه را در مقابل فرامین آمریکا بیان می دارد، بطوری که حتی بدون اجازهی شاه از هواپیماهای ایران برای کشورهای دیگر استفاده می شد و هرخواستهای که داشته باشند بدون چون و چرا باید عملی می شد.
اینجاست که بیهویتی و بی اختیاری و وادادگی پادشاه یک کشور را نسبت به بیگانگان باید مشاهده کرد و شاید دور از انتظار نیست که بگوییم او عمله و اجابت کنندهی دستورات اربابان خود بود.
اما آنچه که بعد از انقلاب برای ما ایجاد شد استقلال و روی پای خود ایستادن و همان شعار نه شرقی و نه غربی بوده است و تصمیم گیرندهی واقعی در کشور کسانی بودند که منتخب مردم بوده و با رای مردم انتخاب می شوند.
از طرفی در دورهی قبل از انقلاب شاه هرچه خودش صلاح می دید ولو به ضرر مردم باشد عمل می کرد و پاسخگویی هم در کار نبوده است، اما امروز شاهدیم که مردم ولی نعمت این کشور می باشند هم منتخبین خود را انتخاب می کنند و هم تا بالاترین مراتب کشور که رهبری باشد باید پاسخگو بوده و مردم مطالبهگر هستند. مانند دیدار مقام معظم رهبری با دانشجویان که دانشجویان با صراحت انتقادات خود را بیان می کنند.
و از طرفی برای بعضی از مصالح بین اللمللی کشور، ماهها و یا سالها برای آنکه حقوق مردم تضییع نشود به مذاکره و تبادل نظر می پردازند این همان تثبیت شعار نه شرقی و نه غربی جمهوری اسلامی است که بعد از انقلاب به فعلیت رسیده است. امروز شاهدیم که در صحنهی بین الملل حتی توانستیم در بالاترین مراجع و محاکم دنیا آنکه تا قبل از انقلاب تصمیم گیرنده برای ایران بود را محکوم کرده و در دادگاه لاحه آمریکا را متهم کنیم.
پینوشت:
1). ملکه پهلوی، خاطرات تاج الملوک همسر اول رضا شاه و مادر محمد رضا پهلوی، انتشارات بهآفرین، چاپ پنجم، 1395، ص 387.