«ابن عبد ربه »اندلسی به هتک حرمت خانه فاطمه زهرا(سلام الله علیها) توسط خلیفه دوم اعتراف میکند.
«ابن عبد ربه» اندلسی در کتاب «العقد الفرید» می نویسد: «علی، عباس و زبیر در خانه فاطمه(س) نشسته بودند؛ ابوبکر به عمر بن خطاب مأموریت داد که برود و آنان را از خانه بیرون بیاورد و به وى گفت: چنانچه مقاومت کردند و بیرون آمدن نیامدند، با آنان جنگ کن. عمر با شعله آتشى که همراه داشت و آن را به قصد آتش زدن خانه فاطمه(س) برداشته بود، به سوى آنها حرکت کرد. فاطمه(س) فرمود: اى پسرخطاب! آتش آورده اى که خانه مرا بسوزانى؟ عمر گفت: بله.»
«سیوطی» از عالمان اهل سنت نقل میکند که پیامبر اکرم(ص) این آیه را قرائت کرد: « فِى بُيُوتٍ أَذِنَ اللَّهُ أَن تُرْفَعَ [نور/36] در خانههايى كه خدا رخصت داده كه [قدر و منزلت] آنها رفعت يابد» شخصى پرسيد: اين كدام خانه است؟ فرمود: خانههاى پيامبران. ابوبكر پرسيد: آيا خانه علی و فاطمه هم از همان خانههاست؟ فرمود: بلی، از برترين آن است.[1]
اگر خانه علی و فاطمه(علیهماالسلام) از برترین خانههای انبیاست، تهدید به آتش چرا؟ آتش زدن خانه با اهلش چرا؟
ــــــــــــــــــــــــــــ
[1]. جلال الدين السيوطی، الدر المنثور، ناشر: دار الفكر - بيروت – 1993 م.ج 6، ص 203.