فکر می کنم درباره ی حجاب یک چیزهایی اشتباهی توی ذهن ما فرو رفته
مثلا این که همیشه اسم حجاب که می آید سریع جنس مخالف به ذهنمان می رسد.
شاید رعایت حجاب بیشتر از آن که به خاطر مراعات روابط با جنس مخالف و تأمین امنیت آن باشد به خاطر این است که زن ها باید رعایت روابط خودشان با خودشان را بکنند.
فکرش را بکن کسی که بخواهد با نمایش دادن زیبایی های خدادا دی اش هر روز یک جوری جلوه گری داشته باشد چه بلایی سر هم جنسانی که شاید به اندازه ی او از این زیبایی های خدادادی بهره مند نیستند می آورد.
فکرش را بکن چه بازار رقابتی به وجود می آید.
بقیه هم می خواهند با هزار ترفند یک جوری جلوه پیدا کنند و یک جوری کم نیاورند
حالا نتیجه اش غیر از سلب آرامش روانی چه چیزی می تواند باشد؟
تویی که زیبایی های خدادادی ات را به رخ همه می کشی هیچ در برابرآن دختر ی که از شدت احساس حقارت در برابر تو، به هزار مکافات پول جور کرده و رفته عمل زیبایی کرده و خدای ناکرده بلایی سر سلامت جسمانی اش آورده ؛ احساس تقصیر و جرم کرده ای؟
یا این که گفته ای به جهنم که ...
اصلا گیرم که تو ملکه ی زیبایی جهان باشی.
چقدر باید صبح و شب دلت مثل سیر و سرکه بجوشد که نکند پس فردا یک نفر دیگر جای تو را بگیرد؟
چه آرامشی برای تو باقی می ماند
فکر نمی کنیم آن هایی که کمی پا به سن می گذارند دیگر توی این عرصه ی رقابت احساس شکست می کنند و تا آخر عمر باید توی دلشان احساس سرخوردگی و بی فایدگی و ... کنند یا این که به شوخی همه جا بگویند من هنوز هجده ساله ام...
چرا یک خانم مسن نباید توی جامعه احساس عزت و سربلندی کند؟....
این همه گفتیم حجاب زینت است و وقار است و فلان و.... درست.
فکر می کنم وقتش رسیده که بگوییم حجاب ، آرامش
منبع:حجاب آرامش