یکی از مهمترین اهرم های ایجاد نظم و انضباط در هر جامعه ای «قانون و پایبندی به آن» است. اینکه گفته اند «الناس علی دین ملوکهم»، یک معنایش الگوپذیری مردم از رفتار مسؤولان آن جامعه است. میزان پایبندی عملی مسؤولان یک جامعه به قانون، تاثیر مستقیمی در روش و منش اجتماعی مردم آن جامعه دارد. این یک قانون نانوشته است که اگر مسؤولان جامعه ای به قانون آن جامعه پایبندی لازم را نداشتند یا برخی قوانین را زیر پا گذاشتند یا با بهانه جویی ها و لطایف الحیل از عمل به قانون، شانه خالی کردند، بدون تردید ویروس خطرناک و مهلک قانون گریزی در روح و روان مردم آن جامعه تزریق خواهد شد، و رفتار اجتماعی آنان را به سمت قانون گریزی و دور زدن قانون خواهد کشاند!
بزرگترین آفت و سنت بدی که در فتنه 88 به وجود آمد، قانون گریزی و پایبند نبودن به قانون بود! کسانی به نتایج شمارش آراء اعتراض داشتند، به جای اینکه از طریق قانون شکایت خود را رسیدگی نمایند، به خیابان آمدند و احساسات هزاران طرفدار خود را تحت تاثیر قرار دادند و از طریق درگیری های خیابانی، خواسته های خود را مطالبه نمودند! این قصه تمام شد، اما آثار مخرب بدعتی که در این ماجرا گذاشته شد، تمام نشد! در سال های بعد هم متاسفانه برخی مسؤولان، بدون توجه لازم به جایگاه اجتماعی خود و میزان تاثیر رفتارشان در جامعه، در برخی موارد، قانون _که حافظ انضباط عمومی و ناظم جامعه است_ را در عمل نادیده گرفتند.
مساله این نیست که مثلا در یک جا یا دو جا، فلان مسؤول به فلان قانون عمل نکرد! مساله مهم و اساسی، تاثیر مخرب این قانون گریزی در رفتار اجتماعی مردم است. مردمی که ببینند برخی مجریانشان، در عمل پایبندی لازم به قانون را نشان نمی دهند، در فردایی که قانون باید قاضی اختلافات عمومی باشد، به حکم آن تن نداده و با رفتار خیابانی، خواسته های خود را مطالبه خواهند نمود.
در این سال ها یکی از نکات کلیدی و مهمی که رهبر فرزانه انقلاب، بار ها و بارها بر آن تاکید داشته اند، فصل الخطاب بودن قانون برای همه، و دعوت همه افراد ملت به ویژه مسؤولین، به پایبندی به قانون و تمکین حکم آن است؛ بخشی از بیانات ایشان: «در شرائطی که دشمن با همه ی وجود، با همه ی امکاناتِ خود درصدد طراحی یک فتنه است و میخواهد یک بازی خطرناکی را شروع کند، باید مراقبت کرد او را در آن بازی کمک نکرد. خیلی باید با احتیاط و تدبیر و در وقت خودش با قاطعیت وارد شد. دستگاه های مسئولی وجود دارند، قانون وجود دارد؛ بر طبق قانون، بدون هیچگونه تخطی از قانون، بایستی مُرّ قانون به صورت قاطع انجام بگیرد؛ اما ورود افرادی که شأن قانونی و سمت قانونی و وظیفه ی قانونی و مسئولیت قانونی ندارند، قضایا را خراب میکند. خدای متعال به ما دستور داده است: «و لایجرمنّکم شنئان قوم علی ان لاتعدلوا اعدلوا هو اقرب للتّقوی». بله، یک عده ای دشمنی میکنند، یک عده ای خباثت به خرج میدهند، یک عده ای از خباثت کنندگان پشتیبانی میکنند – اینها هست – اما باید مراقب بود. اگر بدون دقت، بدون حزم، انسان وارد برخی از قضایا بشود، بی گناهانی که از آنها بیزار هم هستند، لگدمال میشوند؛ این نباید اتفاق بیفتد. من برحذر میدارم جوانهای عزیز را، فرزندان عزیز انقلابیِ خودم را از اینکه یک حرکتی را خودسرانه انجام بدهند؛ نه، همه چیز بر روال قانون».
چیزی که امروز بیش از هر زمان دیگری به آن نیاز داریم، رفتاری موافق و مطابق با قانون مورد اتفاق جامعه است. فتنه 88 به ما آموخت که قانون گریزی و فراتر از قانون قدم برداشتن، جز خشونت و درگیری و ناکامی، فایده ای برای بانیانش ندارد.
نتیجه انتخابات امسال هر چه باشد، همه ما باید به حکم قانون تمکین نماییم و رئیس جمهور منتخب ملت را که مطابق ضوابط قانونی، انتخاب می شود و قدرت اجرایی کشور را بدست می گیرد، بپذیریم و او را در اداره امور کشور یاری و حمایت نماییم و با هر عقیده و دین و مذهبی که هستیم، پایبندی به قانون را جزو وظایف اولیه شهروندی خود بدانیم؛ زیرا همان طور که رهبر انقلاب فرمودند: «قانون، هدايت‌كننده است؛ محدودكننده نيست. قانون، راه را نشان می دهد كه چگونه حركت كنيم».