تقوا و انتخاب اصلح

18:55 - 1392/03/23
رهروان ولایت _ تقوا، به نماز اول وقت، نماز شب، ذکر و دعا و ... نیست، بلکه اینها بایدهای حصول تقواست. انسان با تقوا، یعنی کسی که پرهیز دارد.
تقوا و انتخاب اصلح

تقوا، به نماز اول وقت، نماز شب، ذکر و دعا و ... نیست، بلکه اینها بایدهای حصول تقواست. انسان با تقوا، یعنی کسی که پرهیز دارد. یعنی مراقب است که نفسش بر عقلش غلبه نکند، خواسته‌های خودش را بر اوامر و رهنمودهای حق ترجیح ندهد، با توجیه و یا عدم توجه خود را نفریبد، نگذارد گناهان یا رغبت به آنها بر فطرت پاکش پرده بیافکنند و ... .

پس اگر چنین شد، اصلح نیز به دلش الهام می‌گردد، اما رسیدن به این مرحله نیز با خواب، رؤیا، تخیل و حادثه‌ای نیست، بلکه باید بصیرت داشته باشد و در ضمن اطاعت و تبعیت از رهنمودهای صالیحن.

خداوند هادی، دستورالعمل‌های رشد را صادر نموده است – بر اساس آن پیامبر اکرم (ص)، ائمه‌ی معصومین (ع)، راسخون فی العلم، اولی الالباب، ناصحین امّت و رهبران الهی راه روشن را نشان می‌دهند، اما انتخاب با خود انسان است و خدا دل‌ها را به سوی انتخاب‌ها متمایل می‌نماید.

به عنوان مثال مقام معظم رهبری برای انتخاب اصلح ملاک و معیار می‌دهند؛ می‌فرمایند: برای خدا به میدان بیاید – در راه خدا استقامت کند – برای خدمت رقابت کند – مرز با دشمن را کمرنگ نکند – به دشمن چراغ سبز نشان ندهد - از بیت المال برای تبلیغ خود سوء استفاده نکند – متکی به سرمایه‌های مشتبه به حرام دیگران نباشد – سیاه نمایی ننماید – منکر دستآوردها نگردد – مردم را ناامید نکند و نهراساند – دشمن را امیدوار نسازد و ... .

اما او (ولی‌فقیه) که به دل‌های مردم احاطه ندارد و نمی‌داند که کدام دل به کدام سو گرایش دارد و خدا آن دل را به کدام جهت متمایل می‌نماید. بدیهی است اگر مردم قدر نعمت هدایت را دانستند و با تعقل و بصیرت و به دور از هواهای نفسانی و نیز با اراده‌ی پولادین این معیارها را رعایت کردند، راه فرقان و خروج به قلب‌شان الهام می‌گردد و می‌فهمند که اصلح کیست؟ این «می‌فهمند»، همان الهام الهی است و اگر توجه و تبعیت نمود، شامل هدایت الهی می‌گردد.

پس، دل‌ها و هدایت یا ضلالت آنها دست خداست، ولی نه بدان معنا که انسان غافل و بی اختیار از چرخش دلش باشد، خدا به او راه نشان می‌دهد و هر راهی را که انتخاب کرد، خدا دلش را به همان راه متمایل می‌نماید. اگر بنده نفس نشود، اگر پرده نیاندازد، اگر غفلت نکند، اگر بی‌بصیرتی ننماید:

«فألْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا * قَدْ أَفْلَحَ مَن زَكَّاهَا * وَقَدْ خَابَ مَن دَسَّاهَا» (الشمس، 8-9 -10)

ترجمه: سپس پليدكارى و پرهيزگارى‏اش را به آن الهام كرد * كه هر كس آن را پاك گردانيد قطعاً رستگار شد * و هر كه آلوده‏اش ساخت قطعا درباخت.

بنابراین ،حقیقت بد و خوب به دل الهام می‌شود، اما برخی دل را ناپاک می‌کنند، برخی به الهام توجه توجه نکرده و محل نمی‌گذارند و برخی دیگر عامداً لجاج می‌کنند.

با توجه به مطالبه می توان نتیجه گرفت که : تقوا شرط فهم قلب است، شرط دریافت و درک پیام قلب است، شرط تبعیت از آن الهام خدایی است و تقوای سیاسی به بصیرت و به جان شنیدن رهنمودهاست.

در این انتخابات نیز چنان چه مقام معظم رهبری فرمودند، باید در انتخاب اصلح حجّت داشته باشیم و بهترین حجّت رعایت همین معیارهاست. لذا اگر رعایت کردیم و احیاناً انتخاب ما غلط بود و فرد معتمد اصلح نبود، این حجّت و انتخاب درست است، اما اگر رعایت نکردیم یا به خاطر هوای نفس، حتی به اصلح نیز رأی دادیم، درست نیست و حجت نداریم.

کلمات کلیدی: 

Plain text

  • تگ‌های HTML مجاز:
  • آدرس صفحات وب و آدرس‌های پست الکترونیکی بصورت خودکار به پیوند تبدیل می‌شوند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
6 + 11 =
*****