چرا پاره‌ای از نمازگزاران مرتکب گناه می شوند؟

06:38 - 1398/03/18

نماز در همه انسان های نمازگزار، وجوهی از بازدارندگی را داراست؛ اما شدت و ضعف این بازدارندگی بسته به کمال و نقص نماز است.

پرسش: گفته شده که بر اساس آموزه‌های دینی، نماز انسان را از بدی باز می‌دارد؛ پس چرا پاره‌ای از نمازگزاران مرتکب گناه می‌شوند؟
پاسخ: در قرآن کریم آمده است: «إِنَّ الصَّلاةَ تَنْهي‏ عَنِ الْفَحْشاءِ وَ الْمُنْکَرِ [عنکبوت/۴۵] که نماز از کار زشت و ناپسند باز می دارد». با توجه و تمرکز بر تمامیت آیه، می توان چنین پاسخ داد که نماز بازدارنده از بدی هاست؛ اما در همه افراد، یکسان عمل نمی کند. نماز یادآور خدای عالم است و خدا یعنی آن وجود بی نهایتِ توانا و دانا و عادل. حال هر مقدار که باور به این وجود در انسان ریشه دار و قدرتمندتر باشد، انسان از گناه بیشتر دوری می کند. از آنجا که کارکرد نماز،  یادآوری چنین وجود ذی وجودی است، هر چه باور کامل تر و نماز یادآورتر باشد، انسان پاک تر می شود. اوج این پاکی در رفتار اولیای الهی است که نمازشان کامل تر است، لذا هیچ گناهی از آنان صادر نمی‌شود.

Plain text

  • تگ‌های HTML مجاز:
  • آدرس صفحات وب و آدرس‌های پست الکترونیکی بصورت خودکار به پیوند تبدیل می‌شوند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
1 + 0 =
*****