-واقعه ۳۰تیر سال ۳۱ ، برای اهالی تاریخ و سیاست یک تقابل جدی دولت_ملت بود و سندی محکم بر توان اجتماعی روحانیت. روحانیتی که محوریتش مرحوم آیت الله کاشانی بود وهمین محور وقتی در کودتای۲۸ مرداد حضور ندارد، تمام چیدمان کودتا تغییر پیدا میکند و عظمت وحدت ملی به آشوبِ لمپن های خیابانی مانند شعبان جعفری(بی مخ)، پری بلنده و... میرسد.
این واقعه، سند جامعه شناختی یک ملت است اما گاهی به جای فهم و تفهیم تاریخی به بازی رسانه ای تغییر پیدا میکند. روش استفاده ابزاری و با اهداف خاص، بعضا از تکنیک مغالطه آناکرونیستی استفاده میشود.مغالطه آناکرونیستی، مقایسه ناصحیح مسائل تاریخی با مسائل روز اجتماع، سیاست و..است.مصدق با همه اشتباهات و انحرافاتش در مقابل حکومت پهلوی نماد رهبری یک حکومت مردمی است. اما امروز نماینده مردمی بودن در مقابل جمهوری اسلامی نیز هست؟ این را مغلطه میگویند که حکومت پهلوی که حاصل دو کودتا(اسفند۱۳۰۱ و۲۸مرداد۱۳۳۲)است را با حکومتی که حاصل یک انقلاب مردمی(بهمن۵۷) و یک رفراندوم(فروردین۵۸) مقایسه شود.
البته این بار یک روحانی نیز با یک لیبرال مسلک که امام درباره او فرمود (او) هم مسلمان بود!!!مقایسه میشود، اما برای مغالطه ،با مخرج مشترک سازی ، مقایسه هرکس با هرکس ممکن میشود. مثلا مخرج مشترک روحانی_مصدق اختیارات بیشتر است، هرچند که این مخرج مشترک فقط پرداخته ذهن مغالطه گر است نه واقعیت خارجی. به عنوان مثال وقتی جناب سعید لیلاز(اقتصاددان اصلاح طلب)در شهریور۹۷ در مصاحبه ای رسمی بیانکرد: (اختیاراتی که آقای خامنه ای به روحانی و سران سه قوه داده اگر به چوب داده بود تا الان یک کاری کرده بودند.) نشان میدهد حتی بزرگان یک جریان اگر واقع بیانانه به مقایسه بپردازند، نه تنها مصدق و روحانی مخرج مشترک خاصی غیر از آنکه هردو حقوق دان بودند ندارند، که اتفاقا جمهوری اسلامی و قانون اساسی آن، امکان مصدق سازی، مظلوم نمایی ساختگی و..را به سیاستمداران نمیدهد یا نباید بدهد.اگر قوام السلطنه با مخاطب قرار دادن مرحوم آیت الله کاشانی میگوید که کشتیبان را سیاستی دگر آمد، امروز نیز جمهوری اسلامی با اقتدار مذهبی و مبنای دینی به پهلوی تا قوام و مصدق و...اعلام میدارد پس از انقلاب اسلامی کشتیبان را سیاستی دگر آمد.