-در جلسه‌ای امیر المؤمنین خطاب به مردم از کسانی که غدیر را در خاطر داشتند خواست که بایستند و گواهی دهند.
«زيد بن ارقم، و براء بن عازب، و سلمان، و ابو ذر، و مقداد، و عمّار گفتند: ما گواهى مىدهيم كه فرمايشات رسول خدا را در خاطر داريم در حالتى كه بر منبر ايستاده بود و تو پهلوى او بودى، و او مىفرمود: اى مردم! همانا خداى عز و جل امر كرده كه امام و پيشواى شما را منصوب نمايم و آن کس را كه بعد از من وصيّ من و خليفه من است وآن كسى را كه خداى عز و جل در كتاب خود طاعت او را واجب فرموده و طاعت او را همدوش طاعت من ساخته و شما را امر به ولايت او فرموده به شما معرفى كنم، و من در ابلاغ اين امر از ترس طعن و نكوهش اهل نفاق و تكذيب آنها به خداى خود مراجعه نمودم، خدا مرا تهديد فرمود كه اگر اين امر را تبليغ نكنم مرا عذاب فرمايد.»[1]
پی‌نوشت
[1]. الغدير في الكتاب و السنة و الأدب، ج1، ص: 338. «فقام زيد بن أرقم، و البراء بن عازب، و سلمان، و أبو ذر، و المقداد، و عمّار، فقالوا: نشهد لقد حفظنا قول رسول اللَّه، و هو قائم على المنبر و أنت إلى جنبه، و هو يقول: «أيّها الناس إنَّ اللَّه عزّ و جلّ أمرني أن أنصب لكم إمامكم و القائم فيكم بعدي و وصيّي و خليفتي، و الذي فرض اللَّه عزّ و جلّ على المؤمنين في كتابه طاعته فقرن بطاعته طاعتي، و أمركم بولايته، و إنّي راجعتُ ربّي؛ خشية طعن أهل النفاق و تكذيبهم، فأوعدني لَأُبلِّغُها أو لَيُعذِّبُني.»