-سیره و روش علوی در برخورد با مفسدین اقتصادی هیچ گاه با نرمش و مصلحت اندیشی های جانب گرایانه با فساد همراه نبود، بلکه همواره ندای عدالت، و مجازات خطا کار در جامعه طنین انداز بود به طوری که کسی به راحتی به خود اجازه ظلم و اجحاف بر حقوق مردم و بیت المال را نمی داد.
وقتی بازار برخورد و مقابله با مفسدان اقتصادی داغ می شود از گوشه و کنار صداهایی به گوش می رسد که بجای کمک رسانی در مبارزه با فساد، اسباب تقویت فساد را فراهم می‌آورند و با کلام خود از برخورد با مسببان اخلال در امور اقتصادی منع می‌کنند؛ عملی که برخلاف سیره اهل بیت(علیهم السلام) محسوب می‌شود.
دور زدن قانون حتی با شفاف سازی؛
متاسفانه نمی‌توان انکار کرد که بسیاری از افراد، راه های دور زدن قانون را به راحتی به دست می آورند و از کانال های مختلفی به اهداف غیر اخلاقی خود دست می یابند، در این چنین فضایی که فساد در جامعه آشکار شده برای برچیدن فساد چه گزینه ای بهتر از برخورد قهری با فساد در جامعه وجود دارد؟ کما اینکه در حکومت علوی سایه امنیت از مفسدان اقتصادی برداشته شده بود، می بایست مدیریت قضایی کشور به گونه ای باشد که هیچ مفسد اقتصادی و امنیتی به خود جرأت هنجار شکنی و رانت خواری شفاف و یا غیر شفاف را ندهد؛ هرچند طبیعی است که مفسدان متصل به ثروت و قدرت و حامیان آنان که جز منافع شخصی و گروهی هدفی ندارند و معیشت مردم اولویت آخرشان محسوب می‌شود از این برخوردها استقبال نکنند و حتی کراهت داشته باشند! «لَقَدِ ابْتَغَوُا الْفِتْنَةَ مِن قَبْلُ وَقَلَّبُوا لَكَ الْأُمُورَ حَتَّىٰ جَاءَ الْحَقُّ وَظَهَرَ أَمْرُ اللَّـهِ وَهُمْ كَارِهُونَ [توبه/ 48] آنها پیش از این (نیز) در پی فتنه‌انگیزی بودند، و کارها را بر تو دگرگون ساختند (و به هم ریختند)؛ تا آن که حق فرا رسید، و فرمان خدا آشکار گشت (و پیروز شدید)، در حالی که آنها کراهت داشتند.»
نمونه های طلایی از برخورد حکومت علوی با «ابن هَرَمه»؛
امام علي (عليه السلام) هنگامي كه از خيانت ابن هَرمَه، مأمور بازار اهواز اطلاع یافت، به رفاعه چنين نوشت: هنگامي كه نامه ام را خواندي، ابن هرمه را از بازار بركنار كن و او را به خاطر مردم از كار بازدار و سپس زنداني نما و خبر آن را اعلان عمومي كن و به كارگزارانت بنويس و نظرم را به آنان ابلاغ نما. درباره ابن هرمه، غفلت يا كوتاهي نكني كه نزد خداوند، هلاك شوي و من هم به بدترين شيوه بركنارت خواهم كرد كه از اين كار، تو را به خدا پناه ميدهم. [1]
از برخورد علوی با فساد تا مصلحت اندیشی با مُفسدین؛
سیره و روش علوی در برخورد با مفسدین اقتصادی هیچ گاه با نرمش و مصلحت اندیشی های جانب گرایانه با فساد همراه نبود، بلکه همواره ندای عدالت، و مجازات خطا کار در جامعه طنین انداز بود به طوری که کسی به راحتی به خود اجازه ظلم و اجحاف بر حقوق مردم و بیت المال را نمی داد. در جامعه علوی نه ظالم، بلکه این مظلوم بود که مورد رحمت و تفقد علوی قرار داشت: «وَ كُونَا لِلظَّالِمِ خَصْماً وَ لِلْمَظْلُومِ عَوْنا؛[2] دشمن ستمگر و يار ستمديده باشيد.»
فرمول ریشه کن کردن فساد؛
برای ریشه کن کردن فساد نیاز است آحاد مردم و مسئولین در هر جایگاه و منصبی بپا خیزند و احساس مسئولیت نمایند و نسبت به فساد بی تفاوت و منفعل نباشند، به جای تضعیف ارکان نظام از جمله قوه قضائیه به فکر فرمولی در جهت ریشه کن کردن فساد باشند. ریشه کن کردن فساد با کار جهادی و عدم تسامح و تساهل در برابر مفسدین میسر خواهد شد، از طرفی باید قانون گذار به اشراف دقیق اطلاعاتی خلأهای قانونی ایجاد فساد را شناسایی کند و قوه مجریه نیز در عمل به قانون همگام باشد و قوه قضائیه نیز بدون هیچ اغماض و سستی در صورت بروز فساد با جدیت تمام با آن برخورد قانونی و شفاف داشته باشد.
پی‌نوشت ها:
[1]. دعائم الإسلام، ج2 ، ص532،ح1892.
[2]. نهج البلاغة (للصبحي صالح)، ص421.
برای ریشه کن کردن فساد نیاز است آحاد مردم و مسئولین در هر جایگاه و منصبی بپا خیزند و احساس مسئولیت نمایند و نسبت به فساد بی تفاوت و منفعل نباشند، به جای تضعیف ارکان نظام از جمله قوه قضائیه به فکر فرمولی در جهت ریشه کن کردن فساد باشند. ریشه کن کردن فساد با کار جهادی و عدم تسامح و تساهل در برابر مفسدین میسر خواهد شد، از طرفی باید قانون گذار به اشراف دقیق اطلاعاتی خلع های قانونی ایجاد فساد را شناسایی کند و قوه مجریه نیز در عمل به قانون همگام باشد و قوه قضائیه نیز بدون هیچ اغماض و سستی در صورت بروز فساد با جدیت تمام با آن برخورد قانونی و شفاف داشته باشد.