- در محیط هایى که عرف و عادت بر اجرت گرفتن جهت کار در منزل است که زن به قصد تبرّع و رایگان این کارها را انجام مى دهد، ادّعاى زن برخلاف آن مورد قبول نیست. مگر این که ثابت کند به شوهرش اعلام کرده قصد تبرّع ندارد، و شوهرش نیز پذیرفته باشد.
سوال: زنى حقّ الزّحمه و اُجرة المثل کارهایى که در ایام زناشویى در منزل شوهرش انجام داده را مطالبه کرده، ولى شوهر ادّعا دارد که همسرش کارها را به قصد تبرّع(رایگان) انجام داده است. در فرض مذکور قول کدام یک مقدّم، و شاهد بر عهده چه کسى است؟
پاسخ:
در محیط هایى که عرف و عادت بر آن است که زن به قصد تبرّع و رایگان این کارها را انجام مى دهد، ادّعاى زن برخلاف آن مورد قبول نیست. مگر این که ثابت کند به شوهرش اعلام کرده قصد تبرّع ندارد، و شوهرش نیز پذیرفته باشد.
در نگاه اسلامی کار در خانه آنقدر مقدس و موجب ثواب است که انسان می تواند به موجب انجام کار خانه حاجات خود را از خداوند طلب کند آنها که نذر می کنند تا برای گرفتن حاجت خود مسجد، یا حسینیه ای را تمیز کنند، شاید از ثواب کار کردن در خانه و اصلاح امور خانواده بی خبرند.
در روایت است که: یعذبه لم إِلَیْهِ اللَّهُ نَظَرَ مَنْ وَ إِلَیْهَا جَلَّ وَ عَزَّ اللَّهُ نَظَرَ صَلَاحاً تُرِیدُ مَوْضِعٍ إِلَى مَوْضِعٍ مِنْ شَیْئاً زَوْجِهَا بَیْتِ مِنْ رَفَعَتْ امْرَأَهٍ أَیُّمَا (صدوق امالی، ص ۴۱۱)؛ هر زنی که در خانه شوهرش چیزی را از جایی به جای دیگری بگذارد به قصد اصلاح امور خانه، خداوند به او نظر می کند و کسی که خدا به او نظر کند عذاب نمی شود.»
----------
احکام خانواده آیت الله مکارم شیرازی