موجی از مخالفت‌ها علیه نهضت تقریب، در آغاز کار در مصر برخاست؛ دو جریان علیه این جمعیت وارد عمل شدند؛ استعمار و نویسندگان مزدور وابسته به استعمار که انواع کتاب‌ها و تبلیغات دروغ را علیه شیعه نشر می‌دادند.
شیخ عبدالمجید سلیم، از بانیان تقریب در مصر، با تأثیر از محمد عبده، گام‌های مهمی در راستای تقریب برداشت؛ شیخ مصطفی عبدالرزاق رئیس پیشین الأزهر، خارج از جمعیت تقریب باقی ماند و نقش سپر دفاعی را به شیخ عبدالمجید سلیم واگذار کرد. وی، عبدالمجید سلیم را شیخ مسلّم علما و افقه آن‌ها می‌دانست و شیخ محمد مصطفی مراغی درباره او گفته بود: اگر فقیه اعظم اهل سنت (ابوحنیفه) زنده بود و می‌خواست برای مذهبش جانشینی برگزیند، جز عبدالمجید سلیم کسی را انتخاب نمی‌کرد.[1]
موجی از مخالفت‌ها علیه نهضت تقریب برخاست و درستی تحلیل و پیش‌بینی اعضا را نشان داد. از آغاز فعالیت دارالتقریب بیش از همه مخالفان، دو جریان در پیوند با هم، علیه این جمعیت و همبستگی آن وارد عمل شدند؛ یکی استعمار و سیاست‌های استعماری، و دیگری نویسندگان مزدور وابسته به استعمار که انواع کتاب‌ها و تبلیغات دروغ را علیه شیعه نشر می‌دادند.
پی‌نوشت:
[6]. شیعه‌شناسی اهل سنت و چالشهای فراروی آن، کامیار صداقت ثمر حسینی، ج1، ص56.