شیخ عبدالمجید سلیم، در مسیر گسترش تقریب، ارتباط‌های گسترده با عالمان دیگر کشورها و مذاهب برقرار کرد، ازجمله نامه‌ای بین او و آیت‌الله بروجردی رد وبدل شد؛ وی مایل بود که شیعه را از انزوایی که برایش ساخته‌اند، خارج سازد.
شیخ عبدالمجید سلیم، از بانیان تقریب در مصر، با تأثیر از محمد عبده، گام‌های مهمی در راستای تقریب برداشت؛ او و دیگر ارکان تقریب در مسیر گسترش تقریب، ارتباط‌های گسترده با عالمان دیگر کشورها و مذاهب برقرار کردند؛ این ارتباطات با علمای کشورهای گوناگون مانند پاکستان، برخی کشورهای آفریقایی و... ادامه یافت و بارها تا مراحل حل مشکلات آنان پیش رفت. ارتباط عبدالمجید سلیم و بعد از وی، شاگردش شلتوت با علمای شیعه از طرق مختلف مانند مکاتبه، اعزام نماینده، ملاقات و... انجام می‌گرفت.
در یکی از این نامه‌ها، شیخ سلیم به آیت‌الله بروجردی (که پیامی شفاهی برایش فرستاده بود)، می‌نویسد: «پیام شفاهی از طریق آقای قمی رسید. از حمایت‌ها و اعتماد حضرت‌عالی به این‌جانب و از این‌‌که فکر تقریب بین مذاهب اسلامی مورد عنایت فراوان شماست، تشکر می‌کنم.»[1]
آیت‌الله بروجردی نیز در جواب، نامه‌ای به ایشان نوشت و در آن نامه از هدف تقریب، تمجید فراوان کرده و متذکر شد که من هم تا جایی که امکان داشته باشد، برای از بین بردن موجبات نفاق کوشش و جدیّت می‌کنم.
شیخ عبدالمجید سلیم مایل بود که شیعه را از انزوایی که برایش درست کرده‌اند، خارج سازد، و به عنوان رئیس الأزهر درصدد بود که اجتهاد و تقلید را از انحصار چهار مکتب فقهی معروف درآورد و فتوایی بر جواز پیروی از مذهب شیعه صادر کند؛ اگر با آن موقعیت عظیم علمی وی، این فتوا به دست وی صادر شده بود، بسیار ذی‌قیمت بود.
پی‌نوشت:
[1]. همبستگی مذاهب اسلامی، بی‌آزار شیرازی، ص7 و 276.