شرط قبولی نماز، محبت اهل بیت است!

13:31 - 1398/08/19

- امام شافعی در توصیف اهل بیت می‌گوید: در بزرگی شأن شما همین بس که هر کس بر شما درود نفرستد نمازی برای او نیست. در این جمله یک نکته مهم است و آن اینکه از اذکاری که در تشهد خوانده می‌شود، صلوات بر پیامبر و آل پیامبر (ص) است و چنانچه کسی عمدا درود بر پیامبر و آل پیامبر نفرستد، نمازش باطل است و مورد قبول درگاه الهی قرار نمی‌گیرد.

هفته وحدت

در اظهار عشق و محبت نسبت به اهل بیت، همین روایت بس است، که پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) فرمود: «آگاه باشید هر کس بر محبت آل محمد بمیرد، شهید مرده است. هر کس بر محبت آل محمد بمیرد، آمرزیده شده است. هر کس بر محبت آل محمد بمیرد، در حالی از این دنیا رفته است، که توبه او قبول واقع شده است. هر کس بر محبت آل محمد از دنیا برود، مومن و با ایمان کامل از دنیا رفته است...»[1]
در ادامه روایت نیز آمده است: «آگاه باشید که هر کس با بغض و عداوت اهل بیت از دنیا رود کافر است. آگاه باشید که هر کس با بغض اهل بیت از دنیا رود بوی بهشت را استشمام نخواهد کرد»[2]
امثال این روایت در محبت اهل بیت (علیهم السلام)  فراوان نقل شده است. به همین جهت است که بزرگان و ائمه مذاهب اهل سنت که مجتهد در دین هستند و فهمی از دین دارند، خود را وامدار محبت اهل بیت می‌دانند. احمد بن حنبل در کتاب المسند، کتابی را به فضایل امیرالمومنین اختصاص داده و احادیث فراوانی را در عظمت وجودی امام علی (علیه السلام) نقل می‌کند.[3] شافعی امام مذهب شافعیه نیز در توصیف محبت اهل بیت (علیه السلام) چنین می‌سراید:

يا أهل بيت رسول الله حبكم *** فرض من الله في القرآن أنزله
كفاكم من عظيم القدر أنكم *** من لم يصل عليكم لاصلاة له[4]

ای اهل بیت پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) دوستی و محبت شما از جانب خداوند واجب است. خداوند در قرآن کریم محبت شما اهل بیت را واجب کرده است. در بزرگی شأن شما همین بس که هر کس بر شما درود نفرستد نمازی برای او نیست.
در بیت دوم جناب شافعی به یک مسئله مهم اشاره کرده است و آن اینکه همه مسلمانان در رکعت آخر نماز باید تشهد بخوانند. از اذکاری که در تشهد خوانده می‌شود، صلوات و درود فرستادن بر پیامبر و آل پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) است و چنانچه کسی عمدا درود بر پیامبر و آل پیامبر نفرستد، نمازش باطل است و مورد قبول درگاه الهی قرار نمی‌گیرد.

پی‌نوشت:
[1]. «ألا ومن مات على حب آل محمد مات شهيدا. ألا ومن مات على حب آل محمد مات مغفورا له. ألا ومن مات على حب آل محمد مات تائبا. ألا ومن مات على حب آل محمد مات مؤمنا مستكمل الايمان...» قندوزي، سليمان بن إبراهيم ، ينابيع المودة لذوي القربى، تحقيق: سيد علي جمال أشرف الحسيني، دار الأسوة للطباعة والنشر، چاپ اوّل، 1416ق، ج1، ص81.
[2]. «ومن مات على بعض آل محمد مات كافرا. ألا ومن مات على بغض آل محمد لم يشم رائحة الجنة...» قندوزي، سليمان بن إبراهيم ، ينابيع المودة لذوي القربى، تحقيق: سيد علي جمال أشرف الحسيني، دار الأسوة للطباعة والنشر، چاپ اوّل، 1416ق، ج1، ص81.
[3]. احمد بن حنبل، مسند الإمام أحمد بن حنبل، محقق : شعيب الأرنؤوط، ناشر : مؤسسة الرسالة، چاپ اول، 1421ق، کتاب فضایل الصحابه.
[4]. قندوزي، سليمان بن إبراهيم ، ينابيع المودة لذوي القربى، تحقيق: سيد علي جمال أشرف الحسيني، دار الأسوة للطباعة والنشر، چاپ اوّل، 1416ق، ج2، ص413.

منبع: https://www.adyannet.com/fa/news/22397

Plain text

  • تگ‌های HTML مجاز:
  • آدرس صفحات وب و آدرس‌های پست الکترونیکی بصورت خودکار به پیوند تبدیل می‌شوند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
1 + 1 =
*****