برخی از مقوله تکفیر به عنوان روشی در طرد مخالفین خود استفاده می‌کنند، همچون ابن‌تیمیه که معتزله و اشاعره را در آیات و صفات خدا ملحد (کافر) خوانده است. این افکار خطرناک از سوی عالمان جهان اسلام همچون شعرانی مورد مخالفت قرار گرفت.
تکفیرگرایان به دنبال تثبیت جدایی و تفرقه میان جامعه اسلامی بوده تا زمینه را برای ورود بیگانگان به امت اسلامی فراهم سازند و در نتیجه مانعی برای امنیت و رفاه مسلمانان باشند. یکی از کسانی‌که به راحتی دیگر مسلمانان را تکفیر کرده ابن‌تیمیه است. او هم‌سو با جریان تکفیر‌گرایی، معتزله و اشاعره را در آیات و صفات خدا ملحد (کافر) خوانده و ایشان را تکذیب‌کنندگان پیامبران لقب داده است.[1]
این افکار خطرناک از سوی عالمان جهان اسلام مورد مخالفت قرار گرفت. به گونه‌ای که ایشان حتی اهل اهواء و بدع را نیز مسلمان دانسته و از تکفیر ایشان بر حذرند. به عنوان مثال شعرانی در کتاب خود با نقل کلام از تقی الدین سبکی، به احتیاط در تکفیر تاکید می‌کند.[2]
پی‌نوشت:
[1]. ابن‌تیمیه، تقی‌الدین، مجموعه الفتاوی، ج 6، ص 215.
[2]. شعرانی، عبدالوهاب بن احمد، الیواقیت و الجواهر فی بیان عقائد الاکابر، ج 2، ص 530 و 531.