نیاز همه علمای اسلامی به علم اهل بیت(ع)

اعتراف به ندانستن پاسخ برخی سؤالات دینی از طرف علماء، نشان‌دهنده نیاز همه مسلمین به اهل بیت(علیهم السلام) است که حضرت علی(علیه السلام) آن‌ها را مرجع تمام علوم ذکر کرده‌اند.[1] شیخ صدوق نقل می‌کند، فردی به نام جاثلیق نصرانی، به خدمت امیرالمؤمنین آمد و سوالاتی پرسید که حضرت به همه آن سوالات پاسخ داد. یکی از آن سؤالات، این بود که پرودگار کجا بود و الان کجاست؟ امیرالمؤمنین فرمود: خداوند به مکان وصف نمی‌شود. خداوند بود و خواهد بود، نه در مکان است، و نه از مکانی به مکان دیگر حرکت می‌کند و نه مکانی را احاطه می‌کند و هیچ حد و کیفی ندارد. سپس فرمود: عرش آن‌گونه که شما گمان می‌کنید، مثل تخت پادشاهی نیست. بلکه عرش نیز محدود و مخلوق الهی است، و خداوند مالک آن است و استواء خداوند بر عرش، مانند قرار گرفتن چیزی بر چیز دیگر نیست.[2]
آن فرد نصرانی، پس از شنیدن پاسخ‌های امیرالمؤمنین خشنود شد و رفت.
هم علماء اهل تسنن و هم علماء شیعه بر سر سفره علم اهل بیت(علیهم السلام) نشسته‌اند و این مطلب دلیل دیگری بر لازمه اتحاد همه مسلمین حول محور اهل بیت(علیهم السلام) است.

پی‌نوشت:
[1]. ابن میثم بحرانی، ترجمه نهج البلاغه، ج4، ص565.
[2]. ابن بابویه، التوحید، ص316.

«تفاوت مکتب اهل بیت با مکتب اهل حدیث»