- وهّابى‌ها هيچ كس را موحّد نمىدانند، مگر كسى‌كه از تمام گفتههاى آن‌ها پيروى كند.
سید محمد بن علوی مالکی الحسنی سال‌ها به عنوان یکی از علماء و مبلغان بزرگ اهل سنت درمسجد الحرام به تبلیغ و تدریس می‌پرداخته، او خود را «خادم العلم الشریف بالبلد الحرام» می‌خواند، حلقه درس او در مسجدالحرام از پرجمعیت‌ترین حلقات درس مسجدالحرام بود و تالیفات فراوانی در علوم اسلامی داشت.[1]
ولی در اواخر عمر وظیفه خویش دانسته تا خطاها و برداشت‌هاى اشتباه را اصلاح کند، از این‌رو در کتاب «مفاهیم یجب أن تصحّح» به تصحیح برداشت‌هاى غلط وهابیّت از روایات و سنّت نبوى پرداخته و در برابر آنان، که سایر مسلمین را متّهم به شرک و کفر می‌کردند، قد علم کرده و با سلاح کلام و قلم و با احتجاج از طریق أحادیث و روایات مورد پذیرش آنان، عقائد باطلشان را به چالش کشاند و با إستقبال بى‌نظیر علماى تمامى کشورهاى اسلامى روبرو گردید.
البته مطالب مطروحه در کتاب، خوشایند وهابیّت و بعضی از علماى حنبلى نبود و با عکس العمل شدید آنان روبرو شد.
پس از مدتی محمد بن علوی المالکی از سوى علماى جامد وهّابى طرد و تکفیر شده و بعد از انتشار کتاب‌هایش، وهابیان او را محاکمه و محکوم به اعدام نمودند.
به قول شيخ احمد زينى دحلان، عالم و نويسنده معروف: «وهّابى‌ها هيچ كس را موحّد نمىدانند، مگر كسى‌كه از تمام گفتههاى آن‌ها پيروى كند»[2] و سرانجام در دادگاه چندین ساعت از مطالب خود دفاع کرد و گفت این‌ها اجتهاد من است و در نتیجه تبرئه شد.
پی‌نوشت:
[1]. ازجمله مؤلفات او مانند: شفاءالفؤاد بزیارة خیرالعباد، شرف الامة المحمدیه، الزیارة النبویه فی ضوء الکتاب والسنة، محمد صلی الله علیه وآله وسلم الانسان الکامل، منهج السلف فی فهم النصوص بین النظریه والتطبیق و غیره.
[2]. دعوى المناوئين، احمد زینی دحلان، ص 166.