طبق مبانی فقهی هر کس به پیامبر و ائمه معصومین(علیهمالسلام) توهین کند و ناسزا بگوید، باید اعدام شود.
شبهه: فکر کنید یک انسان در عصر تکنولوژی، به خاطر فحش دادن به یک آدمی که چهارده قرن قبل از دنیا رفته، قرار است اعدام شود، از این احمقانهتر وجود ندارد؟
پاسخ: در چند نکته به پاسخ این شبهه میپردازیم:
نکته اول: توهین و فحش و بیادبی نسبت به هر چیزی و لو بتها و شیاطین، کاری زشت و ناپسند است و سزاوار یک انسان فرهیخته نیست، لذا در قرآن کریم[انعام/108] و روایات معصومین(علیهمالسلام) از این کار منع شده است، به طور مثال امام باقر(علیهالسلام) میفرماید: «مردی از بنی تمیم خدمت رسول خدا(ص) آمد و از ایشان خواست او را نصیحت کند، پیامبر در میان نصیحتهای خود به او فرمود: به مردم ناسزا نگو، چرا که دشمنی به بار میآورد».[1]
نکته دوم: در روایات بسیاری بیان شده که حکم کسی که به پیامبر و ائمه اطهار(علیهمالسلام) توهین و ناسزا میگوید، قتل است، لذا بر اساس روایات که منشأ حکم فقهی شیعه هستند، کسی که پیامبر اکرم و ائمه اطهار(علیهمالسلام) را سب کند و ناسزا بگوید باید اعدام شود. در این زمینه اجماع فقهای شیعه وجود دارد و بیشتر فقهای اهل سنت نیز همین فتوا را صادر کردهاند.[2]
نکته سوم: این مساله در قانون مدنی ما نیز آمده است و طبق قانون مدنی در قوه قضائیه اگر کسی با عقل سالم و در شرایط سلامت جسمانی به یکی از چهارده معصوم(علیهمالسلام) توهین کند و ناسزا بگوید، باید اعدام شود، لذا متن قانون اساسی است و اعدام او کاملا قانونی و درست است.[3]
نکته چهارم: حکم قتل، از کدام باب فقهی است؟
آنچه از بیان فقهای بزرگوار استفاده میشود، این است که خودِ عنوان «سبّ النبی» موجب کشتن سب کننده است، خواه عنوان دیگری بر او صدق کند و یا نکند؛ چنان که محقق حلّی در شرایع فرموده : «هر که پیامبر را دشنام دهد، برای شنونده جایز است که او را بکشد». امّا شهید ثانی در بحث دشنام به امامان حکم قتل سب کننده به پیامبر را از باب ارتداد دانسته است. فقهای اهل سنت نیز دشنام دهنده به پیامبر بزرگوار اسلام را مرتد و کافر میدانند.
به فرض که سخن شهید ثانی در مورد مرتد دانستن سب کننده پیامبر(صلیاللهعلیهوآله) را بپذیریم، امّا این مسئله را درباره کافری که حضرت را دشنام داده، نمیتوان پذیرفت؛ چرا که ارتداد بر او صدق نمیکند، بلکه درباره او باید گفت که دشنام دهنده ـمسلمان یا کافرـ به یکی از پیامبران باید کشته شود. پس بهتر است بگوییم خود «ساب النبی» عنوان جدایی است که موجب قتل میشود وغیر از ارتداد است.[4]
نکته پنجم: علت این حکم
از آنجا که تمام پیامبران، به ویژه پیامبر بزرگوار اسلام(صلیاللهعلیهوآله) از یک سو، پاک و منزه از عیب و نقص هستند و عصمت و قداست خاصی دارند و از سوی دیگر، باید مقام و منزلت این سفیران الهی در جوامع محفوظ بماند، بدین جهت هیچکس در هر پست و مقامی که باشد، حق اهانت و عیبجویی و تمسخر و تحقیر پیامبران را ندارد. و به گفته برخی از بزرگان، علت و انگیزه صدور این حکم، به این سبب است که دشنام دادن به پیامبراکرم(صلیاللهعلیهوآله) تجاهر و تظاهر به کفر و بیدینی است و این کار، کوچک شمردن و تحقیر دین و پایههای آن است. اگر کسی پرده دری کرد و حرمت پیامبر(صلیاللهعلیهوآله) را در نزد دیگران شکست و آن حضرت را مورد تمسخر و استهزا قرار داد و به عیب جویی وی پرداخت، باید تأدیب شود تا دیگری جرئت چنین حرمتشکنی را پیدا نکند.
بنابراین اهانتکننده به پیامبر اکرم(صلیاللهعلیهوآله) در واقع به تمام مقدسات و خداوند متعال توهین میکند، چرا که بزرگترین سفیر او را سب کرده و ناسزا گفته است و دین و دیانت را به تمسخر گرفته است، لذا چنین کسی مستحق مرگ و اعدام است.
______________________________
پینوشت
[1]. إِنَّ رَجُلًا مِنْ بَنِي تَمِيمٍ أَتَى النَّبِيَّ ص فَقَالَ أَوْصِنِي فَكَانَ فِيمَا أَوْصَاهُ أَنْ قَالَ لَا تَسُبُّوا النَّاسَ فَتَكْتَسِبُوا الْعَدَاوَةَ بَيْنَهُمْ. كلينى، محمد بن يعقوب بن اسحاق، الكافي، دار الكتب الإسلامية، تهران، چاپ چهارم، 1407 ق، ج2، ص 360.
[2]. حکم فقهی دشنام دهنده به پیامبر، محمدجواد مروجی طبسی، منبع: فرهنگ کوثر، 1388، شماره 78. لینک مطلب
[3]. سایت سازمان قضایی نیروهای مسلح
[4]. حکم فقهی دشنام دهنده، همان.
شبهه: فکر کنید یک انسان در عصر تکنولوژی، به خاطر فحش دادن به یک آدمی که چهارده قرن قبل از دنیا رفته، قرار است اعدام شود، از این احمقانهتر وجود ندارد؟
پاسخ: دشنام دادن به پیامبراکرم(صلیاللهعلیهوآله) تجاهر و تظاهر به کفر و بیدینی است و این کار، کوچک شمردن و تحقیر دین و پایههای آن است. اگر کسی پرده دری کرد و حرمت پیامبر(صلیاللهعلیهوآله) را در نزد دیگران شکست و آن حضرت را مورد تمسخر و استهزا قرار داد و به عیب جویی وی پرداخت، باید تأدیب شود تا دیگری جرئت چنین حرمت شکنی را پیدا نکند.