مهم‌تر از مهریه و حق طلاق

یکی از دلایل مهمی که خانواده‌های طرفدار مهریه بالا و نجومی معتقد هستند این است که مهریه بالا تضمینی برای آینده خانم است و اگر در آینده زندگی مشترک، زن و شوهر دچار مشکل شوند، این مهریه می‌تواند ابزاری برای کنترل طرف مقابل باشد. غافل از اینکه مهریه در واقع نوعی هدیه مرد به زن است و هیچ گاه نمی‌تواند ابزاری برای کنترل رفتار همسر در آینده باشد.
اگر واقعا خانواده‌های طرفدار مهریه بالا، چنین باوری را داشته باشند، شرط ضمن عقد می‌تواند آن دغدغه و نگرانی آن‌ها را پوشش دهد. به عنوان مثال؛ خانم می‌تواند در شرط ضمن عقد، این مطالبه را از طرف مقابل داشته باشد که هرگاه طرفین در زندگی مشترک دچار مشکل شدند و نتوانستند با همفکری هم آن را حل کنند و حتی خانواده‌ها هم در این زمینه نتوانستند به حل مشکلشان کمک نمایند، هر دو ملتزم شوند که برای حل مشکل، به مشاور خانواده مراجعه کنند و حرف و نظر مشاور در این زمینه ملاک و معیار برای حل مشکل باشد، (با جزئیات بیشتر) یا اینکه شرطی در ضمن عقد گذاشته شود که مشکلات احتمالی آینده را پوشش دهد؛ مثلا حق طلاق را منوط و مشروط به موارد خاصی کرد که اگر آقا در زندگی مشترک دچار اعتیاد یا خشونت و پرخاشگری یا خیانت یا بی مسئولیتی شد، حق طلاق با خانم باشد. البته این‌ها صرفا یک مثال است و می‌توان مثال‌های متعدد دیگری زد که نظر طرفین در این زمینه جلب شود.
بنابراین با این توضیح، نیازی به رو آوردن به مهریه بالا یا نجومی کردن آن نیست. ناگفته پیداست که شرط ضمن عقد، باید منطقی، معقول و در توان اجرای طرفین باشد و منظور این نیست که میزان مهریه خانم پایین بیاید و بعد در شرط ضمن عقد، خانم مطالبات مالی بالایی از طرف مقابل داشته باشد که در توان طرف مقابل نیست که در آن صورت، چنین شرطی هیچ فرقی با مهریه بالا یا نجومی نخواهد داشت.