هجوم کرونا به بارگاه‌های مقدس

17:53 - 1398/12/14

رعایت اصول بهداشتی مانند حضور پیدا نکردن در اجتماعات شلوغ مانند حرم‌ها و ... هیچ منافاتی با توسل و شفای اهل بیت(علیهم‌السلام) ندارد.

کرونا

رواج بیماری کرونا در ایران سبب شده است که برای حفظ سلامتی افراد جامعه برخی از محدودیت‌ها در زمینه زیارت بقعه‌های متبرکه و برگزاری مراسمات دینی از سوی دولت اعمال شود، از این‌رو برخی افراد این سوال را مطرح کرده‌اند که چرا این حرم‌های مطهر معجزه نمی‌کنند و مردم و زائران خویش را شفا نمی‌دهند و یا حداقل آنها را از این بیماری حفظ نمی‌کنند!!؟؟

شاید ریشه سوال را بتوان عدم اطلاع دقیق نسبت به دین و آموزه‌های آن دانست؛ زیرا بر اساس آموزه‌های اسلام، معجزه و کارهای خارق العاده تنها ابزاری است برای هدایت مردم جامعه به سوی خدای متعال و تقویت ایمان ایشان، به همین خاطر انجام این امور تنها به اذن الهی انجام می‌گیرد.

از سوی دیگر خدای متعال بر اساس علم و حکمت خویش، جهان هستی را بر پایه اسباب بنا نهاده است و کارهای جهان را بر اساس این اسباب انجام می‌دهد، آنچنان که امام صادق(علیه‌السلام) در حدیثی به این موضوع اشاره کرده و می‌فرمایند: «خداوند ابا دارد از اين كه چيزها (امور) را جز از طريق اسباب فراهم آورد . از اين رو ، براى هر چيزى ، سببى قرار داده ..»[1] پس طبیعی است که در زندگی عادی می‌بایست برای رسیدن به مقصود از طریق اسباب آنها کار را پیش برد و در حوادث حال جامعه ما نیز اقتضاء این است که کارهای بهداشتی صحیح انجام گیرد، لذا می‌بینیم اولیاء الهی نیز در زمانی که بیمار می‌شده‌اند به طبیب مراجعه می‌کرده‌اند، و می‌دانسته‌اند که این مسیر راهی است که خدای متعال برای بهبود ایشان قرار داده است.

در اینجا خوب است به داستانی که شهید مطهری در این زمینه نقل کرده است اشاره کنیم، تا مطلب به صورت واضح تبیین شود، استاد مطهری در کتاب خویش نقل می‌کند که «حضرت موسی‌بن عمران(علیه‌السلام) مریض شد و بنی‌اسرائیل به عیادتش آمدند، بیماری او را تشخیص داده و گفتند: اگر به وسیله فلان گیاه خود را معالجه کنی، بهبودی خواهی یافت. موسی(علیه‌السلام) گفت: دارو استعمال نخواهم کرد تا خداوند بدون دوا مرا شفا عنایت کند. مدتی مریضی او ادامه یافت تا اینکه به او وحی شد که به عزت و جلالم سوگند شفایت نمی‌دهم، مگر اینکه خود را به وسیله همان دارویی که بنی‌اسرائیل گفتند مداوا کنی. بعد از این موسی(علیه‌السلام) آنان را خواست و گفت: همان دارو را بیاورید تا استفاده کنم. طولی نکشید که حضرت بهبودی یافت. اما از اینکه ابتدا به خداوند چنین گفته بود در دل بیمناک بود. خطاب رسید: تو گفتی که من دوا نمی‌خورم خدا من را شفا بدهد؛ [کلام تو در واقع] مثل این است که گویی خاصیت شفا را خدا در دوا قرار نداده [بلکه] کس دیگر قرار داده که اگر دوا بخوری دیگر خدا تو را شفا نداده! همان خدایی که درد را آفریده دوا را هم آفریده است؛ تو می‌خواهی توکل را نقیض و ضد حکمت من قرار بدهی؟»[2]

بر این اساس رعایت اصول بهداشتی مانند حضور پیدا نکردن در اجتماعات شلوغ مانند حرم‌ها و ... هیچ منافاتی با توسل و شفای اهل بیت(علیهم‌السلام) ندارد و اگر گفته شده است که به خاطر مثلا بیماری کرونا تا اطلاع ثانوی در حرم‌ها حضور پیدا نکنیم، به این معنا نیست که ایشان شفا نمی‌دهند، زیرا در جای خودش موارد متعددی نقل شده است که این بارگاه‌های مقدس بیمارهای ناعلاج را شفا داده‌اند. بلکه بر این اساس است که انسان‌ها موظف هستند بر اساس اصول و ظوابطی که خدای متعال در جهان قرار داده است عمل کنند که گوشه‌ای از آن رعایت اصول بهداشتی است وبخشی از آن توسل و توکل است.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

پی‌نوشت
[1]. الكافي، ثقه السلام کلینی، دار الكتب الإسلامية،ج‏1، ص: 183.
[2]. گفتارهایی در اخلاق اسلامی، شهید مطهری، صدرا، 1390،ص47.

باید توجه داشت که اگر گفته شده به خاطر بیماری کرونا در حرم‌ها حضور پیدا نکنیم، به این معنا نیست که ایشان شفا نمی‌دهند، زیرا در جای خودش موارد متعددی نقل شده است که به برکت این بارگاه‌های مقدس، بیمارهای ناعلاج شفا یافته است؛ بلکه این کلام بر این اساس است که انسان‌ها موظف هستند بر اساس اصول و ظوابطی که خدای متعال در جهان قرار داده است عمل کنند که گوشه‌ای از آن رعایت اصول بهداشتی است وبخشی از آن توسل و توکل است.

Plain text

  • تگ‌های HTML مجاز:
  • آدرس صفحات وب و آدرس‌های پست الکترونیکی بصورت خودکار به پیوند تبدیل می‌شوند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
2 + 4 =
*****