-در زندگی، لحظاتی به وجود میآید که بر اساس آن ممکن است سعادتمندی و یا وبال عظیمی بر اساس تصمیمهایی که گرفته میشود برای انسان و یا اجتماعی که او در آن زندگی میکند رقم بخورد که ایام کرونایی یکی از همان ایام است!
انسان در طول زندگی با فراز و نشیبهای متعددی روبرو میشود که نوع برخورد و تصمیمگیری انسان در واکنش به آنها میتواند سرنوشت او و اطرافیانش و حتی جامعهای که در آن زندگی میکند را دستخوش تغییرات اساسی نماید. چه بسیار افرادی که در موقعیتهای زندگی بر اساس تصمیمات به ظاهر کوچکی که میگیرند، سرنوشت خیلیها را دستخوش تغییر نمایند، تغییراتی که گاهی میتواند اسباب رسیدن به سعادت و خوشبختی را فراهم کند و گاهی نیز مشکلات متعددی را به وجود آورد! و اینها نیست مگر نوع استفاده و نگاهی که انسانها به حوادث و اتفاقهای پیرامونشان خواهند داشت حوادثی که ممکن است بعضا کوتاه باشد.
در روایتی پیامبر مکرّم اسلام حضرت محمد(صلى الله عليه و آله) میفرمایند: «إنّ لِرَبِّكُم في أيّامِ دَهرِكُم نَفَحاتٍ، فَتَعَرَّضُوا لَهُ لَعَلَّهُ أن يُصِيبَكُم نَفحَةٌ مِنها فلا تَشقَونَ بَعدَها أبدا؛ همانا از سوى پروردگار شما در طول عمرتان نسيم هايى مى وزد، پس خود را در معرض استفاده صحیح از آنها قرار دهيد، باشد كه نسيمى سعادت بخش از آن نفحات به شما بوزد و زان پس هرگز به شقاوت نيفتيد» [1]
ایام کرونایی هم میتواند فرصتی باشد برای رسیدن به سعادت یا شقاوت!
ایّامی که در آن حضور داریم نیز از این قاعده خارج نیست؛ این ایّام در کنار تمام سختیها و مشکلاتی که دارد فضایی را فراهم کرده که افرادی در همین ایام شیوع بیماری کرونا با ایثار و از خودگذشتگی، خدماتی ارائه میدهند که اندوخته آخرت خود را به بهترین شکل ممکن پر میکنند [2] و البته هستند افرادی که با احتکار اقلام پزشکی و دارویی با معامله بر سر سلامتی و جان مردم به دنبال این هستند که شاید بتوانند اندکی کیسه چند روزه دنیایی خود را پر کنند. یقینا هر دو دسته، در بازار دنیا وارد تجارت شدهاند برخی بر اساس رویکردی که دنبال میکنند سود محدود چند روزه را ترجیح داده و نابودی آخرت را خریداری میکنند که عملا بازنده این تجارت خواهند بود اما برخی به دنبال سود جاودانه آخرت هستند که پیروزی حقیقی برای آنها رقم خواهد خورد، بازار دنیایی که امام هادی(علیهالسلام) از آن چنین تعبیر میفرماید: «الدُّنْیَا سُوقٌ رَبِحَ فِیهَا قَوْمٌ وَ خَسِرَ آخَرُون؛ دنیا بازاری است که گروهی در آن سود میبرند و دستهی دیگر دچار خسران میشوند!» [3] خسرانی که در نتیجهی دوری از مبانی اخلاقی و دینی، و کسب منافع مختصر مادی با ظلم و ستم بوده و در آیات قرآنی چنین از آن یاد شده «و كسانى كه ميزانهاى(عمل) آنها سبك است، افرادى هستند كه سرمايه وجود خود را، به خاطر ظلم و ستمى كه نسبت به نشانهها و دستورات ما مىكردند، از دست دادهاند» [4]
و اینک ما هستیم و میدانی که میتوانیم در آن مصداقی باشیم برای آیه فوق و از خاسرین و زیانکاران محسوب شویم و یا هیچ اقدامی نکرده و صرفا بیتفاوت نشسته و صبر کنیم زمان بگذرد، که هرچند این دسته خسران شدیدی که برای زیان کاران است را نخواهند داشت اما یقینا جایگاهشان قابل قیاس با کسانی که با تمام وجود در راه خدمتگذاری به دین و مردم قدم برمیدارند نخواهد بود. تفاوتی که خداوند متعال چنین از آن یاد میکند: «آن گروه از مؤمنانى كه بدون عذر، از کوشش و تلاش دست کشیده و فقط در خانه نشستند، با مجاهدانى كه در راه خدا با اموال و جانهايشان[هنر و علمی که دارند] به جهاد برخاستند [و از خدمت رسانی دریغ نکردند] يكسان نيستند. خدا كسانى را كه با اموال و جانهايشان جهاد مىكنند به مقام و مرتبهاى بزرگ بر خانهنشينان برترى بخشيده است. و هر يك را [به خاطر ايمان و عمل صالحشان] وعده پاداش نيك داده، و جهادكنندگان را بر خانهنشينانِ [بىعُذر] به پاداشى بزرگ برترى داده است.» [5]
پینوشت:
[1] بحار الأنوار ج68، ص222
[2] http://fna.ir/dfkx79
[3] تحف العقول، ص481
[4] «وَ مَنْ خَفَّتْ مَوازينُهُ فَأُولئِكَ الَّذينَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ بِما كانُوا بِآياتِنا يَظْلِمُونَ» [اعراف/ 9]
[5] «لا يَسْتَوِي الْقاعِدُونَ مِنَ الْمُؤْمِنينَ غَيْرُ أُولِي الضَّرَرِ وَ الْمُجاهِدُونَ في سَبيلِ اللَّهِ بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ فَضَّلَ اللَّهُ الْمُجاهِدينَ بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ عَلَى الْقاعِدينَ دَرَجَةً وَ كُلاًّ وَعَدَ اللَّهُ الْحُسْنى وَ فَضَّلَ اللَّهُ الْمُجاهِدينَ عَلَى الْقاعِدينَ أَجْراً عَظيماً» [نساء/ 95]