امام معصوم واسطه فیض است، لذا همه امور عالم به دست اوست.
شبهه: اگر بخشی از مردم ایران تاکنون بر پایه باورهای دینی برای درمان بیماری دست‌به‌دامان اماکن مذهبی می‌شدند، این روزها همه‌چیز وارونه شده و برای بیمار نشدن باید از رفتن به چنین جاهایی خودداری کرد. این تناقض به‌ویژه دامن حکومت دینی را گرفته که ۴۰ سال پیوسته به اَشکال گوناگون بر طبل چنین باورهایی کوبیده است.
پاسخ:
اعتقاد 1400 ساله شیعه - نه فقط 40 سال- بر این است خداوند که متعال بر روی زمین برای خود جانشینانی قرار داده که حجت خدا و ولی او بوده و واسطه بین خلق و خالق‌اند. لذا از حضرت آدم تا خاتم هیچگاه زمین از این حجت‌های الهی خالی نبوده است. بعد از پیامبر اکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله) نیز جانشینان بر حق ایشان یعنی ائمه اطهار(علیهم‌السلام) حجت خدا بوده و امر هدایت مردم را عهده دار بوده‌اند. امام هادی(علیه‌السلام) نیز در حدیثی نورانی فرمودند: «إِنَّ الْأَرْضَ لَا تَخْلُو مِنْ حُجَّةٍ وَ أَنَا وَ اللَّهِ ذَلِكَ الْحُجَّةُ: زمین هیچگاه از حجت خدا خالی نمیگردد، و به خدا قسم من، همان حجت خدا هستم».[1]
هدف اصلی و ماموریت اصلی این افراد دعوت مردم به توحید و خداشناسی و تعلیم درست زیستن و آموزش را ه و رسم بندگی به بندگان است. آنان از جانب خداوند متعال آمده‌اند تا دستورات خدا را به مردم برسانند و به مردم بیاموزند انسانیت و انسان بودن و اخلاق و ایثار غیر از حیوان بودن و حیوان زیستن است. لذا هدف انبیای الهی و جانشنان آنان روشن کردن مسیر هدایت و معنویت و انسانیت است و اگر شیعه، انبیا و اولیای الهی را پذیرفته و مورد احترام و تقدیس قرار می‌دهد، از این باب است، یعنی چون آنان ولیّ خدا و واسطه بین خلق و خالق‌اند، مورد احترام و تقدیساند، لذا وظیفه خود می‌داند برای بزرگ‌داشت نام و یاد و خاطره آنان و زنده ماندن مسیری که آنان مشخص کردن و سیره و گفته‌های آنان تلاش کند و بر قبر آنان ضریح و بارگاه بسازد تا محل رجوع مردم باشند و راه و رسم بندگی و مسیر هدایت گم نشود.
شیعه امام خود را معصوم دانسته و او را واسطه فیض می‌داند، یعنی تمام فیضی که قرار است از جانب خداوند متعال به انسان برسد، از طریق امام معصوم به ما می‌رسد، به عبارت دیگر فیض وجود، ادامه حیات، رزق و روزی، معنویت انسان و قرب معنوی، رشد و تکامل انسان و... همه از طریق امام به ما می‌رسد؛ لذا ادامه حیات ما و همه انسان‌ها به خاطر وجود امام معصوم است، امام صادق(علیه‌السلام) در این باره فرمودند: «لَوْ بَقِيَتِ الْأَرْضُ بِغَيْرِ إِمَامٍ لَسَاخَت: اگر زمين بدون امام باشد فرو رود (متلاشی شود)» . به همین خاطر است که در دعا می‌خوانیم: «ثُمَّ الْحُجَّةُ الْخَلَفُ الصَّالِحُ الْقَائِمُ الْمُنْتَظَرُ الْمَهْدِيُّ الْمُرْجَى الَّذِي بِبَقَائِهِ بَقِيَتِ الدُّنْيَا وَ بِيُمْنِهِ رُزِقَ الْوَرَى وَ بِوُجُودِهِ ثَبَتَتِ الْأَرْضُ وَ السَّمَاء؛ سپس حضرت حجت مهدی موعود که با بقای او دنیا باقی است، به خاطر او و به یمن وجود او موجودات روزی می خورند و آسمان و زمین ثابت و برقرار است».[2]
لذا شیعه امام خود را همه کاره عالم می‌داند، خداوند متعال به واسطه امام معصوم امور بندگان را تدبیر می‌کند، شفا می‌دهد، می‌میراند و زنده می‌کند و... این مطالب اعتقاد ناب شیعه است و هرگز هم از آن دست بر نمی‌دارد، چون بر پایه دلیل است و برهان، حال شفا پیدا کند یا نه، فقیر باشد یا غنی، بیمار باشد یا سالم.
لذا رفتن مردم به اماکن مذهبی فقط برای شفا یافتن یا برای کمک کردن در دنیا و حوائج دنیوی نیست، بسیاری از مردم برای عرض ارادت به ساحت امام معصوم و نشان دادن محبت خود به این خاندان و به نیت بالا بردن معنویت و رفع موانع معنوی به حرم آنان تشریف می‌برند نه صرفا به خاطر حوائج دنیوی؛ لذا می‌بینیم که بسیاری از مردم از حرم امام معصوم علی الظاهر شفای بیماری خود را نمی‌گیرند، اما باز به حرم آنان می‌روند و ارادت خود را ابراز می‌کنند.
در شرایط کنونی نیز که کشور که بیماری کرونا شیوع پیدا کرده و حتی حرم ائمه اطهار(علیهم‌السلام) را نیز به خاطر وجود جمعیت و ازدحام بسته شده است، باز اعتقاد شیعه به امام خود تغییری نمی‌کند، چون شیعه امام را واسطه فیض می‌داند نه پزشک؛ لذا چه امام شفا دهد و چه مصلحت نباشد و این کار به هر دلیل صورت نگیرد، شیعه به امام خود در امور معنوی نیاز دارد، و از آن مهمتر به شفاعت ایشان در جهان آخرت محتاج است.
اینکه در شبهه گفته شده برای بیمار نشدن باید به اماکن مذهبی نرفت، تنها جنبه ظاهری قضیه است که هم مطابق دین است و هم عقل، چراکه پزشکان متخصص گفته‌اند ویروس کرونا سرعت انتقال بسیاربالایی دارد و اگر یک نفر مبتلا شود، عده زیادی از جمعیت پیرامون خود را می‌تواند مبتلا کند، همچنین این ویروس بر روی سطوح تا مدت‌ها زنده می‌ماند، پس باید از ازدحام جمعیت و حضور در مکان‌های عمومی جلوگیری کرد، لذا طبیعی است که رفتن به حرم امام و امام زادگان و جلوگیری از ازدحام جمعیت در آن مکان‌ها جلوگیری شود؛ اما این مطلب به این معنا نیست که توسل به امام معصوم و به خصوص وجود نازنین امام زمان(عجل‌الله‌‌تعالی‌فرجه‌الشریف) نیز ممنوع باشد، یا شیعه از اعتقاد خود به این امامان همام دست برداشته و دیگر آنان را واسطه بین خود و خدا نداند، نه هرگز چنین چیزی صحیح نیست؛ بلکه بهترین راه برای شفا یافتن و در امان ماندن از هر نوع بلائی توسل به ائمه اطهار(علیهم‌السلام) است هر چند این کار بخاطر فراهم نبودن شرایط زیارت از نزدیک، ناچارا از مکان دور صورت بگیرد.
بنابراین در پاسخ به شبهه می‌گوییم حرم امام و امام زادگان بسته شده، اما توسل به آنان که ممنوع نشده، بلکه بهترین راه این است که در کنار پیش‌گیری از بیماری و یا در صورت بیمار شدن، در کنار استفاده از دارو، حتما به اولیای الهی توسل صورت بگیرد و از آنان به خصوص از وجود نازنین حضرت ولی عصر(عجل‌الله‌‌تعالی‌فرجه‌الشریف) برای مبتلا نشدن و یا برای شفا یافتن مدد گرفته شود.
______________________________________
پی‌نوشت
[1]. كلينى، محمد بن يعقوب بن اسحاق، الكافی، دار الكتب الإسلامية - تهران، چاپ چهارم، 1407 ق، ج1، ص 179.
[2]. مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، زاد المعاد - مفتاح الجنان، موسسة الأعلمي للمطبوعات، بيروت، چاپ اول، 1423 ق، ص 423.
شبهه: اگر بخشی از مردم ایران تاکنون بر پایه باورهای دینی برای درمان بیماری دست‌به‌دامان اماکن مذهبی می‌شدند، این روزها همه‌چیز وارونه شده و برای بیمار نشدن باید از رفتن به چنین جاهایی خودداری کرد. این تناقض به‌ویژه دامن حکومت دینی را گرفته که ۴۰ سال پیوسته به اَشکال گوناگون بر طبل چنین باورهایی کوبیده است.
پاسخ: حرم امام و امام زادگان بسته شده، اما توسل به آنان که ممنوع نشده، بلکه بهترین راه این است که در کنار پیش‌گیری از بیماری و در صورت بیمار شدن در کنار استفاده از دارو حتما به آنان توسل کرد و از آنان به خصوص از وجود نازنین حضرت ولی عصر(عجل‌الله‌‌تعالی‌فرجه‌الشریف) برای مبتلا نشدن و یا برای شفا یافتن مدد گرفت.