روز پنجشنبه مصادف با ولادت با سعادت حضرت مهدی(عج) رهبر معظم انقلاب در بیاناتی که به صورت زنده از صدا و سیما پخش می شد با اشاره به فرازی از صلوات شعبانیه « وَ أرْزُقْنِی مُوَاساهَ مَنْ قَتَّرْتَ عَلَیْهِ مِنْ رِزْقِکَ » واژه جدید « رزمایش مواسات » را وارد ادبیات کرونایی کشور کردند. ایشان با اشاره به اقدامات مثبت انجام شده مردمی که جهت رفع مشکلات مالی و نیازهای معیشتی و اقتصادی اقشار آسیب پذیر در این ایام شیوع ویروس کرونا بیشترین لطمه ها و خسارت ها را دیده اند از مردم و به خصوص نیروهای مذهبی و انقلابی خواستند تا یک رزمایش بزرگ برای کمک به نیازمندان راه بیندازند.
واژه « مواسات » به معنای یاری و غمخواری کردن با کسی در مال و جان و معانی مختلف مثل مدد، کمک می باشد. در احوالات حضرت امیرالمؤمنین(ع) داریم که نسبت به پیامبر(ص) مواسات انجام داد. حتی در زیارت نامه حضرت عباس(ع) می خوانیم که برادرش را بر خودش مقدم شمرد و او بهترین برادر فداکار و ایثارگر بود.
پس به خوبی اهمیت مواسات برای ما آشکار شد. یعنی در این شرایط خاص حاکم بر جهان که کشور ما هم متأثر از آن است آن عده ای که امکاناتی دارند و می توانند به فکر پایین دستان و نیازمندان باشند و آنها را هم بر خود مقدم بدارند یا حداقل مثل خود و خانواده خود بدانند و برای کمک به آنها اقدام کنند.
انفاق و کمک مالی به نیازمندان در دین اسلام بارها و بارها مورد توصیه و تأکید واقع شده است. و برای اینکه فشار بار این مسأله بر دوش شخص یا اشخاص خاصی نباشد خداوند تعاون و همکاری را در اسلام قرار داده و فرموده است: « تَعَاوَنُوا عَلَی الْبِرِّ وَ التَّقْوَی – مائده۲ » در کارهای نیک و خداپسندانه با یکدیگر همکاری و همراهی کنید.
بحمدلله در طول انقلاب اسلامی و در حوادث گوناگون مردم ما این حس تعاون و همکاری را به خوبی نمایش داده اند و در مقاطع حساس مختلف به یاری هموطنان حتی همنوعان خود در دیگر کشورها هم شتافته اند. در چند سال اخیر هم که چندین سیل و زلزله خسارات فراوانی را در کشور ما به بار آورد گروه های جهادی مختلف از طلاب و دانشجویان گرفته تا بسیجی ها و هیأتی ها همواره در صحنه بوده اند و اقدامات شایسته ای انجام داده اند. برخی گروه ها هم به عنوان الگو و شاخص در سطح کشور توانسته اند باعث حرکت گروه های کوچک در شهرهای کوچک قرار گیرند و راه و چاه فعالیت های گروهی و جهادی را به دیگران یاد بدهند.
اما گاهی وقتها آنچه که باید بشود نمی شود و علیرغم تدارک و تجهیز فراوان آن نتیجه مطلوب حاصل نمی شود. علت چیست؟ گیر کار کجاست؟ باید این نکته را در نظر داشته باشیم که امکانات و نیروی مادی ظاهر قضیه و نیت و اخلاص پشتوانه و موتور حرکت این گونه برنامه هاست. اگر اخلاص بود کارها بالا می رود همانطور که خداوند در قرآن کریم می فرماید: « إلَیْهِ یَصْعَدُ الْکَلِمُ الطَّیُّب – فاطر۱۰ » نیت های پاک به سوی خدا بالا می رود. اگر خدا نکرده اخلاص نبود کار ما در نظر ما خیلی خوب جلوه می کند چون « فَزَیَّنَ لَهُمُ الشَّیْطَانُ- نحل۶۳ » شیطان آن را برای ما زینت می دهد و از راه دینداری به ما نفوذ می کند « عَنْ اَیْمَانِهِمْ – اعراف۱۷ » از سمت راست آنها نفوذ می کند. علاه طباطبائی در جلد هشتم المیزان در تفسیر این آیه شریف نفوذ شیطان از سمت راست را، نفوذ از راه دینداری و آفت های دینی بیان می کند که می تواند خیلی خطرناک تر از نفوذ نفسانی باشد که شاید لطمه و صدمه آن فردی باشی در حالی که نفوذ از راه دینداری آسیب بزرگ تر و آسیب اجتماعی دارد.
حواسمان باشد خداوند در قرآن فرموده است: « فَإسْتَبِقُوا الْخَیْرَات – بقره۱۴۸ » در کارهای نیک از یکدگیر پیشی بگیرد. ولی نفرمود در کارهای خیر با هم دیگر رقابت کنید. این که ما بخواهیم مسابقه را به مبارزه تبدیل کنیم و دنبال مقایسه کردن کار خود با دیگران و اثبات بهتر بودن خودمان باشیم دقیقاً همان عمل ابلیس در هنگام سجده نکردن به آدم است که گفت: « أنَا خَیْرٌ مِنْهُ خَلَقْتَنِی مِنْ نَارٍ وَ خَلَقْتَهُ مِنْ طِینٍ – اعراف۱۲ » من(ابلیس) از او (آدم) بهترم چرا که من را از آتش آفریدی و او را از خاک آفریدی. پس توجه داشته باشیم که در این رزمایش بزرگ مواسات با اخلاص وارد شویم و از شر وسوسه های شیاطین جن و انس به خدا پناه ببریم. تا کار زیبای خود را با آفت ها و آسیب های نفسانی بی اثر نکنیم.
منبع : https://w57.ir/oxq
#شکست_کرونا
#کرونا در ایران وجهان