اصول دین و اعتقادات شیعه بر اساس براهین عقلی و منطقی است.
شبهه: روحانیون بزرگ‌ترین تاجران تاریخند. آنان کالایی را می‌فروشند که هیچ‌کس آن را ندیده و زمان تحویلش درون قبر و بعد از مرگ شماست، مالیات هم نمی‌دهند.
پاسخ: شبهه کننده در این جمله قصد دارد روحانیت و حوزه علمیه را انسان‌های دروغ‌گو و دزد معرفی کند و به مخاطبان خود القا کند، همه سخنان آنان دروغ است و هیچ واقعیتی ندارد و قابل سنجش هم نیست. در پاسخ این شبهه می‌توان گفت:
اولا: به نظر می‌رسد گوینده سخن، روحانیت شیعه را با کلیسا اشتباه گرفته و آن‌چه در مورد اربابان کلیسا صادق بوده را بدون فکر و تدبیر به روحانیت شیعه سرایت داده است. چرا که روحانیت شیعه چیزی را تجارت نمی‌کند و سودی به جیب نمی‌زند، بهشت و آمرزش نامه نمی‌فروشند که در قبال آخرت برای خود سودی ببرند و تجارتی داشته باشند.
مگر غیر این است که روحانیت شیعه به تبع امامان معصوم خود، مردم را به خوبی‌ها و انسانیت و عدالت دعوت می‌کند، به نیکی به پدر و مادر و احترام به بزرگ‌تر و رعایت حقوق همسایه و .... حتی در سخن گفتن نیز مردم را موظف می‌کند که از بدی‌های دیگران سخنی به میان نیاورند، حتی مردم را نسبت به حیوانات توصیه کرده و هرگونه اذیت نسبت به حیوانات را حرام اعلام کرده است.
آیا غیر این است که در این مذهب حق الناس جایگاه ویژه‌ای دارد و به شدت توصیه می‌کند که از آن برحذر باشیم و حتی بدون اجازه صاحب ملک، نباید وارد مکانی شد، نباید بدون اجازه به وسائل کسی دست زد؟ آیا این مذهب نسبت به بیت المال توصیه ندارد که در جای درست و مناسب و مسیر صحیح استفاده شود و هر گونه استفاده شخصی از آن را حرام نداسته است؟
اگر هم دستور داده که مردم خمس و زکات مال خود را بپردازند، این دستور برای فقرا و نیازمندان است نه جیب خود، چون اسلام نیازمندان جامعه را نیز فراموش نکرده است، به اغنیا دستور داده تا از اموال خود مایحتاج آنان را تامین کنند و یکی از این دستورات دستور به زکات و خمس است. خوب است به زندگی و خانه و کاشانه مراجع تقلید نگاه کنیم، کجا برای خود کاخی ساخته‌اند؟ کجا برای خود زندگی مرفه و آنچنانی تدارک دیده‌اند، اگر هم خمس و زکاتی تحویل می‌گیرند آن را صرف فقرا و نیازمندان می‌کنند.
به طور مثال در زهد شیخ انصاری-از بزرگ‌ترین مراجع تقلید شیعه در 200 سال اخیر- نقل شده که روزی همسر شیخ انصاری از او خواست تا چادرشبی برای پوشانیدن رختخواب‌های منزل خریداری کند. شیخ به دلیل تقوا و پارسایی‌اش، بدین کار تن در نداد. همسر شیخ که از نمایان بودن رختخواب‌ها در گوشه اتاق ناراحت بود، پس از ناامید شدن از جلب موافقت شیخ، در خرید گوشت صرفه جویی کرد. وی به جای سه سیر گوشت، تا مدتی دو سیر و نیم می‌خرید و با مبلغ باقیمانده که پس‌انداز می‌شد، توانست یک چادر شب بخرد.
وقتی شیخ، آن چادر را دید و چگونگی خرید آن را دانست، با ناراحتی گفت: «افسوس که تا به حال، مقداری از وجوه بیت‌المال بی‌جهت مصرف شد. من گمان می‌کردم سه سیر گوشت، حداقلی است که ما می‌توانیم با آن زندگی کنیم و اکنون به نادرستی این پندار پی بردم. آن‌گاه دستور داد تا آن چادر شب را پس دهند و از آن روز به بعد، به جای سه سیر گوشت، دو سیر و نیم بخرند».[1]
بنابراین هیچ عالم شیعه تا به حال از وجوهات مردم به نفع خود و برای خود استفاده نکرده است و همه را صرف نیازمندان و فقرا یا کارهای عام المنفعه مانند ساختن مسجد، بیمارستان، کتابخانه و... کرده است.
ثانیا: اصول و مبانی شیعه بر اساس برهان و استدلال است، نه بر اساس حدس و گمان و خرافه. شیعه در کتب کلامی خود اصول دین، از جمله اثبات جهان آخرت و مراحل پیش رو را به صورت عقلی و برهانی مطرح می‌کند؛ همه انسان‌ها آزادند آن‌ها را بپذیرند یا رد کنند و این استدلال‌ها آن‌چنان محکم و قوی هستند که هر عقل سلیم و بدور از تعصب و هوا و هوسی را قانع کرده و آن‌ها را می‌پذیرد.
در نتیجه: اولا: علمای شیعه تاجر نیستند تا برای خود ریالی را پس‌انداز کنند، بلکه خودشان نیز در اوج فقر و تنگ‌دستی و در حد یک آدم بسیار معمولی زندگی کرده‌اند؛ ثانیا: اصول دین و اعتقادات شیعه بر اساس براهین عقلی و منطقی است.
________________________________________
پی‌نوشت
[1]. برای مطالعه بیشتر به این مطلب مراجعه کنید.
شبهه: روحانیون بزرگ‌ترین تاجران تاریخند. آنان کالایی را می‌فروشند که هیچ‌کس آن را ندیده و زمان تحویلش درون قبر و بعد از مرگ شماست، مالیات هم نمی‌دهند.
پاسخ: اولا: علمای شیعه تاجر نیستند تا برای خود ریالی را پس‌انداز کنند، بلکه خودشان نیز در اوج فقر و تنگ‌دستی و در حد یک آدم بسیار معمولی زندگی کرده‌اند؛ ثانیا: اصول دین و اعتقادات شیعه بر اساس براهین عقلی و منطقی است.