در رساله عملیه همه چیز بحث شده و درصد بسیار کمی از آن به مسائل جنسی مربوط می‌شود.
شبهه: در فرهنگ مذهبی ما بیشترین محتوا راجع به مسائل جنسی را حوزه‌ها و فقها تولید کرده‌اند که نشان از این دارد که آن‌ها خودشان در این زمینه مشکل دارند.
پاسخ:
شبهه‌کننده در این متن به دنبال این است که به مخاطب القا کند اولا: حوزه‌های علیمه و مراجع تنها در مورد مسائل جنسی صحبت کرده و چون خود عقده جنسی داشته‌اند، از روی تعصب و بدون علم و تخصص سخن گفته‌اند. ثانیا: تلاش می‌کند که این سخنان را ناکارآمد و بدون سود جلوه دهد و بگوید آنان نتوانسته‌اند جامعه را به سمت سعادت هدایت کنند که در پاسخ به آن می‌گوییم:
نکته اول: اگر کسی اندک توجهی به رساله مراجع داشته باشد، خواهد دید که در رساله عملیه همه چیز بحث شده و تمام مسائلی که مردم در زندگی روزمره به آن نیاز دارند وجود دارد و درصد بسیار کمی از آن به مسائل جنسی مربوط می‌شود، احکام طهارات و نجاسات، نماز، روزه، خمس، زکات، حج، معاملات، دیات، ارث و ... همه و همه در رساله موجود است و البته یکی از مسائل مهم زندگی انسان نیز مسائل جنسی است که احکام آن نیز در همین رساله بیان شده است. پس این‌چنین نیست که همه رساله و سخنان مراجع در این رابطه باشد، بلکه همه مسائل مربوط به زندگی انسان را بیان کرده‌اند که از جمله آن‌ها مسائل جنسی است.
مسائل جنسی، مساله کم‌اهمیتی نیست که به راحتی بتوان از کنار آن گذشت و آن‌را نادیده گرفت. ازدواج انسان یکی از مهم‌ترین تصمیمات زندگی اوست، احکامی در مورد انتخاب همسر، نحوه آمیزش، شرایط عقد ازدواج، محرم و نامحرم و... در این رساله‌ها تبیین می‌شود. این مسائل مانند دیگر مسائل زندگی انسان نیاز به بیان دارند، حلال و حرام آن باید مشخص گردد، کانون گرم خانواده که مهم‌ترین رکن یک جامعه است، اگر سست و بی‌روح باشد، آن جامعه محکوم به شکست خواهد بود.
دستور اسلام به حجاب زنان، عفت و پاک‌دامنی زن و مرد، حفظ حریم بین زن و مرد، محرم و نامحرم و... از جمله مسائلی است که برای سلامت جامعه امری ضروری و حیاتی است. اسلام می‌خواهد مسائل جنسی تنها و تنها در درون خانواده و بین زن و شوهر قرار گیرد و التهابات جنسی به جامعه و بیرون از خانه کشیده نشود، تا زن و مرد با خیال راحت و آرامش نسبی بتوانند به فعالیت خود پرداخته و خانه برای آنان کانونی گرم و سرشار از محبت و دل‌گرمی و لذت باشد.
نکته دوم: پیامبر اکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله) در جامعه‌ای رشد کرد و بزرگ شد که مسائل جنسی و روابط نامشروع بسیار عادی بود و بین مردم شیوع داشت، فرزندان نامشروع زیادی از این راه متولد می‌شدند و جامعه آن زمان عرب، دچاز انحطاط اخلاقی شدیدی شده بود.[1] اما حضرت با آمدنش و با بیان احکام الهی و با تشریع اسلام در 1400 سال پیش، توانست جامعه‌ای سالم و عاری از مشکلات و التهابات جنسی به وجود آورد که با جامعه قبل از خود به هیچ وجه قابل قیاس نبود.
حضرت در مدینه تشکیل حکومت داد، زنان مدینه با گرویدن به اسلام و پذیرفتن حجاب اسلامی و پیشه کردن عفت و پاک‌دامنی، ندای رهبر عزیز خود را لبیک گفتند و با این تبعیت جامعه‌ای سالم و به دور از کشمکش‌های جنسی به وجود آمد که اخلاق و از خودگذشتگی در آن حرف اول را می‌زد. جامعه‌ای که برای تصاحب زنان قبیله دیگر به جنگ و خون‌ریزی می‌پرداخت، حال به جامعه‌ای مبدل شده که ارزش‌های انسانی را مد نظر قرار داده و هیچ مردی به زن و دختر دیگری تعرض، بلکه نگاه حرامی هم نمی‌کند.
این رویه 1400 سال ادامه پیدا کرد و همواره مردم ایران اسلامی به خاطررعایت دستورات اسلام و حجاب و حریم بین زن و مرد، جامعه‌ای سالم و به دور از التهابات جنسی بوده و همواره مشکلی از این باب نداشته است. لذا بیان این احکام و حریم بین زن و مرد و مساله حجاب بسیار موثر و ارزشمند بوده است و تاثیر بسزایی در جامعه داشته است.
نکته سوم: اتفاقا بیان این مساله و اهمیت دادن به آن و مشخص کردن تمام جوانب و احکام آن، نشانه کامل بودن اسلام و مترقی بودن این دین عزیز است که هیچ نقطه‌ای از زندگی انسان را فروگذار نکرده و به بیان تمام مسایل زندگی انسان پرداخته است. اگر بحثی در این زمینه در اسلام نبود، جای اشکال و شبهه بود که چرا از مساله‌ای با این اهمیت غفلت کرده است، اما با بیان تمام مسائل پیرامون آن، وظایف انسان‌ها نسبت به این مساله را نیز روشن کرده است.
__________________________
پی‌نوشت
[1]. برای مطالعه بیشتر به این مطلب مراجعه کنید.
شبهه: در فرهنگ مذهبی ما بیشترین محتوا راجع به مسائل جنسی را حوزه‌ها و فقها تولید کرده‌اند، که نشان از این دارد که آن‌ها خودشان در این زمینه مشکل دارند.
پاسخ: اگر کسی اندک توجهی به رساله مراجع داشته باشد، خواهد دید که در رساله عملیه همه چیز بحث شده و تمام مسائلی که مردم در زندگی روزمره به آن نیاز دارند وجود دارد و درصد بسیار کمی از آن به مسائل جنسی مربوط می‌شود، احکام طهارات و نجاسات، نماز، روزه، خمس، زکات، حج، معاملات، دیات، ارث و ... همه و همه در رساله موجود است