حضرت به خاطر حفظ اسلام و جلوگیری از تفرقه سکوت کرد.
شبهه: چرا امیرالمومنین(علیه‌السلام) در برابر جسارت ظالمان به خانه و همسرش سکوت کرد و چرا دست به شمشیر نبرد و از همسر خود دفاع نکرد.
پاسخ:
اولا: این نکته قابل اشاره است که هیچ شکی در شجاعت و مردانگی امیرالمومنین(علیه‌السلام) نیست، چرا که او در هیچ جنگی فرار نکرده، پهلوانان عرب را یکی پس از دیگری از پا در آورده و دلاوران عرب را بر زمین زده بود.
ثانیا: با مطالعه تاریخ در می‌یابیم در زمان رحلت پیامبر اکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله) جامعه مسلمین با چند مشکل بزرگ مواجه بود که اگر امیرالمومنین(علیه‌السلام) دست به شمشیر می‌برد، جامعه اسلامی متلاشی میشد:
1. حکومت اسلامی تشکیل شده در مکه و مدینه بسیار نوپا بود و به شدت آسیب پذیر، هنوز مردم تمام عربستان به دین اسلام آشنا نشده بودند، هنوز مردم با مراسمات و فرهنگ جاهلیت اُنس داشتند، کوچک‌ترین مساله و کودتای داخلی، می‌توانست ضربه مهلکی به حکومت وارد کرده و به کلی حکومت را ساقط کند.
2. منافقین داخلی: افرادی بودند که تنها زبانی مسلمان شده بودند و اصلا اعتقادی به اسلام نداشتند و با این اقرار زبانی، در صفوف مسلمین رخنه کرده و در تلاش بودند که به سرعت اسلام را نابود کنند.
3. کفاری که در اطراف مکه و مدینه پراکنده بودند و از ترس حکومت پنهان شده و جرات عرض اندام نداشتند، آنان نیز دنبال فرصت مناسبی می‌گشتند که با هم متحد شده و اسلام را نابود کنند.
4. یهودیان و مسیحیان اطراف مدینه و دیگر مناطق نیز به شدت در حال توطئه و نقشه کشی بودند که هم از مسلمانان انتقام بگیرند و هم اسلام را نابود و دین خود را احیا کنند.
5. دولت روم از یک طرف به مرزهای شرقی عربستان هجوم آورده و دولت ساسانی نیز از طرف دیگر دولت نوپای اسلامی را تهدید می‌کرد، لذا هیچ بعید نبود که اگر جنگ داخلی رخ دهد، این دولت‌ها نیز به عربستان حمله کنند و آن‌جا را برای خود تصاحب کنند.
با این اوضاع و اوحوال اگر کسی جنگی را در میان مسلمین به وجود می‌آورد، مانند جرقه‌ای در انباری از مهمات بود و به سرعت همه‌جا را نابود می‌کرد، مسلمین را به جان هم می‌انداخت و دشمنان اسلام نیز از این موقعیت سوء استفاده کرده و به راحتی حکومت اسلامی و اسلام را از بین می‌بردند.
حال با این وضعیت به خانه حضرت حمله می‌شود و قصد دارند ایشان را از منزل بیرون آورده و از او بیعت بگیرند، لذا امیرالومنین(علیه‌السلام) باید تصمیم بگیرد، مسمانان را به جان هم اندازد یا بر این جسارت وارد شده بر اهل بیتش به خاطر خدا و از بین نرفتن اسلام صبر کند تا جامعه اسلامی و حکومت اسلامی پا گرفته و جان دوباره‌ای بگیرد و به ثبات لازم برسد.
بدون شک چون حضرت معصوم است و از هر گونه هوا و هوسی بری بود، راه دوم را انتخاب و از تفرقه بین مردم جلوگیری کرد.