نخستین بیانات سیاسی امام خمینی(ره)

 ابتدای این بیانیه با آیه‌ای از قرآن کریم آغاز می شود. آیه ی معروف:
قُلْ إِنَّمَا أَعِظُكُمْ بِوَاحِدَةٍ أَنْ تَقُومُوا لِلَّهِ مَثْنَى وَفُرَادَى[2]
مرحوم امام خمینی( ره )  پس از تبیین عظمت خداوند، قیام پیامبران را در ابتدای بیانیه خود متذکر می‌شود. قیامی که موسی کلیم با یک عصا توانست بر فرعونیان چیره گردد و تمام تاج و تخت آن‌ها را از بین ببرد و قیام پیامبر اسلام ( ص ) که یک‌تنه توانست عادات و عقاید جاهلیت را از بین ببرد و بت‌ها را از خانه خدا دور نماید و این‌گونه کلمه توحید را در سرتاسر عالم برفروزد.[3]
 امام خمینی( ره )  در ادامه دو نوع قیام را متذکر می شود. قیام برای خدا و قیام برای منافع شخصی و مردم را به قیام برای خدا دعوت می کند.
صدور این بیانیه مصادف است با روی کار آمدن محمد رضاشاه پهلوی. شاهی که در ابتدای ورود خویش با شعارهایی بسیار جذاب با محوریت قیام برای ایرانی آبادتر و آزادی بیشتر مردم را فریفته بود .
این‌که در فضای آن روز جامعه که هر شخصی دم از قیام به بهانه‌های مختلف و با شعارهای زیبا و خوب مانند آزادی و تحول و حرکت به سمت پیشرفت می‌زد و اینگونه شعارها  مدام در رسانه‌های مختلف پخش می‌شد، زمینه را برای جولان شهوت پرستان و غرب زدگان در عرصه سیاست و گفتمان سازی فراهم نموده بود. این متذکر شدن مرحوم امام خمینی( ره )  حاکی ظرافت ایشان در امر سیاست و دقت نظر ایشان در شناخت زمانه خویش است.
 در چنین زمانه‌ای ایشان قیام را به دو نوع تقسیم می‌نماید: قیام برای منافع شخصی و قیام برای الله. قیام برای منافع شخصی را مرحوم امام خمینی( ره )  به صورت‌های مختلف مورد مذمت قرار می‌دهد و آن را در بیانیه خویش عامل از بین رفتن روح وحدت و برادری مسلمانان و متفرق شدن ده‌‌ها میلیون جمعیت شیعه و چیره شدن شهوت پرستان و بوالهوسان بر فضای جامعه اسلامی می‌داند.[4]
ایشان به کودتای رضاشاه نیز در سال 1299 اشاره می کند، کودتایی که توسط آن رضاشاه توانست حکومت قاجار را از بین برده و حکومت پهلوی را در سال 1304 تأسیس کند.[5]
امام خمینی( ره )  یکی از مهم‌ترین مصادیق قیام برای نفس را همین قیام رضاشاه و تأسیس سلسله پهلوی ذکر می‌کند. امام بارها و بارها متذکر این نکته شده که رضاشاه در ابتدای تاسیس حکومت پهلوی حتی در مجالس روضه شرکت می‌کرد و با ظاهری مذهبی سعی در فریفتن علما داشت ، اما به محض قدرت رسیدن با اولین چیزی که مخالفت کرد همین دین و مذهب بود. امام خمینی( ره )  در یکی از سخنرانی‌های خویش می گوید:
 رضاشاه حتی در ایام عزاداری گل به سر و سینه‌اش می‌مالید و در مجالس عزا شرکت می‌کرد و همگان او را فردی مذهبی می‌دانستند اما بعد از تأسیس حکومت پهلوی اولین چیزی که کنار گذاشته شد همین دین و مذهب و با اولین چیزی که مخالفت شد حوزه‌های علمیه و علما بودند.[6]
 امام خمینی( ره )  مصادیق زیادی را برای این قیام نفسانی ذکر می‌کند و آن را مهم‌ترین مشکل روز جامعه اسلامی می‌داند.
این‌که اشخاص بر حسب نفسانیات خویش اما با ظاهری مذهبی اقدام به قیام با شعارهای متنوع نموده‌اند از جمله مسائلی است که امام خمینی( ره )  نسبت به آن بسیار حساس است. در زمانه ما نیز این شرایط وجود دارد. شرایطی که افرادی از احزاب مختلف با شعارهای به‌ظاهر مذهبی اما تحت لوای نفسانیات خویش مردم را دعوت به جریان‌های مختلف می‌نمایند. امام خمینی( ره )  یکی از مهم‌ترین مصادیق قیام نفسانی را توهین یکی از اساتید دانشگاه تهران نسبت به دین و مذهب می‌داند. ایشان در بیانیه خود این شخص را بی‌سر و پای تبریزی می نامد. منظور از این فرد بی‌سروپا احمد کسروی است.[7]
سید احمد حکم آبادی معروف به احمد کسروی یکی از اساتید ملی‌گرای رشته حقوق در دانشگاه تهران بود. کسروی بسیار با حوزه و روحانیت مشکل داشت و نقدهایی مفصل را نسبت به نهاد دینی در آثار و تالیفاتش ارائه می‌نمود. یکی از مهم‌ترین اتهامات کسروی سوزاندن قرآن و توهین به بسیاری از مقدسات و اصول دینی بوده است. این توهین کسروی به نهاد حوزه و روحانیت موجب شد که بسیاری از افراد برآشفته شوند.
 یکی از مهم‌ترین کسانی که نسبت به این توهین‌ها واکنش نشان داد مرحوم امام خمینی( ره )  بود. ایشان در بیانیه‌ای خویش نسبت به توهین‌های کسروی می‌فرمایند:
 امروز شماها در پیشگاه خدای عالم چه عذری دارید؟ هم دیدید کتاب‌های یک نفر تبریزی بی‌سروپا را که تمام آیین شماها را دست‌خوش ناسزا کرد و در مرکز تشیع به امام صادق و امام قائم روحی له الفدا آن‌هم جسارت‌ها کرد و هیچ کلمه از شما صادر نشد.
پس از این بیانیه تاریخی امام‌خمینی ( ره )، گروه فدائیان اسلام اقدام به درک واصل کردن این هتاک نسبت به دین و مذهب نمودند و سرانجام احمد کسروی در بیست اسفند هزار و سیصد و بیست و چهار در اتاق بازرسی ساختمان کاخ دادگستری تهران به درک واصل شد.[8]
اولین بیانیه مرحوم امام خمینی( ره )  شاید نسبت به دیگر بیانیه‌های ایشان از متن حجیمی برخوردار نباشد، اما همین بیانیه کوتاه حاوی نکات بسیار ارزنده‌ای بود، نکاتی در خصوص قیام‌های نفسانی، نکاتی در خصوص روشن‌فکر نماها که در قالب‌های متنوع اقدام به توهین به نمادهای دینی و مذهبی می‌نماید.
 این‌گونه افراد امروزه نیز وجود دارند. امروز نیز هستند کسانی که به اسم روشن‌فکری و در کسوت اساتید دانشگاه حضور می‌یابند و مهم‌ترین هدف و ماموریت آن‌ها تیشه به ریشه مبانی دینی زدن است. اولین بیانیه تاریخی امام خمینی( ره )  دعوت‌ به قیام بود. قیام برای خدا و در مقابل کسانی که قیام برای نفس می‌کنند. قیام برای نابودی هتاکان نسبت به دین و مذهب و از بین بردن زمینه ترویج هتاکی .
 مسلما این قیام و دعوت به آن میبایست سرلوحه انقلابی گری ما نیز قرار گیرد. نباید ساکت باشیم. باید حساس باشیم ، نسبت به حدود و مرزهای اسلام میبایست حساس بوده و غیرت داشته باشیم تا کسروی ها در این زمانه جرات توهین و زیر پا گذاشتن مبانی دین اسلام را نداشته باشند.
 همیشه به یاد داشته باشیم قیام در راه احقاق حق ، مهمترین فریضه در دین مبین اسلام است.

[1] yun.ir/lqt828

[2] yun.ir/fwig9b

[3] yun.ir/fyke1d

[4] yun.ir/e14k4c

[5] yun.ir/1kcxb6

[6] yun.ir/cphhyb

[7] yun.ir/47qq35

[8] yun.ir/kw9ieb