نقد امام رضا(ع) به رویت خدای

05:40 - 1399/07/24

بر خلاف ادعای اهل تسنن خدای متعال با چشم سر در شب اسراء دیده نشد.

 یکی از اساسی ترین معارف قرآن کریم توحید است و یکی از مباحث مهم توحید، دیده نشدن خدای متعال با چشم است، آنچنان که آیات متعددی مانند: «لا تُدْرِكُهُ الْأَبْصارُ»؛ «لا يُحِيطُونَ بِهِ عِلْماً»؛ «لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْ‏ءٌ» بر این موضوع حکایت می‌کند. و حکم قطعی عقل نیز بازگو کننده این نکته است که اگر موجودی قابل دیدن با چشم باشد، آن موجود محدود و جسمانی و دارای ابعاد مادی است. خداوند تبارک و تعالی از این اوصاف به دور است.

این در حالی است که اکثریت علمای اهل سنت، با تمسک به روایاتی که از برخی صحابه نقل شده، اعتقاد دارند که خداوند را می توان با چشم سر و مادی رویت کرد. «نَووی» از بزرگ ترین عالمان اهل سنت در «شرح صحیح مسلم» می‌گوید: «فالحاصلُ الراجح عند أكثرالعلماء أنه ص رأى ربَّه بعيني رأسه ليلة الاسراء: نظر بهتر در نزد اکثر علما این است که پیامبر اکرم(ص) در شب معراج(اسرا) خداوند را با دو چشم (مادی) خود دید».[1]

 امام رضا(علیه‌السلام) با تمسک به آیات قرآن با این انحراف بزرگ مقابله کرده و در مورد آن فرمودند: «رسول خدا(صلی‌الله‌علیه‌وآله) در شب معراج آیات بزرگ الهی را رویت کرد. پس آیات الله غیر از الله است. در حالی که خداوند در قرآن فرموده: «وَ لا يُحِيطُونَ بِهِ عِلْماً» پس اگر ذات خدا با چشم دیده شود، به احاطه درآمده است(و این محال است).»[2]

اگر روایتی مخالف با قرآن بود باید تکذیب شود و آنچه اجماع مسلمانان بر آن است، این است که احاطه علمی بر خداوند متعال محال است، لذا هرگز با چشم دیده نمی‌شود و هیچ چیزی شبیه وی نیست.

ـــــــــــــــــــــــــــــــ
پی‌نوشت
[1]. شرح نووی بر صحیح مسلم، ج3، ص5-6.
[2]. نقل به مضمون، كافی، ج1، ص96.

Plain text

  • تگ‌های HTML مجاز:
  • آدرس صفحات وب و آدرس‌های پست الکترونیکی بصورت خودکار به پیوند تبدیل می‌شوند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
1 + 5 =
*****