راحت طلبی تو را از خیل یاران امام حسین (علیه السلام) دور می‌کند

یک میدان نبرد واقعی را ترسیم کنید وقتی کارزار جدی می‌شود هر کس در پست خود ممکن است به شکلی فداکارانه به یاری دیگر افراد بشتابد تا این سنگر را حفظ نماید. این الگو یک الگوی فداکارانه است که می‌توان به وسیله‌ی آن از سختی‌ها عبور کرد و سختی‌ها را تبدیل به فرصت نمود.
چون فداکاری و از جان‌گذشتگی در اسلام جایگاه والایی دارد نمونه‌های زیادی از آن را می‌توان از صدر اسلام تا کنون مثال زد که در بسیاری از چهارچوبه‌های ساختارهای عرفی که گاه حتی پایه عقلی نیز برای آن تعیین و تبیین می‌شود قابل گنجاندن نیست. با توجه به همین روش می‌توان در هشت سال دفاع مقدس، نمونه‌های بی‌بدیل اینگونه رفتارهای فداکارانه را مشاهده نمود؛ بسیاری از فرماندهان ما در دفاع مقدس، که به لحاظ نگاه استراتژیک نظامی، باید در اتاق فرماندهی قرار می‌گرفتند و عملیات را مدیریت می‌کردند، در قامت یک رزمنده خط مقدم ظاهر می‌شدند و هر کاری از دستشان بر می‌آمد انجام می‌دادند.
هر چند عرصه مجاهدت در میدان‌های سخت تفاوت پیدا کرده است اما نمونه‌های امروزی آن نیز به وفور یافت می‌شود چرا که اگر از لحاظ موضوع جهاد تفاوت‌هایی ایجاد شده است اما از لحاظ روش عملکرد، هیچ تفاوتی بین آنها وجود ندارد. شهید احمدی روشن با تأسی به همین الگوی کارآمد، وقتی چرخه سوخت هسته‌ای را به کمک یاران جوانش راه‌اندازی می‌کند و کار را به نهایت خود می‌رساند، تصمیم می‌گیرد در قامت یک مسؤول خرید وارد بخش بازرگانی سازمان انرژی هسته‌ای شود تا بتواند مشکل واردات قطعات کاربردی تأسیسات هسته‌ای را حل نماید و این در حالی است که جایگاه جدید او از نظر رتبه سازماني جايگاه نازل‌تري داشت.
وقتی تاریخ را ورق می‌زنیم به برگ‌های زرینی می‌رسیم که بهترین الگو برای مجاهدان راه حق است، یکی از آن برگ‌های زرین و درخشان، فداکاری، از خودگذشتگی و اخلاص عباس بن علی (علیهما السلام) در کربلا است آنجا که او از امام حسین (علیه السلام) اذن میدان می‌خواهد و به طور طبیعی چون پهلوان و جنگاوری نامی است انتظار آن می‌رود که به او برای مبارزه اذن میدان داده شود اما با درخواست دیگری از امام مواجه می‌شود و بی درنگ آن را قبول می‌کند و کوچک‌ترین مخالفتی را ابراز نمی‌دارد. امام حسین (علیه السلام) بعد از اذن خواستن برادر گرامی‌شان می‌فرمایند: «فَاطْلُبْ لِهَؤُلَاءِ الْأَطْفَالِ قَلِيلًا مِنَ الْمَاءِ؛[1] مقدارى آب از براى اين كودكان طلب كن.» حضرت عباس با روبرو شدن با این درخواست، اول کوفیان را نصیحت می‌کند که دست از کار خود بردارند و وقتی این نصایح را در جان آنها اثرگذار نمی‌بیند مشک را برمی‌دارد و برای آب آوردن راهی فرات می‌شود.
امروز کارزاری سخت پیش روی ماست؛ تحریم‌ها به شدیدترین وجه ممکن رسیده‌اند، سستی‌های گاه  و بی‌گاه مسؤولین هم بر شدت کارزار افزوده است و همچنین در اوج اینگونه فشارها، ذهن و روان اقشار مختلف جامعه نیز با شبکه نفوذ و رسانه‌های گسترده‌ی آنها، در اختیار دشمن و اعوان و انصار آن قرار گرفته است؛ اینجاست که باید گفت برای مقابله با این کارزار سخت، امروزه به مراتب به شیوه و روش یاران عاشورایی حضرت اباعبدالله الحسین (علیه السلام) نیازمندیم.
رهبر معظم انقلاب در سخنرانی روز عید سعید قربان به دو لبه‌ی برنده‌ی قیچی استکبار یعنی تحریم و تحریف اشاره می‌نمایند و بیان می‌فرمایند: «به موازات تحریم، یک جریان تحریف هم است؛ تحریف حقایق. هدف تحریف دو چیز است. یکی ضربه زدن به روحیه مردم است. یکی آدرس غلط دادن برای رفع مشکل تحریم است. پول زیادی هم خرج می‌کنند. از اول انقلاب خط ثابت دشمن، تضعیف کردن روحیه مردم بوده است. آن‌ها اوضاع را بد جلوه می‌دهند و با صدها زبان و وسیله، اگر نقطه مثبتی در کشور باشد، انکار می‌کنند یا سکوت می‌کنند. نقطه ضعفی اگر وجود داشته باشد، ده برابر و گاهی صد برابر می‌کنند.»[2]
همانطوری که امام حسین (علیه السلام) هنگامى که تصمیم گرفتند از مکّه رهسپار عراق شوند در باب همراهی و یاری‌رسانی از خود در مسیر خطیری که در پیش داشتند فرمودند: «مَنْ كَانَ بَاذِلاً فِينَا مُهْجَتَهُ، وَ مُوَطِّناً عَلَى لِقَاءِ اَللَّهِ نَفْسَهُ، فَلْيَرْحَلْ فَإِنِّي رَاحِلٌ مُصْبِحاً، إِنْ شَاءَ اَللَّه؛[3] » اکنون نیز  در کارزارهای سخت مرد میدان کسی است که حاضر به جانفشانی و گذشتن از نام و نشان‌های دنیایی باشد.
امام صادق علیه السلام نیز در معرفی یاران عاشورایی امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) به بحث جانفشانی و از خودگذشتگی یاران حضرت حجت (عجل الله تعالی فرجه الشریف) اشاره می‌کنند و می‌فرمایند: «هُمْ مِنْ خَشْيَةِ اَللَّهِ مُشْفِقُونَ يَدْعُونَ بِالشَّهَادَةِ وَ يَتَمَنَّوْنَ أَنْ يُقْتَلُوا فِي سَبِيلِ اَللَّهِ شِعَارُهُمْ يَا لَثَارَاتِ اَلْحُسَيْنِ إِذَا سَارُوا يَسِيرُ اَلرُّعْبُ أَمَامَهُمْ مَسِيرَةَ شَهْرٍ يَمْشُونَ إِلَى اَلْمَوْلَى إِرْسَالاً بِهِمْ يَنْصُرُ اَللَّهُ إِمَامَ اَلْحَقِّ؛[4]آنان افرادى خدا ترس و شهادت طلبند ، آرزو دارند كه در راه خدا كشته شوند . شعارشان: «اى خونخواهان حسين عليه السلام » است . چون به حركت در آيند ، ترس و وحشت ، به فاصله يك ماه مسافت ، پيشاپيش آنان حركت مى كند . به سوي مولایشان به سرعت مي‏شتابند و خداوند به وسيله‏‌ی اينان، آن پيشواي حق را، ياري مي‏نمايد.»
راحت طلبی یا همان عافیت طلبی با شهادت طلبی همخوانی ندارد؛ راحت‌طلبی سّم مهلکی است که می‌تواند فرصت‌ها را از ما بستاند و ما را روز به روز گرفتارتر نماید.  با ازخودگذشتن، از نام و نشان عبور کردن است که می‌توان در عصر غیبت برای ظهور حضرت حجت (عجل الله تعالی فرجه الشریف) زمینه‌سازی کرد و گذرگاه‌های سخت را پشت سر نهاد و در نهایت تهدیدها را به فرصت تبدیل کرد.

_______________________

1.عوالم العلوم، عبدالله بن نورالله بحراني، ج۱۷، ص۲۸۴، انتشارات موسسه الامام المهدي، قم.
2.بیانات مقام معظم رهبری به مناسبت عید قربان 10/5/1399.
3.بحار الانوار، محمد باقر بن محمد تقی مجلسی، ج44، ص363، انتشارات دار احیاء التراث العربی، بیروت.
4.همان، ج52، ص307.