رمضان، ماه عفو و ببخشش

21:05 - 1392/04/30
رهروان ولایت ـ ما رمضان ماهي است که خداوند بر شما روزه اش را واجب کرده، پس هر کس از روي تصديق به وعده‌ي خداوند، و در خواست پاداش روزه بگيرد از گناه پاک مي‌شود مثل آن روزي که از مادرش متولد شد.(
ماه رمضان

عنوان : رمضان، ماه عفو و بخشش

بسم الله الرحمن الرحیم

رمضان ماه ميهماني خداست و هر ميهماني شرايط خاص خودش را دارد.

ما براي ميهماني ماه رمضان دعوت شده‌ايم و همه مؤمنان با کارت يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيَامُ،(بقره، آيه 183) به ميهماني خداوند دعوت شده اند، و اين مهماني يک سري ويژگي هايي دارد.

1. ميزبان، خود خداست و ميهمانان را شخصا دعوت کرده است.

2. وسيله پذيرايي، شب قدر، نزول قرآن و فرشتگان، استجابت دعا، لطافت روح و دوري از دوزخ است.

3. زمان پذيرايي، ماه رمضان است که بنابر گفته روايات، اول آن رحمت، وسط آن مغفرت و آخرش پاداش است.

4. چگونگي پذيرايي، شب قدر که در آن نياز يک سال ميهمان تأمين مي شود.

5. غذاي اين ماه، آيات قرآن که غذاي روح بوده و براي رشد معنوي لازم است.

در فضيلت اين ماه و روزه داران واقعي در اين ماه، پيامبر اکرم (صلي الله عليه و آله و سلم ) مي فرمايد: شَهرُ رمضان شهرٌ فرض الله عليهم صِيامهُ، فَمَن صَامَهُ اِيماناً و اِحتِساباً خَرجَ مِن ذُنُوبه کَيومٍ ولَدَتهُ اُمُه؛ ما رمضان ماهي است که خداوند بر شما روزه اش را واجب کرده، پس هر کس از روي تصديق به وعده‌ي خداوند، و در خواست پاداش روزه بگيرد از گناه پاک مي‌شود مثل آن روزي که از مادرش متولد شد.(بحار الانوار ، ج 46، ص 375، حديث 63)

در اين روايت به روزه داران واقعي اشاره کرده و آنها را در دو گروه قرار مي دهد و در تعبير اول مي گويد: صامه ايمانا

روزه ايماني

روزه شخصي که با تصديق به وعده هاي الهي و باور به خدا، پيامبر و قيامت همراه است و با اين اوصاف به روزه داري مي‌پردازد.

در آيه 15 سوره حجرات در مورد اوصاف مؤمنان مي فرماييد: إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ ثُمَّ لَمْ يَرْتابُوا؛ مؤمنان واقعي تنها کساني هستند که به خدا و رسولش ايمان آورده‌اند، سپس هرگز شکّ و ترديدي به خود راه نداده‌اند.

چرا ايمان قيد روزه شده؟ و چه لزومي داشت روزه را روزه ايماني بنامد؟

براي پاسخ به اين سوال بايد مقياس شايستگي و لياقت‌ها در اسلام روشن گردد. ميزان صلاحيت هر فردي عمل صالح وي مي‌باشد . يعني اگر کسي عمل صالح انجام دهد ولي ايمان به خدا نداشته باشد بي‌فايده است. پس عمل صالح رکني به نام ايمان دارد. و بخاطر همين است که خطاب آيه روزه مؤمنين هست يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيَامُ

 

روزه احتسابي

حسيب يعني مراقب، کسي که هر لحظه و زماني از نفس خود مراقبت مي کند او را حسيب گويند كَفَي بِنَفْسِك الْيَوْمَ عَلَيْك حَسِيباً؛ تو خود تنها براي رسيدگي بحساب خويش كافي هستي (اسراء، آيه 14) 

ديدگاه مردم به عبادت دو گونه مي‌تواند باشد:

1. عبادت مبادله کار و مزد است.

يعني کارگر در برابر انرژي مصرف کرده، کارفرما به او مزد مي دهد. اين گونه ديد مناسب نيست و جاهلانه است، چون کار فرماي حقيقي خداوند، ذاتي است که از هر چيزي بي نياز است و چيزي عائد او نمي شود.

2. تلقّي از عبادت عارفانه است.

بر اساس اين ديدگاه، عبادت نردبان ترقّي، معراج انسان و تعالي روح بشريت است و پيروزي روح بر بدن و عالي ترين عکس العمل سپاسگزاري انسان در برابر ذات باري تعالي است.

با داشتن روزه ايماني و احتسابي، مومنان زمينه‌ي بخشش ازگناهان را براي خويش فراهم مي کنند، همانند روزي که تازه از مادر متولد شده‌اند.

 

خلاصه سخنرانی استاد مبین در کنفرانس آیه های انتظار در تاریخ 92/4/26

 

Plain text

  • تگ‌های HTML مجاز:
  • آدرس صفحات وب و آدرس‌های پست الکترونیکی بصورت خودکار به پیوند تبدیل می‌شوند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
2 + 0 =
*****