ناامن سازی فضا برای مجرمان اخلاقی

08:05 - 1399/07/22

-همان گونه که فضا باید برای مفاسد اقتصادی ناامن شود تا امنیت معیشت مردم به خطر نیافتد؛ فضا برای مفاسد اخلاقی نیز باید ناامن شود تا امنیت اخلاق و اعتقادات جامعه اسلامی به خطر نیافتد.

حجاب

اولویت فرهنگ و نمادهای اسلامی
این روزها که در کنار فشار تحریم های اقتصادی، خون طبقه متوسط و پایین جامعه توسط سوداگران ارز و سکه و مسکن و خودرو و ... و مجرمین اقتصادی، در شیشه شده و ضربات سنگینی بر اقتصاد جامعه اسلامی وارد آورده است، به همان نسبت، مطالبه عمومی در برخورد قاطع با مجرمان و مفسدان اقتصادی را در پی داشته است.
این در حالی است که در صورت اجرای فرامین رهبر معظم انقلاب اسلامی که سال ها پیش در قالب سیاست های کلی مبارزه با فساد به عنوان قانون بالادستی ابلاغ شد، هرگز امروز شاهد افسار گسیختگی کنونی اقتصادی نبودیم. چنین سرانجام تلخی، نتیجه عمل نکردن به قانون است که می تواند در حوزه های دیگر نیز بحران بیافریند.
مهم تر از قوانین اقتصادی، قوانین فرهنگی هستند که زیربنای اصلی امور دیگر از جمله اقتصاد، سیاست، امنیت و... هستند. عدم تأکید بر اجرای صحیح و دقیق قوانین فرهنگی سرانجامی بسیار اسفناک تر از موضوع اقتصاد را به دنبال خواهد داشت به خصوص اگر پای یکی از ارزش های بنیادین اسلامی که به عنوان نماد اسلام در دنیا شناخته می شود در میان باشد!

حجاب؛ هم شرع، هم قانون، هم حقوق مردم
در تاریخ پس از انقلاب اسلامی، از میان مسائل فرهنگی، هیچ مسأله ای همانند حجاب قدرت مانور نداشته است، چه بودنش و چه نبودنش! دلیل آن چیست؟
حجاب، هم حکم شرعی است، هم قانون است، هم حق مردم است، هم شعار و تبلیغ اسلام است، هم بسیار اجتماعی و برآمده از متن جامعه و بسیار در ارتباط با آن است. این ابعاد فوق العاده حجاب، موجب شده است که در نظام و جامعه اسلامی از جایگاه منحصر به فردی برخوردار باشد و همواره به عنوان سلاح راهبردی نظام اسلامی در همه جای جهان اعم از داخل و خارج کشور، در کانون توجه دوستان و دشمنان حکومت اسلامی قرار بگیرد.
سلاحی که گاهی در جبهه عقاید دینی، گاهی در جبهه سیاست، گاهی در جبهه اخلاق، گاهی در جبهه فرهنگ به عنوان یک سلاح کارآمد و پربسامد مورد استفاده قرار گرفته است. همین ابعاد متنوع و منحصر به فرد حجاب موجب شده که همواره از جبهه های مختلف نیز مورد هجوم قرار بگیرد. از جمله این تهاجمات، حمله جریان تحریف، از زاویه امنیتی است که با جدیدترین بروزرسانی و با تحریف سخنان یکی از ائمه جمعه، به کارزار با قانون حجاب آمده است. البته قبل از آن، تحریف مهم تری در خود مسأله حجاب صورت گرفته است که به آن می پردازیم.

تحریف قانون حجاب
شاید مهمترین تحریفی که از حکم شرعی و قانون حجاب صورت گرفته است طرح عنوان بی ریشه و بی اساسی با نام «بدحجابی» است که هیچ جایی در احکام شرعی و نیز قوانین نظام اسلامی که منطبق با احکام شرعی مقرر شده اند ندارد. یعنی برخلاف دیدگاه ترویج شده در بین مردم، جرمی به نام «بدحجابی» در احکام شرع و نیز قوانین نظام اسلامی وجود ندارد بلکه «رعایت نکردن حجاب شرعی» به عنوان یکی از جرائم عمومی که نیازمند شاکی خصوصی هم نیست مطرح شده است. به این معنا که، بدحجابی مصطلح امروزی یکی از مصادیق بی حجابی است و نظر حکم شرع و قانون، تفاوتی با بی حجابی ندارد و هر دو تحت عنوان «عدم رعایت حجاب شرعی» به عنوان یک جرم شناخته می شوند.
یکی از فلسفه های جرم دانستن «عدم رعایت حجاب شرعی» حفاظت از امنیت اخلاقی جامعه است چنان که آسیب در امنیت اخلاقی به عنوان یکی از حقوق عموم مردم، زمینه ساز ایجاد جرایم دیگر و نهایتاً سلب امنیت روانی و اخلاقی از دیگران است. بنابراین، همان گونه که عدم تحقق قانون «مبارزه با مفاسد اقتصادی» امنیت معیشتی مردم را به خطر انداخته است سرانجام «عدم رعایت حجاب شرعی» موجب به خطر انداختن امنیت اخلاقی و بازشدن ناگهانی دروازه بحران های بسیار بزرگ تر خواهد شد.
خلاصه این که، همان طور که برای تأمین امنیت اقتصادی جامعه، نباید مفسدان و سوداگران احساس امنیت کنند نمی توان بی توجه به امنیت اخلاقی جامعه، مجرمان نسبت به «رعایت حجاب شرعی» را در حصاری امن قرار داد چرا که این کار، موجب تشویق و ترغیب به زیر پا گذاشتن قانون «رعایت حجاب شرعی» شده و عواقب ناگوار اخلاقی و اجتماعی را به دنبال خواهد داشت؛ چنان که آسوده نهادن اخلال گران اقتصادی، اجحاف در حق عموم مردم بوده و به ضرر همه جامعه تمام خواهد شد!

نقش «ناامن سازی» در تحقق نهی از منکر
«منکر» را از آن جهت منکر می گویند که در ابراز خود در میان افراد جامعه اسلامی، در تنگنا و ناامنی قرار گرفته است؛ از این رو در عرف جامعه اسلامی «ناشناخته» و امری «مطرود» است. به عبارت دیگر، فشار افکار جامعه اسلامی، نوعی از ناامنی را برای انجام «منکر» و خلاف شرع و قانون و حقوق مردم ایجاد کرده است.
بر این اساس، ناامن سازی فضا، مؤثرترین تضمین عمل به قانون و جلوگیری از شیوع منکر به شمار می رود. نا امن سازی می تواند به وسیله غالب کردن فضای ارزش های اسلامی و ملی از طریق برنامه های فرهنگی و تبلیغی صورت گیرد یا این که حتی با استفاده از ابزارهای حاکمیتی محقق شود؛ گرچه اغلب به عنوان دو بازوی مکمل یکدیگر، طرد فکری و عملی ضدارزش ها و به عبارت دیگر، ناامن سازی فضای روانی و عملی ارتکاب منکر را محقق می کنند.

سیره اهل بیت در ناامن سازی فضا در ارتکاب جرائم اقتصادی
سیره امام علی علیه السلام در دوران چند ساله به دست گرفتن زمام حکومت جامعه اسلامی، در همه مسائل از جمله مسائل اقتصادی، به گونه ای بوده است که بر خلاف دوران خلفای سه گانه حقیقتاً هر گونه احساس امنیت را از مجرمین اقتصادی سلب می نمود یعنی بر احکام ارزش های دینی آن چنان اصرار و قاطعیت داشتند که ترس از انجام خلاف شرع، فضای جامعه را پُر می ساخت.

عقیل و آهن گداخته
به عنوان نمونه وقتی عقیل، برادر آن حضرت، بر خلاف قانون، متقاضی اختصاص یافتن مقداری از بیت المال شد، آهن گداخته را روبروی صورت او گرفت. این همه، در حالی بود که حضرت نسبت به فقر و تنگنای معیشتی برادر خود واقف بودند!
اگر آن روز، امیرالمؤمنین علیه السلام در برابر تخلفات اقتصادی چنین موضع قاطعانه ای را در دستور کار خود قرار نداده بودند، سایه سنگین امنیت فساد اقتصادی، امنت معیشتی افراد جامعه را به خطر می انداخت چنان که در دوران خلفای پیشین خصوصاً خلیفه سوم، حقوق اقتصادی مردم مورد تضییع قرار گرفت.

سیره اهل بیت در تأمین امنیت اخلاقی
دو نکته کلیدی در مقوله امنیت وجود دارد؛ اول این که امنیت، از ابعاد مختلفی مثل امنیت جانی، مالی، اخلاقی، معیشتی، عقیدتی و ... برخوردار است که همه آنها در یکدیگر تأثیرگذارند. نکته دوم این که، امنیت در همه ابعاد آن، نعمتی است که تا هست قدر آن دانسته نمی شود؛ چنان که رسول خدا صلّی الله علیه و آله می فرمایند: «نِعْمَتَانِ مَكْفُورَتَانِ الْأَمْنُ وَ الْعَافِيَة؛ [1] دو نعمت است که شکر آنها گزارده نمی‏شود: امنیّت و سلامتی.»
امنیت اخلاقی یکی از گونه های نعمت بزرگ امنیت است که آسیب دیدن آن در جامعه، گونه های دیگر امنیت جامعه را نیز با خطر جدی مواجه خواهند شد. از سوی دیگر باید توجه داشت که تأمین گونه های امنیت، اغلب، یکی از وظایف اصلی حکومت هاست.
از آن جا که در دوران رسول خدا صلّی الله علیه و آله، دستورات آن حضرت به عنوان حاکم وقت، الگویی برای حکومت اسلامی به شمار رفته و وظایف حکومت اسلامی را گوشزد می کند به یک مورد از فرمایشات ایشان در مورد مسأله حجاب اشاره می کنیم که نه تنها در مورد پوشش بلکه در مورد چگونگی راه رفتن در کوچه‌ها نیز هشدار می دهند و می فرمایند: «لَيْسَ‏ لِلنِّسَاءِ مِنْ‏ سَرَاةِ الطَّرِيقِ‏ وَ لَكِنْ جَنْبَيْهِ يَعْنِي وَسَطَهُ؛ [2] براي زن شایسته نيست در وسط مسير، راه برود، بلكه باید در كناره راه حركت كند.» قطعاً این اظهار نظر رسول خدا صلّی الله علیه، هم از جهت روانی و هم از جهت رفتاری، کسانی که بر خلاف این فرمایش عمل می کردند را در تنگنا قرار داده است.
اگر برخی اصرار دارند که برخورد با «عدم رعایت حجاب شرعی» را سلب امنیت افراد نشان دهند باید بدانند که اصرار بر بی حجابی، امنیت اخلاقی و فرهنگی جامعه را هدف قرار می دهد. در این صورت چگونه از حکومت اسلامی انتظار دارند امنیت یک جامعه را فدای امنیت ادعایی فردی کند؟

پی نوشت
[1] ابن بابويه، محمد بن على‏؛ الخصال‏، ناشر: جامعه مدرسين‏،  قم‏،  1362 ش‏، ج 1، ص 34.
[2] كلينى، محمد بن يعقوب، الكافي (ط - الإسلامية) - تهران، چاپ: چهارم، 1407 ق.

ایجاد امنیت آرمانی که یکی از مهمترین وظایف حکومت اسلامی به شمار می رود همانند درختی با شاخه های متعدد است که بر پایه اعتقادات و ارزش های دینی استوار شده است. هر چه از شاخه های درخت امنیت به سوی تنه و ریشه این درخت می آییم، اهمیت امنیت نیز افزایش می یابد. امنیت اخلاقی که مسأله حجاب یکی از پررنگ ترین نقش ها را در آن ایفا می کند در زمره تنه این درخت بلکه جزء اعتقادات ریشه ای به شمار می رود. برخورد با کسانی که با اصرار بر «عدم رعایت حجاب شرعی»، امنیت اخلاقی و اعتقادی جامعه دینی را در معرض خطر قرار می دهند یکی از وظایف روشن حکومت اسلامی است.

Plain text

  • تگ‌های HTML مجاز:
  • آدرس صفحات وب و آدرس‌های پست الکترونیکی بصورت خودکار به پیوند تبدیل می‌شوند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
4 + 2 =
*****