در صدر اسلام برای دشمنی با امام علی(علیهالسلام) بین مردم شربت به اسم معاویه پخش میکردند.
زندگی و حیات امیرالمؤمنین(علیهالسلام) پر است از تلاشهای دشمنان آن حضرت برای دور کردن مردم از ایشان، به گونهای که حدود شصت سال بر بالای منابر، برادر رسول خدا(صلیاللهعلیهوآله) را لعن میکردند البته موضوع به اینجا ختم نمیشود، بلکه موارد متعدد دیگری نیز در تاریخ نقل شده که به عنوان نمونه میتوان به این واقعه اشاره کرد که عبدالله بن احمد بن حنبل نقل میکند: من كودک بودم كه پدرم (احمد بن حنبل) دستانم را گرفته بود و مرا از پل عبور میداد، وقتی به مسجد رصافه (در بغداد) رسيديم، كوزهی بزرگی را دیدیم كه درون آن شیرینی و شربت خنک بود و گروهی از خدمتكاران نيز که كاسههايی در دست داشتند، مردم را چنین ندا میدادند: به عشق معاويه بن ابی سفيان از این شربت گوارا بنوشید!
من از پدرم پرسيدم: معاويه كيست؟
پدرم در پاسخ گفت: اينها گروهی هستند كه بغض كسی(علی بن ابی طالب) را در دل دارند كه هيچ بهانهای برای طعن و دشمنی با او ندارند و از این رو به دوستی و محبت دشمنانش روی آوردهاند.