متن مولودی ولادت امام هادی

متن مولودی ولادت امام هادی علیه السلام

رحیمی مهدی

تمام زاویه ها را کشیده ای قائم
آهای سرو قدِ سرترین٬سرت سالم

غزال “اُم ولد” نور چشم های جواد
پدر بزرگ شب قدر حضرت قائم
پدر غریب پدر آشنا پدر مظلوم
پسر مراد پسر مجتهد پسر عالم

نشانه های امامت تمام شد وقتی
شکفت کنج لبت خالی از بنی هاشم

تو با لباس سپیدی و بالباس سیاه
برای دیدن تو کعبه می شود عازم

درست نیمه ی ذی الحجه بعد حج هر سال
تو مَحرمی و حرم می شود تو را مُحرم

زیارتی به بلندای جامعه از توست
زیارتی که شب قدر می شود لازم

زیارتی که خودش هست “محتشم”پرور
درست کرده به کرّات “اکبر ناظم”

دوتا فقط همه ی راز جامعه ست بگو
فقط”بکم فتح الله” فقط “بکم یختم”

متن مولودی ولادت امام هادی علیه السلام

مرضیه عاطفی

ای نگاهت در مسیر کهکشان ها ماندگار
وسعت دستان تو بر سایه بان ها ماندگار

می شود ثابت به من در هر فرازِ «جامعه»
نام تو بین همه خطّ امان ها ماندگار

ما گدای سامرایت! سفره ها از لطف تو
پهن خواهد شد! در آن ها آب و نان ها ماندگار

شک ندارم از کرم آباد چشمانت هنوز
باغ آباد است و شوق باغبان ها ماندگار

چونکه همنامِ علی(ع) خواندت پدر٬ شد تا ابد
أشهدُ انّ علی(ع) بین اذان ها ماندگار

فعلتان خیر است و احسان عادت هر روزتان
تا ابد هستند آری مهربان ها ماندگار

سائل آمد پشتِ در٬ وقت سحر٬ حین غروب
اینچنین پایِ حرم شد آستان ها ماندگار

رفت با دستانِ پُر بی آنکه بشناسد تو را
می شوند اینگونه بی نام و نشان ها ماندگار

ده چراغِ عرش روشن! أنتَ هادیَ ٱلاُمم
آیه هایت هست در شمس و دخان ها ماندگار

سامرا با عشق تو آباد خواهد شد ولی
حرف تو این است باشد جمکران ها ماندگار!

متن مولودی ولادت امام هادی علیه السلام

 محمد مبشری

کِی به نظر , باده ی نابم کنی
رحم بر این حال خرابم کنی

گر که دلت نیست به من پس چرا
جلوه به بیداری و خوابم کنی

نقشه ی شیطان شده این دل , تو کاش
با نگهی نقش بر آبم کنی

نقش خودت بر دل من حک نما
تا که ز آیات کتابم کنی

با نظرت خاک شود کیمیا
می شود آیا که خطابم کنی

ذوب شدن در تو حیات من است
می شود آیا که مذابم کنی

ساقی میخانه شدن سخت نیست
گر تو نگاهی به شرابم کنی

جام و سبویم زِ میِ کوثر است
تا به لبم نغمه ی یا حیدر است

صفحه ی دیگر به دلم باز کن
دفتری از عاشقی آغاز کن

گوشه ی چشمی به تنعّم گشا
از منِ آشفته گره باز کن

تاب مده طرّه ی مشکین چنین
کمتر از این ای گل من ناز کن

نام خوشت را به زبانم نشان
جان مرا زمزمه پرداز کن

دم بزن از سرِّ کبیره به دل
سینه ی ما را حرم راز کن

عرصه ی میدان بلا پهن شد
شیرِ دگر آمده اعجاز* کن

ای دل من جانب جانانه ات
با پر بشکسته تو پرواز کن

بال بزن تا که هدایت شوی
طائر درگاه ولایت شوی

*اشاره به ماجرای انداختن آن حضرت در قفس شیرها .

بال گشا هادی جان آمده
چشمه ای از سرِّ نهان آمده

عالم هستی همه جسم است و بر
پیکر بی روح چو جان آمده

تا که ضلالت برود از جهان
روح هدایت به جهان آمده

غنچه شکوفه زده بر شاخسار
یا گلی از باغ جنان آمده

جلوه ی تامِ کَرمِ کردگار
نور کرامت به عیان آمده

ماه و ستاره به کناری رَوید
حضرت خورشید زمان آمده

روشنی چشم امام جواد ( ع )
نور دو چشم همگان آمده

از افق عشق , نشانه دمید
غنچه ی دامان سمانه دمید

جرعه زن از جام محبت شویم
تا که به میخانه ی حیرت شویم

باده دهید از خُم ناب غدیر
تا همه سرمست محبت شویم

جام غدیر از کرمت باز شد
تا همه مهمان ولایت شویم

گر که عنایت کنی ام ای کریم
ریزه خورِ خوان کرامت شویم

ظرف دل ما بگشا تا دگر
بهره ور از بارش رحمت شویم

جامعه را 《 جامعه ای 》باز گو
تا که به سوی تو هدایت شویم

اذن نجف را بده و سامرا
راهیِ کویت به زیارت شویم

زائر خاک تو شدن فخر ماست
هدیه ی مولودی تو کربلاست

مهر تو دل را چه خدایی کند
قلب مرا عقده گشایی کند

نام تو در سینه ی هر عاشقی
حال و هوا را چه خدایی کند

هر تپش قلب صدایت زند
زمزمه ی عشق ندایی کند

روشنی ات هر چه حجاب از دل است
می بَرد و باز گشایی کند

جمله پی تو , تو به دنبال آن
تا که حسین جلوه نمایی کند

امر نمودی به کسی تا رود
کرببلا تا که دعایی کند

ذره ای از تربت او هدیه کن
تا که مرا کرببلایی کند

تا که رهایم کنی از این قفس
گوشه ای از نیمه نگاه تو بس

متن مولودی ولادت امام هادی علیه السلام

رضا رسول زاده

شروع عشق به نام خدا به نام شما
من آفریده شدم تا شوم غلام شما

هزار شکر نبوده هنوز روی سرم
به غیر سایه ی لطف علی الدوام شما

کبوتر دل من که نمی پرد همه جا
از آن زمان که گرفتار شد به دام شما

به پاسبانی صحن تو صد چو جبرائیل
نشسته اند شب و روز, روی بام شما

خوشا به حال کسی که شده در این دنیا
مسیر زندگی اش روشن از کلام شما

شما تمامی دار و ندار ما هستید
همیشه آبرو و اعتبار ما هستید

جهان به زیر قدوم تو خار می گردد
نفس بزن که دو عالم بهار می گردد

برای عرض ارادت به محضرت, خورشید
به سمت گنبد تو رهسپار می گردد

یکی دو شب که نه, هر شب به سامرا, مهتاب
دم رواق تو مثل غبار می گردد

اگر که تیغ دو ابروت می کشد, جانم
هزار بار به پایت نثار می گردد

اگر به عشق تو مردم, شما نخور غصه
یک عاشقت کم از این صد هزار می گردد

به عشق, زنده بود هر کسی فدای تو شد
و خوش به حالش اگر خاک سامرای تو شد

دلم بهانه گرفته, بهانه ات هادی
نشسته سائل تو پشت خانه ات هادی

اگر به نیمه ی ذی الحجه اعتکاف کنم
شوم مقیم, در آن آستانه ات هادی

بخوان تو جامعه ای که دوباره دلتنگم
برای زمزمه ی عاشقانه ات هادی

به عرش, نقل محافل, بیان مدح شماست
بیان منقبت بی کرانه ات هادی

تو آمدی که گرفتاری ام شروع شود
شوم اسیر تو و آب و دانه ات هادی

تو آمدی که بدانم جلال یعنی چه!
تو آمدی که ببینم جمال یعنی چه!

بخوان حدیث محبت, دل مرا ببری
بگیر دست مرا تا به سامرا ببری

ببین که دور و بر من غریبه بسیار است
بگیر دست مرا, سوی آشنا ببری

تو رهنمای منی, تا نیامده شیطان
بگیر دست مرا تا سوی خدا ببری

همه یقین من این است, راه حق آنجاست
به هر کجا که دلت خواسته مرا ببری

به آن ضریح تو سوگند می دهم آقا
مرا تو یک شب جمعه به کربلا ببری…

…که روضه خوان بشوم در حریم خون خدا:
میان آن همه لشکر…حسین شد تنها…

متن مولودی ولادت امام هادی علیه السلام

 محمود ژولیده

روزی ما شد در این ظلمت جمال آفتاب
خوش درخشیدیم در ظل کمال آفتاب

ذره ای بودیم و گردیدیم مال آفتاب
آمدیم آگه شویم از شرح حال آفتاب

وه چه شیرین است صحبت از وصال آفتاب
ما کجا تمثیل روی بی مثال آفتاب

اذن دادند و خریدند و بها دادند باز
ناز کردند و رها کردند و جا دادند باز

ما از اول ریشه خود را ولایت یافتیم
از همان روز ازل راه هدایت یافتیم

ذات خود را بی تمنا در عنایت یافتیم
ابتدا تا انتها را , تا به غایت یافتیم

راه خود را چارده گونه حکایت یافتیم
خویش را در لابلای این روایت یافتیم

ما اضافات گل آن چارده هادی شدیم
چارده قرن است در هر لحظه امدادی شدیم

چارده انسان کامل را به ما بخشیده اند
چارده قرآن نازل را به بخشیده اند

چارده دریا و ساحل را به ما بخشیده اند
چارده دستان فاضل را به ما بخشیده اند

چارده مولای عادل را به ما بخشیده اند
چارده طی مراحل را به ما بخشیده اند

پس نداریم آرزویی جز صراط المستقیم
زلف ما خورده گره با این کریمان کریم

هر یک از این چارده را رمز و رازی بیشتر
هادی دین را و لیکن دلنوازی بیشتر

دومین ابن الرضا را هست نازی بیشتر
هرکه با لطفش نشیند دلنوازی بیشتر

با دل عاشق کند معشوق بازی بیشتر
هرکه خواهد معرفت او را نیازی بیشتر

مکتب او شیعه را تا حق هدایت می کند
با زیارت نامه تدریس ولایت می کند

در زیارت جامعه , هر فیض می بارد از اوست
گر زیارات غدیریه صفا دارد از اوست

هرکه دستی بر دعا هر لحظه بردارد از اوست
هرکه احکام خدا را فرض بشمارد از اوست

زائر قبر رضا هر سجده بگذارد از اوست
در دل ما هرکه بذر روضه می کارد از اوست

هر که با هادی است,محبوب المساکین می شود
شیعه هادی است , هادی المضلین می شود

هادی دلهاست حب حضرت ابن الجواد
قبله جانهاست قدّ و قامت ابن الجواد

بر فلک مولاست ذات خلقت ابن الجواد
کاشف غمهاست نور طلعت ابن الجواد

والی والاست ما را طینت ابن الجواد
عالم بالاست ذیل دولت ابن الجواد

اوست فرزند جواد و حضرت نورُ الفواد
هم جواد بنُ الجواد بنُ الجواد بنُ الجواد

نام زیبایش علی , روی دل آرایش علی
قد رعنایش علی,رخسار یکتایش علی

نقش سیمایش علی , کُنهِ تولایش علی
خلق والایش علی , اعلای اسمایش علی

دین و دنیایش علی , مقصود و عقبایش علی
مهر و امضایش علی , جنات و مینایش علی

بر محبانش مجیر است و بشیر است و نذیر
رمز میلادش غدیر است و غدیر است و غدیر

چون نظر بر قلب پر از مهر شاگردان کند
نام ابن مهزیارش جلوه هر دوران کند

مرقد عبدالعظیمش فخر بر ایران کند
کربلایی در دل ایران بنا اینسان کند

کارهای سخت را با یک نظر آسان کند
کاش ما را بر قدوم مهدی اش قربان کند

بهر میلادش اگر لبخند بر دلها نشست
عید قربانش صفا , عید غدیرش مروه است

با وجودی که بُوَد مهدِ معارف محفلش
گاه در تبعید و گاهی کنج زندان منزلش

با اسارت با جسارت آشنا جان و دلش
یاد عمه زینب و آن ناقه بی محملش

چشم او از اشک دریا بود و چهره ساحلش
کربلا را دید ویران , مثل روز اولش

سامرا ویرانه اما راه دین آباد ماند

متن مولودی ولادت امام هادی علیه السلام

 رضا رسول زاده

اگر رزق من سامرایی نمی شد
نصیبم مقام گدایی نمی شد

اگر قابلیت نمی داشت قلبم
ز چشم کریمت عطایی نمی شد

به اذن تو سجاده را پهن کردم
لب من که وا به دعایی نمی شد

یقینا اگر مادر تو نمی خواست
دل من برایت هوایی نمی شد

اگر که ضریح تو جلوه نمی کرد
ز باغ جنان رونمایی نمی شد

شبیه جهنم جهان بود اگر که
به نور رخت روشنایی نمی شد

تو در جامعه شرح توحید دادی
که بی جامعه دل خدایی نمی شد

اگر آن زیارت نمی ماند از تو
دل عارفی کبریایی نمی شد

و هر سالکی سیر کامل نمی کرد
اگر از تو این رهگشایی نمی شد

کلیمانه مداحی خویش کردی
تو را بهتر از این ثنایی نمی شد

شما مهبط نور وحی الهید
بشر بی شما رهنمایی نمی شد

شما معدن رحمت و گنج علمید
نبودید, دنیا که جایی نمی شد

چو ویرانه می شد, لجن زار می شد
یقین غیر ظلمت سرایی نمی شد

شما باب ایمان و سر خدایید
خدا می شدید حق چو آیینه می شد

نبودید اگر که پناه خلائق
از این تنگناها رهایی, نمی شد

اگر در سقیفه خیانت نمی شد
به فرزند زهرا جفایی نمی شد

نمی شد تعارف به او جامی اصلا
در آنجا چنین ماجرایی نمی شد

خدایا چه می شد که از زهر, قلبش
جوادی نمی شد, رضایی نمی شد

به دنبال مرکب پیاده نمی رفت
اسیر مسیر بلایی نمی شد

چنین که شده زخم پاهایش, ای کاش
دگر دختری پاحنایی نمی شد

دل شب پی ناقه ای در بیابان
ز سیلی شکسته صدایی نمی شد

دگر آبروی رقیه نمی رفت
اگر احتیاجش عصایی نمی شد

ائمه اگر به شهادت رسیدند
یکی مثل آن کربلایی نمی شد

همه لااقل یک کفن داشتند و
تنی دفن با بوریایی نمی شد

و یا پیکری زیر پایی نمی ماند

متن مولودی ولادت امام هادی علیه السلام

رضا باقریان

شمیم عطر رحمت می‌وزد از کوچه‌ها امشب
دوباره دیده شد در آینه وجهِ خدا امشب

میان گاهواری که ملک گهواره جنبان است
به جلوه آمده روی علیِ مرتضی امشب

بخوان چندین فراز از جامعه در نیمه شب امشب
که حال دیگری دارد مناجات و دعا امشب

چرا باید به دارو و دوا و نسخه دل بندم
چرا که نام هادی می‌شود درد و دوا امشب

ز یمن مقدم مولود زهرا حضرت هادی
شده آیینه‌بندان خانه‌ی ابن‌الرضا امشب

شبیهِ کنج ایوانِ طلا در کنج این هجره
نشستن پای گهواره عجب دارد صفا امشب

دخیلِ دامن این نازدانه شهر پیغمبر
نمایان شد که فرقی نیست در شاه و گدا امشب

نه اینکه در مدینه کوچه‌های شهر روشن شد
چراغان می‌شود از نور او عرض و سما امشب

شب میلاد ساقی پر کند جام مرا از مِی
چه شوری در زمین و آسمان گشته به پا امشب

شده عرش برین شهر پیمبر لیک می‌دانم
خبرهایی است در هر جای جایِ سامرا امشب

دمِ باب‌الجواد آنگونه خیل زائران دیدم
که گفتم هست این میخانه هم دارالشفا امشب

متن مولودی ولادت امام هادی علیه السلام

حسین ایمانی

خَبَرش آمده که عرش چراغان شده است
خنده مهمانِ لبِ حضرتِ باران شده است

گُلِ لبخـند که آمد به لبِ مادرتان
همه یَ عرشِ خدا شاد وُ غزلخوان شده است

سفره ای پُر بَرَکت پَهـن شده در دنیا
نان خورَش حـاتم وُ ایّوب وُ سلیمان شده است

خوش به حالِ دلِ هرکس که به او دل داده
میـهمانِ حـرَمَش زائرِ سبحان شده است

دَم به دَم شکرِ خدا کُن که به او دل دادی
گِـرِه اُفـتاده به کارَت تو بگـو یا هادی

مکتَبَـش مصطفوی وُ نَسَبَش مولایی
نَفَـحات وُ حـرکات وُ نَفَسَش زهرایی

وارثِ صبر وُ کراماتِ عمویَش حسن است
خُلق وُ خویَش…بَر وُ رویَش…همه عاشورایی

آبرودار شـود سائل وُ مِسکـینِ حرم
خوش به حالِ دلِ ما که شده سامّرایی

آمد و شادی وُ سبزی وُ طراوت آورد
وَ به یُمنِ قدمَش خاک شده رویایی

صف ببندید مَساکـینِ حـرم با شادی
صِلِه یِ کرب وُ بلا می دهد امشب هادی

آمده تا دلِ طـوفان زده آرام شود
حج نَرَفته حرمی صاحبِ اِحرام شود

علوی نام وُ مَرام است عجب نیست اگر…
وارثِ بیـرقِ جاءَالحَـقِ اسلام شود

او نگاهی بُکُند فُلک وُ فَلَک می گردد
شیرِ حَق کرد نَظَر شیرِ ژیان رام شود

قابی از سجده یِ سجّاد وُ کلامِ باقر…
با دَمِ صادق وُ کاظم اگر اِدغـام شود

می شود صفحه یِ خشکِ دلِ ما آبادی
زائرِ سامِـرِه شد هر که صـدا زد هادی

زائران حرم وُ صحن وُ سَرا را عشق است
عاشقانِ نقی وُ اسمِ شما را عشق است

هر کسی جامعه می خواند وُ حالی دارد…
در حریمِ پسرِ جود وُ سَخا را عشق است

نوه یِ حضرتِ سلطان وُ مسیرِ فرج وُ…
دلبرِ خوش سخن وُ میرِ وِلا را عشق است

سامرایی شده ها ماهِ نَوا نزدیک است
گریه وُ سینه زنی…کرب و بلا را عشق است

مشهد وُ سامرهُ و کرب وُ بلا می گویند…
صاحب الاَمر کجایی وُ تو را می جویند

متن مولودی ولادت امام هادی علیه السلام

مهدی رحیمی

تمام زاویه ها را کشیده ای قائم
آهای سرو قدِ سرترین٬سرت سالم

غزال “اُم ولد” نور چشم های جواد
پدر بزرگ شب قدر حضرت قائم

پدر غریب پدر آشنا پدر مظلوم
پسر مراد پسر مجتهد پسر عالم

نشانه های امامت تمام شد وقتی
شکفت کنج لبت خالی از بنی هاشم

تو با لباس سپیدی و بالباس سیاه
برای دیدن تو کعبه می شود عازم

درست نیمه ی ذی الحجه بعد حج هر سال
تو مَحرمی و حرم می شود تو را مُحرم

زیارتی به بلندای جامعه از توست
زیارتی که شب قدر می شود لازم

زیارتی که خودش هست “محتشم”پرور
درست کرده به کرّات “اکبر ناظم”

دوتا فقط همه ی راز جامعه ست بگو
فقط”بکم فتح الله” فقط “بکم یختم”

متن مولودی ولادت امام هادی علیه السلام

 محمد حسن بیات لو

آسمانیست جلوه های شما
روی چشمان ماست جای شما

حضرت جبرئیل با بالش
طاق نصرت زده برای شما

هرکسی که شنیده گفته چنین
بی نظیرست ربنای شما

همه ی برگ های پاییزی
میشود سبز زیر پای شما

باهمین دست خالی ام دارم
چشم امیّد بر عطای شما

و برای قیامتم کافیست
نخی از گوشه ی عبای شما

از مسیر خطا برم گرداند
روشنایی ردّ پای شما

افتخار تمام ما این است
شده آقای ما -گدای شما

شب برای خودش سلیمان است
زائر صبح سامرای شما

عشق ما بر شما ارادی نیست

عشق ما جز امام هادی نیست

ای صفا بخش انجمن هادی
رونق یاس و یاسمن هادی

گل خوش عطر و بوی زیبارو
علت رویش چمن هادی

دهمین نور محض آل الله
پدر دومین حسن هادی

درجمال تو منعکس شده است
روشنایی پنج تن هادی

در قنوتت فرشته ها بودند
به دو دست تو بوسه زن هادی

بی نظیری در انتقاد و کلام
هستی استاد در سخن هادی

شیر در پرده را که جان دادی
روح تازه بده به من هادی

روز محشر در ازدحام بیا
نام ما را صدا بزن هادی

همه محتاج یک دعای توایم
حاجت قلب مرد و زن هادی

وا کن از کاروبار ما گره را

تا ببینیم ماه -سامره – را

آستانت همیشه پا بر جا
ابتدایت همیشه نا پیدا

ای علی چهارم شیعه
نوه ی اول امام رضا

ایها الهادی ای امام نقی
دهمین حجت ای امام هدی

صاحب اقتدار و شوکت حق
رهبر و مقتدای مذهب ما

با وجودت همیشه مینازیم
به تمام اهالی بالا

اعتقادات ما درست شده
با فرازهایی از دعای شما

جامعه ساز ماست جامعه ات
نسخه ی رشد روح انسانها

نگذاری به سینه ها داغِ
دیدن صحن سامرایت را

در زمانت سه بار شد تخریب
بارگاه شریف کرب و بلا

ای ولی خدا زبانم لال
تو کجا مجلس شراب کجا؟

ظرف غمهای تو لبالب بود
اشک تو نذر اشک زینب بود