خداوند متعال حضرت آدم و حوا را بر روی زمین خلق کرده و هدف این بود که روی زمین باشند.
شبهه: مضحک‌ترین داستان ادیان، داستان خروج انسان از بهشت است، خدا انسان را به خاطر خوردن یک سیب از بهشت بیرون می‌کند، سپس 124 هزار پیامبر را می‌فرستد و میلیون‌ها نفر را به کشتن می‌دهد، تا او را به بهشت برگرداند.
در پاسخ به این شبهه چند نکته بیان می‌شود:
نکته اول: در اینکه آن بهشتی که حضرت آدم در آن بوده آیا همان بهشت برین است یا خیر؟ اختلاف نظر وجود دارد و اکثر علما معتقدند که آن محل، تنها جنت و باغی بزرگ بوده و بهشت اصلی نبوده است؛ زیرا مخالف خدا و دشمن الهی به آن بهشت راه ندارد، اما شیطان با آن‌که رانده شده‌ی درگاه الهی بود، وارد آن بهشت شد، همچنین طبق آیات مختلفی از قرآن کریم، هر کس وارد بهشت شود، در آن جاودانه می‌ماند و هرگز از آن اخراج نمی‌شود، در حالی‌که حضرت آدم و هوا و شیطان هر سه از آن اخراج شدند، لذا بعید است آن بهشتی که حضرت آدم و حوا در آن سکونت داشتند، بهشت برین و اصلی باشد.
نکته دوم: هدف خداوند متعال از اول هم همین بوده است که انسان در دنیا قرار گرفته و با اختیار و انتخاب خود مسیر عبادت و بندگی را طی کرده و تکامل اختیاری داشته باشد؛ قرآن کریم در این باره می‌فرماید: « وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنْسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ [ذاریات/56] و جن و انس را جز برای اینکه مرا بپرستند نیافریدیم» و این عبادت و بندگی باید از روی اختیار و انتخاب خود انسان باشد لذا فرمود: «إِنَّا هَدَيْنَاهُ السَّبِيلَ إِمَّا شَاكِرًا وَإِمَّا كَفُورًا [انسان/3] ما راه را به او نشان دادیم یا سپاس‌گزار خواهد بود یا ناسپاس» بنابراین هدف خداوند متعال از خلقت انسان رشد و تعالی اختیاری انسان بوده و اینکه او خود مسیر هدایت را انتخاب کند.
بر این اساس، این تفکر که خداوند متعال می‌خواهد به زور انسان را دوباره به بهشت برگرداند، غلط است، برای خدا هیچ فرقی نمی‌کند که همه انسان‌ها به جهنم بروند یا بهشت لذا فرمود: «إِن تَكْفُرُواْ فَإِنَّ اللَّهَ غَنىٌِّ عَنكُمْ وَ لَا يَرْضىَ لِعِبَادِهِ الْكُفْر[زمر/7] اگر كافر شويد [زيانى به خدا نمىرسانيد زيرا] خدا از شما بىنياز است، و كفر را براى بندگانش نمىپسندد» یعنی خداوند از تمام انسان‌ها بی‌نیاز است، لذا سود و ضرر رفتن به بهشت و یا جهنم به خود انسان می‌رسد.
نکته سوم: خداوند حکیم است و بر طبق حکمت او، واجب است تمام کارهایی که هدایت انسان متوقف بر آن‌هاست را انجام دهد تا حکمت خدا زیر سوال نرود، بر این اساس لازم است پیامبرانی برای هدایت انسان بفرستد و همراه آنان کتاب مقدس بفرستد و دستورات خود را به انسان برساند. لذا قرآن کریم می‌فرماید: « وَإِنْ مِنْ أُمَّةٍ إِلَّا خَلَا فِيهَا نَذِيرٌ [فاطر/24] و هیچ امتی نبوده مگر آن‌که در میان آنان بیم دهنده‌ای گذاشته است».
بنابراین خداوند متعال نمی‌خواهد به هر قیمتی که شده انسان را به بهشت برگرداند، بلکه خداوند زمینه هدایت شدن همه انسان‌ها را فراهم آورده و آن‌ها را مختار گذاشته تا خودشان مسیر زندگی خود را تعیین کنند و با اختیار خود بهشت یا جهنم بروند.
جنگ‌هایی هم که بین مومنان و منکران صورت گرفته بر همین اساس است، برخی انسان‌ها با خدا عناد داشته و به هیچ وجه مسیر درست و مسیر انبیا را انتخاب نکرده و نمی‌کنند، آنان برای رسیدن به مقاصد شوم خود انبیا را مانعی بزرگ می‌دیدند، لذا انصار و اعوان خود را جمع کرده و به جنگ با انبیا و پیروان آنان و دین و شریعت می‌آمدند، به همین خاطر کشت و کشتار به وجود آمد.
بنابراین هدف خداوند متعال از خلقت حضرت آدم و حوا آمدن روی زمین و رشد و تکامل اختیاری بود و اینکه بنی‌آدم خودشان مسیر زندگی خود را انتخاب کنند و به بهشت یا جهنم بروند.
شبهه: مضحک‌ترین داستان ادیان، داستان خروج انسان از بهشت است، خدا انسان را به خاطر خوردن یک سیب از بهشت بیرون می‌کند، سپس 124 هزار پیامبر را می‌فرستد و میلیون‌ها نفر را به کشتن می‌دهد، تا او را به بهشت برگرداند.
پاسخ: خداوند متعال نمی‌خواهد به هر قیمتی که شده انسان را به بهشت برگرداند، بلکه خداوند زمینه هدایت شدن همه انسان‌ها را فراهم آورده و آن‌ها را مختار گذاشته تا خودشان مسیر زندگی خود را تعیین کنند و با اختیار خود بهشت یا جهنم بروند.