- گاهی تفکرات نگران کننده که هنوز به وقوع نیپوسته، خود عاملی برای ایجاد ترس و نگرانی و اضطراب در ما می‌شود. غافل از آنکه خود عامل واقعی هنوز اتفاق نیفتاده! پس بهتر است افکار ناراحت کننده خودمان را که باعث نگرانی و اضطراب می‌شوند را تغییر بدهیم.
مدتی است که به شدت نسبت به آینده احساس ناامیدی می‌کنم و ترس از این دارم که مثلا ده سال آینده، همچنان تنها باشم! می‌ترسم که هیچ وقت دیگر یک اتفاق خوب احساسی برای من نیفته یا هیچ وقت نتوانم با فرد ایده آل ذهنی‌ام آشنا شوم و همیشه تنها بمانم. احساس می‌کنم تحمل این زندگی کسالت بار به تنهایی خیلی سخت است و از پیدا کردن یک همراه هم ناامید شدم. ترس از اینکه در پیری همچنان تنها باشم مرا دیوانه می‌کند. لطفا مرا راهنمایی کنید.
پاسخ مشاور:
نگرانی شما بابت تنهایی و آینده قابل درک است، اما چند نکته حائز اهمیت است:
1. اینکه احساس تنهایی می‌کنید و نگران هستید که در آینده تنها بمانید و ... همین احساس باعث ایجاد ناامیدی و احساس یأس و نگرانی شما شده است؛ یعنی چیزی که هنوز به وقوع نپیوسته، باعث نگرانی و اضطراب شما شده است. به عبارتی یک مسئله ذهنی (نگرانی از تنهایی در آینده) که هنوز واقعیت خارجی ندارد، باعث ایجاد این احساس نامطلوب در شما شده است.
پس در ابتدا باید متوجه شوید که این نوع تفکر و ذهنیت شماست که باعث ایجاد این نگرانی و ناامیدی در شما شده است. لذا اگر این تفکر و ذهنیت خود را تغییر بدهید، می‌توانید به راحتی این یأس و ناامید و اضطرابتان را برطرف کنید. برای تغییر ذهنیت و تفکرتان توصیه می‌کنم باورهای دینی به خصوص بحث توکل به خدا را در خودتان تقویت کنید. در حدیثی از امام على (عليه‌السلام) آمده که فرمود: «مَنْ تَوكَّلَ عَلَى اللّه ذَلَّتْ لَهُ الصِّعابُ وَتَسَهَّلَتْ عَلَيْهِ الأَْسْبابِ؛ هر كس به خدا توكل كند، دشوارى ها براى او آسان مى‌شود و اسباب برايش فراهم مى گردد.»[1] طبق این حدیث اگر ما انسان‌ها به خدای متعال توکل کنیم، تمام مشکلات و مصائب زندگی سهل و آسان می‌شود و حتی مشکلات هم به راحتی برطرف خواهد شد؛ چون وقتی دل انسان از آرامش خداوند پر باشد، ذهن انسان به خوبی کار می‌کند و طبیعتا حس خوبی را در خودش احساس می‌کند و در نهایت منجر به رفتار درست و گشایش در کارها خواهد شد. اما وقتی ذهن و دل انسان نا آرام و مشوش باشد، طبیعتا احساس خوب و رفتار درستی پدیدار نخواهد شد و گشایشی هم اتفاق نمی‌افتد. لذا لازم است توکل برخدا را به عنوان یک اصل در زندگی خود تبدیل به یک باور قلبی کنید.
2. اینکه بخواهید صرفا بخاطر ترس از تنهایی با کسی ازدواج کنید، بدون اینکه به تناسبات و ملاکهای ازدواج توجه کرده باشید، این تصمیم کاملا اشتباهی است. لذا باید توجه داشت که ترس از تنهایی، یگانه انگیزه شما برای ازدواج نباشد تا به عبارتی از هول حلیم توی دیگ نیفتید!
البته از آن طرف هم نباید در زمینه انتخاب همسر دچار ایده آل گرایی شد و انتظار یک شاهزاده بدون عیب و نقص بود، بلکه باید واقع بین بود و موردی را که بالای 70 درصد تناسب کافی را داشته باشد انتخاب کرد و بیش از این ضرورتی ندارد.
3. برای ازدواج و همسریابی راههایی وجود دارد؛ از جمله اینکه نسبت به بعضی از ملاکهای ازدواجتان که چندان ضرورتی هم ندارد؛ مانند تحصیلات بالا کوتاه بیاید یا مثلا توقعات مادی خود را کم کنید و سعی کنید در مجالس مختلف به خصوص مجالس زنانه وقتی حرف از ازدواج و مهریه و مسائل مادی می‌شود حتما بیان کنید که شما اهل مهریه و توقعات مادی نیستید. بیان این نکات در مجالس مختلف می‌تواند نشانه‌هایی از ویژگی شاخص شما باشد که دیگران بدین واسطه پی به ویژگی‌های مطلوب شما ببرند و شما را به عنوان یک مورد مناسب برای ازدواج ارزیابی کنند.
جهت مطالعه بیشتر راههای همسریابی می‌توانید به لینک ذیل مراجعه کنید.
https://btid.org/fa/news/82158
جهت شرکت در بخش انجمن این مطلب می توانید به لینک ذیل مراجعه کنید.
http://btid.org/node/155991
پی‌نوشت:
[1]. غررالحكم، ج5، ص425، ح9028