چندی قبل درحالی شاهد هدف قرار گرفتن تاسیسات نفتی آرامکو در بندر جده عربستان توسط جنبش انصارالله یمن بودیم. این بندر بیش از 600 کیلومتر از مرزهای شمالی یمن فاصله دارد. پیشرفته‌ترین سامانه‌های ضد هوایی در عربستان سعودی استقرار پیدا کردند و سعودی با سالانه بیش از 82 میلیارد دلار، از لحاظ بودجه نظامی حتی بالاتر از روسیه قرار گرفته است و به روزترین تجهیزات نظامی را از ایالات متحده خریداری کرده است.
چندی قبل درحالی شاهد هدف قرار گرفتن تاسیسات نفتی آرامکو در بندر جده عربستان توسط جنبش انصارالله یمن بودیم. این بندر بیش از 600 کیلومتر از مرزهای شمالی یمن فاصله دارد. پیشرفته‌ترین سامانه‌های ضد هوایی در عربستان سعودی استقرار پیدا کردند و سعودی با سالانه بیش از 82 میلیارد دلار، از لحاظ بودجه نظامی حتی بالاتر از روسیه قرار گرفته است و به روزترین تجهیزات نظامی را از ایالات متحده خریداری کرده است. این حمله موشکی انصارالله به تاسیسات نفتی آرامکو و عدم رهگیری این موشک‌ها توسط سیستم‌های ضدهوایی عربستان از جمله سامانه موشکی پاتریوت پیامی را با خود داشت و آن اینکه گرچه عربستان سرمایه گذاری سنگینی را در سال‌های اخیر در زمینه نظامی انجام داده است اما علی رغم این هزینه هنگفت کماکان در مقابل سیستم‌های موشکی آسیب پذیر است.
به دیگر سخن آسیب پذیری عربستان در مقابل جنبش انصارالله به طریق اولویت حاکی از عدم قدرت ایستادگی ریاض در مقابل سیستم‌های پیشرفته جمهوری اسلامی است. بر خلاف نظر برخی از کارشناسان و نظراتی که توسط ایشان به بخشی از افراد جامعه القاء شده، حمایت جمهوری اسلامی از جنبش‌های اسلامی منطقه از جمله انصارالله یمن را نه تنها عامل شوربختی جامعه ایرانی تلقی نمی‌کنم، بلکه معتقدم که همین حرکات صورت پذیرفته توسط انصارالله و جنگ فرسایشی پنج ساله با عربستان سعودی که سعودیها را با چالش حیثیتی مواجه کرده است، به منزله سرعت گیری عمل می‌کند، برای جلوگیری از بلند پروازی‌های بن سلمان و هیات حاکمه سعودی. تا صرفا با اتکای بربودجه بالای نظامی که این کشور را در زمره پنج کشور اول دنیا از این حیث قرار می‌دهد، جسارت ماجراجویی نظامی را در منطقه پیدا نکنند. از طرفی انصارالله یمن پس از حمله به این تاسیسات نفتی، اعلام می‌کند که این حمله موشکیِ آزمایشی، موفق بود برای حمله به سرزمین‌های اشغالی.
از اینرو سفر چند روز پیش نتانیاهو به ریاض و دیدار با بن سلمان ولیعهد سعودی و همچنین مایک پامپئو وزیر خارجه ایالات متحده را باید در چارچوب نگرانی مشترک اسرائیل و سعودیها در زمینه مسائل منطقه‌ای ارزیابی کرد. که شاید این مسئله را باید در زمره آخرین تلاش‌های ریاض و تلاویو در زمینه مبارزه با تهران به عنوان حامی اصلی انصارالله یمن در دوران کوتاه باقی مانده از ریاست جمهوری ترامپ دانست. چرا که با روی کار آمدن بایدن و فشارهای احتمالی حقوق بشری بر عربستان و عدم همراهی بایدن با سیاست‌های سعودیها که در برخی موارد با موضع گیری منفی جو بایدن نسبت به جنگ صورت گرفته عربستان و یمن همراه بود، ماه عسل چهارساله سعودیها در منطقه به پایان می‌رسد و این دیدارها در آخرین لحظات زمامداری دونالد ترامپ تلاشی است برای دریافت نتیجه و برخی امتیازات لازم در دقیقه 90 از سعوی سعودیها به همراه اسرائیل.
به نظر می‌رسد اگر تهدیداتی مانند انصارالله یمن یا حزب الله لبنان برای عربستان و اسرائیل موجود نبود الان صحبت نه از تحریم و گرانی‌های درون جامعه کشورمان، بلکه صحبت از چگونگی دفع تهدید از درون سرزمین ایران بود. چرا که سرمستی ناشی از درآمد کلان نفتی و هزینه بالای نظامی برای ریاض انگیزه ساز ماجراجویی‌های نظامی در منطقه و علیه منافع کشورمان برای بن سلمان را فراهم می‌کرد، کما اینکه پیشتر نیز در صحبت‌های مقامات سعودی چنین کدهایی را دریافت کرده بودیم.