نقش مسیحیت در جنگ جهانی دوم

نقش مسیحیت در جنگ جهانی دوم

تبلیغات کلیساهای مسیحی راجع به نقش آن‌ها در جنگ جهانی دوم در کشورهایی مانند ایتالیا، یوگسلاوی، آلمان به گونه‌ای است که اکثر مسیحیان بر این باورند که مسیحیت در بهترین وضعیت، یک نقش قابل تحسین داشته و در بدترین وضعیت نقش سکوت داشته است. با این حال به نظر می‌رسد که بسیاری از اعتقادات فاشیست‌ها و نازی‌ها ریشه در تربیت مسیحی آن‌ها در کلیسا، مدرسه و سنت مسیحی دارد. احساسات ضد یهودی و نژادی از فلسفه جدید یا ایدئولوژی صرف به وجود نیامد بلکه از قرن‌ها موعظه مسیحیان علیه یهودیان، کافران و بدعت‌گذاران و همچنین جنگ‌های مقدس حاصل شد. علاوه بر این، جنگ‌های مقدس و منتسب به اراده الهی در کتاب مقدس و جنگ‌های مسیحیان در طی قرون متمادی، مسیحیان را قانع کرد که جنگ‌های تهاجمی آن‌ها نه تنها قابل دفاع است بلکه اخلاقی نیز هست. باید به یاد داشته باشید که کاتولیک، هیتلر را برانگیخت و پروتستان او را آماده کرد تا آلمان را با جنگ گسترش دهد و با یهودیان جهت مشیت الهی و اطاعت امر الهی بجنگد. هیتلر از یاران مسیحی آلمانی‌اش خواست تا او را به قدرت برسانند و او حمایت عمومی را از این طریق کسب کرد. باور کردنی نیست که هیتلر بدون این سازمان دینی توانسته کلیساها، سیاستمداران را با خود داشته باشد و مردم او را انتخاب کنند و او علیه یهودیان بپاخیزد.

عدم تحمل انسان‌ها و جنگ‌های دینی قبل از جنگ جهانی دوم، از منابع متعدد تاریخ مسیحیت نشأت ‌گرفته است و نادیده گرفتن ارتباط موثر تاریخ مسیحیت ناشی از جهل بسیار است. به علاوه توجیه اعمال بی‌رحمانه مسیحیان و کشیشان در طول جنگ جهانی دوم تنها از سر ایمان و باور آن‌ها بوده است.

کلیسای کاتولیک در طول جنگ جهانی دوم

آزار و اذیت یهودیان، محروم کردن یهودیان از کار کردن در منصب‌های عمومی،‌ اجبار بر پوشیدن وصله زرد، آتش زدن کنیسه‌ها و براندازی یهودیان ما را به یاد بی‌رحمی‌های نازی‌ها در جنگ جهانی دوم می‌اندازد. این بی‌رحمی‌ها مربوط به اعمال نازی‌ها نیست بلکه رفتار مسیحیان کاتولیک است قرن‌ها قبل از اینکه هیتلر به قدرت برسد. بذرهای نفرت مسیحیان از یهودیان از مطالعه عهد جدید حاصل می‌شود و شکنجه و تعقیب یهودیان از زمانی آغاز می‌شود که کلیسا قدرت اجباری کردن اصول عقایدش را یافت. به عنوان مثال پولس در کتاب مقدس مرگ عیسی را کاملاً به گردن یهودیان می‌اندازد. پولس در اولین رساله خود به تسالونیکیان 2: 14-15 می‌گوید: «ای‌ برادران، شما اقتدا نمودید به‌ کلیساهای‌ خدا که‌ در یهودیه‌ در مسیح‌ عیسی‌ می‌باشند، زیرا که‌ شما از قوم‌ خود همان‌ زحمات‌ را کشیدید که‌ ایشان‌ نیز از یهود دیدند که‌ عیسی‌ خداوند و انبیای‌ خود را کشتند و بر ما جفا کردند؛ و ایشان‌ ناپسند خدا هستند و مخالف‌ جمیع‌ مردم».‌ انجیل یوحنا 8: 43-45 شیطان را پدر یهودیان معرفی می‌کند: «برای‌ چه‌ سخن‌ مرا نمی‌فهمید؟ از آن جهت‌ که‌ کلام‌ مرا نمی‌توانید بشنوید. شما از پدر خود ابلیس‌ می‌باشید و خواهش‌های‌ پدر خود را می‌خواهید به‌ عمل‌ آرید. او از اول‌ قاتل‌ بود و در راستی‌ ثابت‌ نمی‌باشد، از آن جهت‌ که‌ در او راستی‌ نیست. هرگاه‌ به‌ دروغ‌ سخن‌ می‌گوید، از ذات‌ خود می‌گوید زیرا دروغ‌گو و پدر دروغ‌گویان‌ است‌ و اما من‌ از این‌ سبب‌ که‌ راست‌ می‌گویم، مرا باور نمی‌کنید».

گفته‌های پولس و اناجیل، آزار و شکنجه یهودیان را توجیه می‌کند. مسیحیت تاریخی نیز روشن می‌سازد که یهودیان بخش اصلی الهیات اولیه مسیحی را تشکیل می‌دادند. به عنوان مثال می‌توان نامه برنابا، مناظرات یوستین شهید با تریفوی یهودی، رفتارهای ترتولیان علیه یهودیان و‌ آثار اوریجن را نام برد. موعظه‌های یوحنای زرین‌دهان در سال 387،‌ نشان از سخت‌گیری علیه یهودیان دارد. اوریجن نوشته بود: «خون عیسی تنها به دست یهودیان عصر خود ریخته نشده است، بلکه به دست تمام یهودیان تا آخر دنیا ریخته شده است». یوحنای زرین‌دهان نوشت: «کنیسه یک فاحشه خانه، یک مخفیگاهی برای حیوانات نجس است... هرگز دعایی به سوی خدا خوانده نشده است... آن‌ها تحت سیطره شیاطین هستند».

هنگامی که در قرن چهارم میلادی مسیحیت به دین رسمی درآمد، اقدام علیه یهودیان آغاز شد. قسطنطین جرایم سنگینی را علیه کسانی که به معبد کافران بروند یا یهودی شوند، وضع کرد. ازدواج یک یهودی و مسیحی مجازات مرگ داشت. در دستورالعمل امپراتور روم شرقی به نام تئودوسیوس دوم (408-450) یهودیان از داشتن هرگونه منصب عمومی ممنوع شده‌ بودند. این دستورالعمل ابتدا از یوستین صادر شد که آتش زدن کنیسه یهودیان توسط کشیشان مسیحی را قانونی کرد. توماس آکویناس تصرف اموال یهودیان را برای کشیشان و پادشاهان قابل قبول کرد. اجبار یهودیان بر پوشیدن وصله زرد ابتکار کلیسای کاتولیک بود. در شورای لاترن چهارم سال 1215 تصویب شد تفتیش عقاید به همراه اجبار یهودیان به پوشیدن وصله زرد روی لباس‌ها و کلاه بوقی جهت مشخص شدن اینکه این‌ها قاتلان مسیح هستند و اینکه این‌ها از نسل شیطان هستند. در دوره مرگ سیاه طاعون که اروپا را در قرن 14 ویران کرد، روحانیون کاتولیک یهودیان را ملامت می‌کردند که آن‌ها برای شیطان کار کرده‌اند و آن‌ها آب‌ها و چشمه‌ها را مسموم کرده‌اند. نابود کردن یهودیان با برنامه‌های اتخاذ شده توسط هیتلر در قرن بیستم قابل مقایسه است. در دوره تفتیش عقاید اسپانیا، کلیسای کاتولیک فعالیت‌هایش را علیه یهودیان تعمید یافته (مارانوها) معطوف داشت که آیا واقعاً مسیحی شده‌اند و یا به ظاهر تعمید گرفته‌اند. مسیحیان، یهودیان تعمید گرفته را از مناصب کلیسایی و دولتی ممنوع کردند و بسیاری را شکنجه و به قتل رساندند.

کشیشان اعمال و عقاید ضد یهودی را از طریق سنت دینی برداشت می‌کردند. پاپ پل چهارم در قرن 16 گتوهای رومی را بنا گذاشت. برای بیش از دو قرن کاتولیک‌ها یهودیان رومی را تحقیر کردند و آن‌ها را در جشن‌های سالانه خوار و ذلیل می‌کردند. در همین قرن، پاپ گرگوری سیزدهم، دستور داد کشیشان در موعظه‌های مسیحی به یهودیت اهانت کنند. در آیین پاپی، پاپ‌ها مراسم ضد یهودی را در مسیر خود به سمت قصر یوحنای قدیس لاتران انجام می‌دادند. در اینجا کشیش بزرگ می‌بایست یک نسخه از تورات را از دست حاخام روم بگیرد. سپس کشیش نسخه را به صورت وارونه با بیست قطعه از طلا برمی‌گرداند با این ادعا که ضمن ادای احترام به تورات موسی، از قلوب سخت یهودیان تبری می‌جوید. اجبار یهودیان و بدعت‌گذاران به پذیرش ایمان مسیحی، ننگی ابدی بر کلیسای کاتولیک است. تنها زمانی که کلیسای کاتولیک از تاکتیک اعمال زور قانونمند نمی‌توانست استفاده کند، از شیوه تبلیغ استفاده می‌کرد اما بعد از نازی‌ها روش آن‌ها عوض شد.

در دهه 1930، هیتلر برای کسب قدرت، در جمع رهبران کلیسا علیه یهودیان صحبت ‌کرد و تنفر تاریخی یهودی را گوشزد ‌کرد. هیتلر در جمع میهمانان مسیحی‌اش یاد آوری کرد که 1500 سال است که یهودیان به عنوان انگل محسوب می‌شوند که در گتوها محبوس بوده‌اند و مسیحیان از کار کردن برای یهودیان ممنوع بوده‌اند. هیتلر خاطر نشان کرد که تنها می‌خواهد آنچه را که کلیسا در تلاش بوده است در طول سالیان دراز علیه یهودیان انجام دهد، او مؤثرتر انجام دهد. کلیسا در حمایت از هیتلر به دنبال گسترش قدرت پاپی و کنترل کشیشان و کلیساها بود. با این انگیزه‌ واتیکان توافق‌نامه‌ای را با آلمان امضاء کرد. بدین جهت، هیتلر کاتولیک را در آلمان حفظ کرد و از آزار و اذیت آن‌ها خودداری کرد.

منبع:‌ مقاله «Christianity in Europe during WWII» اثر «Jim Walker».

مسیحیت
تاریخ