علائم بندگی چیست

علائم بندگی چیست

ای تو با قلبم صمیمی یا حسن
تو کریم بن کریمی یا حسن
داری از زهرا نشان یا مجتبی
مهربانی، دل رحیمی یا حسن

فرا رسیدن نیمه ماه مبارك رمضان كه مصادف با میلاد مسعود كریم اهل بیت، حضرت امام حسن مجتبی (علیه السلام) است را اولا محضر امام زمان (عج) و ثانیا به همه ارادتمندان خاندان عصمت و طهارت، تبریك و تهنیت عرض می كنم.

در فرمایشی زیبا از آن بزرگوار می خوانیم: هر گاه اراده عزتی بدون دار و دسته، و هیبتی بدون سلطنت داشتی، از خواری معصیت الهی بیرون آمده، به سوی عزت طاعت خداوند رو کن.(1)
چه اینكه گناه، انسان را خوار و ذلیل كرده؛ در مقابل بندگی و اطاعت پروردگار انسان را عزیز می كند و عزت و ذلت، همه به دست خداست و هر كه را شایسته بداند، عزیز و هر كه لایق ذلت باشد ذلیل می نماید.(2)

از مصادیق کامل بندگان مقرب خدا، امام حسن مجتبی (علیه السلام) است که امام زین العابدین (علیه السلام) او را عابدترین و پارساترین و بهترین مردم زمان خود می خواند و در وصفش چنین می گوید: هر گاه در وقت خواندن قرآن، به جمله «یا أیها الذین آمنوا» می‏ رسید: می‏ گفت: خدایا اجابت كردم.(3)

در تمام حالات رو به سوی خدا داشت، خود را در محضر او می دید و خوف عظمت الهی سراسر وجود او را پر کرده، و تمام هستی او را فرا گرفته بود.
در ذیل به نمونه هایی از بندگی آن بزرگوار اشاره می كنیم:
هنگام وضو:
آن حضرت هنگام وضو گرفتن بدنش می لرزید، و چهره اش زرد می شد، از او درباره راز این امر سؤال شد، فرمود: بر هر کسی که در محضر خداوند می ایستد، لازم است که [از عظمت الهی] رنگش زرد و اندامش به لرزه افتد.»(4)

هنگام ورود به مسجد:
وقتی که در آستانه مسجد قرار می گرفت، سر به سوی آسمان بلند می کرد و عرضه می داشت: خدایا میهمانت درب خانه ات ایستاده، ای احسان کننده! [بنده] گنه کار به سوی تو آمد، به خوبی آنچه نزد توست، از بدی آنچه نزد من است درگذر . ای [خدای] بخشنده.»(5)

در انتهای این بحث، ضمن عرض تبریك مجدد، امیدواریم خداوند عیدی مان را توفیق پیروی از سیره معصومین (علیهم السلام) قرار دهد.

منابع:
1. عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ ع أَنَّهُ قَالَ فِی حَدِیثٍ: وَ إِذَا أَرَدْتَ عِزّاً بِلَا عَشِیرَةٍ وَ هَیْبَةً بِلَا سُلْطَانٍ فَاخْرُجْ مِنْ ذُلِّ مَعْصِیَةِ اللَّهِ إِلَى عِزِّ طَاعَةِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَل‏. «مستدرك الوسائل ج11 ص 258 ».
2. تُعِزُّ مَن تَشَاء وَ تُذِلُّ مَن تَشَاء بِیَدِكَ الْخَیْرُ إِنَّكَ عَلَىَ كُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ «سوره آل عمران آیه 26».
3. قَالَ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ (ع): أن الحسن بن علی بن أبی طالب (ع) كان أعبد الناس فی زمانه و أزهدهم و أفضلهم و كان (ع) لا یقرأ من كتاب الله عزوجل، یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إلا قال: لبیك اللهم لبیك. «أمالی صدوق، ص 178».
4. أن الحسن بن علی (ع) كان إذا توضأ ارتعدت مفاصله و اصفر لونه فقیل له فی ذلك فقال:" حق علی كل من وقف بین یدی رب العرش أن یصفر لونه و ترتعد مفاصله".«بحارالانوار ج 43 ص 339».
5. وَ كَانَ ع إِذَا بَلَغَ بَابَ الْمَسْجِدِ رَفَعَ رَأْسَهُ وَ یَقُولُ إِلَهِی ضَیْفُكَ بِبَابِك